Την θεωρούμε σπουδαία ηθοποιό αλλά ήταν πιο σπουδαία τραγουδίστρια

Σήμερα όλοι οι ηθοποιοί έχουν λόξα με το τραγούδι. Τους βλέπουμε να πιάνουν το μικρόφωνο και να μην θέλουν να το αφήσουν.

Εκείνη που ήταν μεγάλη τραγουδίστρια δεν ήθελε να γίνει ηθοποιός αλλά την κέρδισε το σανίδι και η μεγάλη οθόνη. Άφησε εποχή και σήμερα μιλάμε για την κορυφαία κωμικό της δεκαετίας του '60 αλλά το έκανε αυτό αδικώντας το μεγάλο χάρισμα της φωνής της.

Μετά τον πόλεμο έγινε στα χέρια του Σπάρτακου η εγχώρια «βασίλισσα της τζαζ» και το τραγούδι «Θα σε πάρω να φύγουμε» που ερμήνευσε, ξεπέρασε τα σύνορα αυτής της χώρας.

Το 1962 έπαιξε στην ταινία «Μερικοί το προτιμούν κρύο» του Γιάννη Δαλιανίδη. Αν και ο Φίνος είχε αντιρρήσεις για τη συμμετοχή της στην ταινία αυτή, ο Δαλιανίδης επέμεινε και δικαιώθηκε. Η ταινία ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς 1962-63 με περισσότερα από 200.000 εισιτήρια και ήταν η αρχή για την καθιέρωση. Η λαμπρή συνέχεια σφραγίστηκε με δυο κινηματογραφικά τραγούδια που έγιναν σουξέ: Σαν ξημερώνει Κυριακή ντουέτο με τον Ντίνο Ηλιόπουλο και το Έχω στενάχωρη καρδιά. Και τα δύο τραγούδια είναι σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και σε στίχους του Γιάννη Δαλιανίδη. Κάπως έτσι μια σπουδαία τραγουδίστρια έκανε στην άκρη για να γεννηθεί το είδωλο του λαϊκού σινεμά στη δεκαετία του '60 - το είδωλο που όλοι γνωρίζουμε ως Ρένα Βλαχοπούλου. Βίβα Ρένα!