Αντώνης Διαμαντίδης - Οι Τούρκοι τον βάπτισαν «Νταλγκά», βυθίστηκε στη μελαγχολία

Γεννήθηκε στην περιοχή Μέγα Ρεύμα της Κωνσταντινούπολης το 1892. Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική· έμαθε και έπαιζε ούτι και κιθάρα, και κατά το 1910 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά ως τραγουδιστής.

Λόγω των όμορφων "τσακισμάτων", και των "κυματισμών" της φωνής του, απέκτησε το παρατσούκλι Νταλγκάς -που στα ελληνικά σημαίνει "πάθος", και στα τουρκικά "κυματισμός"- με το οποίο και έμελλε να γίνει περισσότερο γνωστός στη συνέχεια.

Την διετία 1920-1922 μαζί με την ορχήστρα του τραγουδά στο υπερωκεάνιο πλοίο «Βασιλεύς Αλέξανδρος» για τους Έλληνες μετανάστες που ταξιδεύουν στην Αμερική. Στο πλοίο μαθαίνει τα γεγονότα Μικρασιατική καταστροφή και εγκαθίσταται τελικά μόνιμα με την οικογένειά του στην Ελλάδα, στον Πειραιά, ενώ αργότερα μετακόμισε στα Πετράλωνα.

Στην Ελλάδα αρχίζει να εργάζεται ως τραγουδιστής και μουσικός σε διάφορα κέντρα με σμυρνέικα, λαϊκά, και ρεμπέτικα συγκροτήματα. Μεταξύ των συνεργατών του αυτή την εποχή, υπήρξαν οι Κώστας Τζόβενος, Δημήτρης Σέμσης, Κώστας Καρίπης, Σπύρος Περιστέρης, κ.ά. Την ίδια περίοδο αρχίζει να συνθέτει και δικά του τραγούδια. Στη δισκογραφία εμφανίζεται μεταξύ 1926-1933, ηχογραφώντας κυρίως στην «His Master's Voice», περισσότερα από 400 ρεμπέτικα και παραδοσιακά τραγούδια. Ως τραγουδιστής υπήρξε ιδιαίτερος και ανεπανάληπτος, ενώ λόγω των εξαιρετικών φωνητικών του ικανοτήτων αναδείχτηκε ως ένας από τους καλύτερους -μαζί με τον Κώστα Νούρο και το Βαγγέλη Σωφρονίου- εκτελεστές αμανέδων.

Στον Αντώνη Νταλγκά ως ερμηνευτή ανήκει η πρώτη (παλιότερη) ηχογραφημένη στην δισκογραφία εκτέλεση του παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού «Ένας αετός καθότανε», που πραγματοποιήθηκε το 1928.

Μετά το 1933, και ενώ έχει ήδη εγκαταλείψει το ούτι και παίζει κιθάρα, εξαφανίζεται από τη δισκογραφία και αρχίζει να εμφανίζεται σε διάφορες αριστοκρατικές ταβέρνες τραγουδώντας ελαφρά (καντάδες, ρομάντζες, επιθεωρησιακά κ.λ.π.) τραγούδια. Κύριος συνεργάτης του αυτή την εποχή υπήρξε ο Φίλανδρος Μάρκου ο οποίος μετέπειτα νυμφεύτηκε την κόρη του Νταλγκα την Άννα. Μεταξύ 1937-1939, κάνει την εμφάνιση του ξανά ως συνθέτης στη δισκογραφία, με ένα μικρό αριθμό ελαφρών τραγουδιών. Συνεχίζει τις εμφανίσεις του μέχρι το 1941.

Με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα και την έναρξη της Κατοχής, εγκαταλείπει το πάλκο, βυθίζεται στη μελαγχολία και πεθαίνει τελικά στις αρχές του 1945 σε ηλικία 53 ετών.

Είναι ο μόνος που επέβαλε τους όρους του στις εταιρείες δίσκων, με αποτέλεσμα να ηχογραφεί τα ίδια τραγούδια σε δύο ή και περισσότερες διαφορετικές εταιρείες.