Μια ηθοποιό δεν ήθελε να βλέπει στα μάτια του ο Φίνος

Στη δεκαετία του '50 και του '60 το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί σ' έναν ηθοποιό ήταν να πέσει στη δυσμένεια του Φίνου. Αυτό ισοδυναμούσε ουσιαστικά με καταδίκη.

Υπήρχε μία ηθοποιός την οποία ο Φίνος δεν ήθελε να βλέπει ούτε ζωγραφιστή. Την έβαλε από νωρίς στη «μαύρη λίστα» και δεν της επέτρεψε να κάνει όσα θα ήθελε, τουλάχιστον στις αρχές της δεκαετίας του '50.

Ο λόγος, βέβαια, για τη Μελίνα Μερκούρη, που αν είχε μπει από νωρίς στο παιχνίδι, το εγχώριο σινεμά θα είχε ίσως μια διαφορετική εξέλιξη. Ίσως η Μελίνα να είχε κόψει κάτι από τη δημοφιλία της Αλίκης που ερχόταν πίσω της με την ορμή μιας νεαρής φιλόδοξης ηθοποιού να «καταπλήξει τα πλήθη».

Πολλά θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά αν δεν υπήρχε αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος εναντίον της από τον Έλληνα υπερπαραγωγό. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο Φίνος δικαίως την έκοψε από την «Αγνή του λιμανιού» και δεν δέχτηκε να ασχοληθεί με τη «Στέλλα» ή με το «Ποτέ την Κυριακή», γιατί ήταν στη μέση η Μελίνα, θεωρώντας πως η χαρισματική αυτή γυναίκα ήταν οτιδήποτε άλλο παρά ηθοποιός. Το ερώτημα είναι αν η Μελίνα Μερκούρη ήταν χειρότερη ηθοποιός από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, που έπαιζε με τον ίδιο ναρκισσισμό και εξίσου αφύσικα. Και η συνακόλουθη απορία που δεν απαντήθηκε ποτέ είναι μήπως μια δυναμικότερη εμπλοκή της Μελίνας στο εγχώριο σινεμά θα μπορούσε να είχε δώσει μεγαλύτερη εξωστρέφεια στις ελληνικές ταινίες.

Αν μη τι άλλο, το κύρος και η προσωπικότητα της Μελίνας είχε σίγουρα μεγαλύτερη τύχη στο εξωτερικό από την Αλίκη, αρκεί κανείς να συγκρίνει τα γλέντια στις Κάννες όπου πρωταγωνίστησαν οι δύο σταρ. Αντίθετα από την Βουγιουκλάκη η Μελίνα δεν πνίγηκε ποτέ στα ρηχά νερά της διεθνούς ανωνυμίας.

Στην περίοδο της Κατοχής ο πατέρας του Φίνου εκτελέστηκε από τους Γερμανούς και ο ίδιος κυνηγήθηκε από τους κατακτητές. Την ίδια εποχή η Μελίνα έζησε ένα ειδύλλιο με τον διαβόητο μαυραγορίτη και δωσίλογο Φειδία Γιοδικιάρογλου. Να ήταν άραγε αυτό που δεν της συγχώρησε ποτέ ο κινηματογραφικός παραγωγός;