Ο Καλαματιανός σχεδιαστής που «έραψε» Ομπάμα, Κλίντον, Ρίγκαν - Έλεγε ότι είναι Γάλλος αριστοκράτης

Ο Γεώργιος Χριστόπουλος, όπως ήταν το πραγματικό όνομά του, μπορεί να μεσουράνησε τη δεκαετία του ’80 αλλά όταν πρωτοπάτησε στην Ουάσιγκτον ήταν άστεγος. Ζούσε σε ένα πάρκο και πλενόταν στον ποταμό Ποτομάκ.

Ο άστεγος ράφτης

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1934. Ολοκλήρωσε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό, παρακολούθησε μαθήματα ραπτικής στη Γαλλία και τη Γερμανία και στα τέλη της δεκαετίας του 1950 αναζήτησε την τύχη του στην Αμερική.

Ο ίδιος παρουσίαζε μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Ισχυριζόταν ότι είχε γεννηθεί σε μια εύπορη οικογένεια της Μασσαλίας και ήταν ενεργό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης. Γι’ αυτό και βαπτίστηκε Ζωρζ ντε Παρί. Ο πατέρας του έλεγε πως ήταν δικαστής και δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια του, όταν ένας άνδρας του επιτέθηκε, εξοργισμένος για την ποινή που είχε επιβάλλει σε συγγενή του.

Το αινιγματικό ειδύλλιο

Επέλεξε να μετακομίσει στις ΗΠΑ, λόγω ενός ειδυλλίου, που είχε συνάψει δια αλληλογραφίας με μια ράφτρα από την Ουάσιγκτον. Ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξή του στο New Yorker, πως στη φωτογραφία που του είχε στείλει έμοιαζε με την Μπριζίτ Μπαρντό. Ενθουσιασμένος από την ομορφιά της, της πρότεινε να αρραβωνιαστούν, εκείνη δέχτηκε μετά χαράς και της έστειλε όλες τις οικονομίες του, περίπου 4.000 δολάρια, ως «εγγύηση» της επερχόμενης άφιξής του στις ΗΠΑ.

Όταν έφτασε στην Ουάσιγκτον, συνειδητοποίησε πως η μέλλουσα σύζυγός του, όχι μόνο δεν θύμιζε σε τίποτα τη θρυλική Μπαρντό, αλλά «ήταν τόσο άσχημη, που δεν άντεχε να τη βλέπει». Αρνήθηκε να την παντρευτεί και εκείνη τον έδιωξε από το σπίτι της, κρατώντας τα χρήματα που της είχε στείλει. Έτσι, βρέθηκε άστεγος και απένταρος. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα δήλωσαν, μετά τον θάνατό του, οι συγγενείς του, ο Γεώργιος Χριστόπουλος ήταν γιος μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας. Ένας φίλος του, δήλωσε ότι ο διάσημος ράφτης, γνώρισε όντως μια Αμερικανίδα, αλλά αυτοπροσώπως στη Γαλλία και όχι μέσω επιστολών. Αποφάσισε να μετακομίσει μαζί της στην Ουάσιγκτον, αλλά σύντομα η σχέση τους τελείωσε και εκείνος βρέθηκε στο δρόμο.

Ράφτης των Αμερικανών προέδρων

Όποια κι αν είναι η πραγματική ιστορία, το σίγουρο είναι ότι ο Ζωρζ ντε Παρί έμεινε άστεγος και αναγκάστηκε να φτιάξει τη ζωή του από το μηδέν. Μετά από επίμονες προσπάθειες, βρήκε δουλειά ως ράφτης σε ένα κατάστημα ανδρικών ενδυμάτων και κατάφερε να εξοικονομήσει αρκετά χρήματα, ώστε να αγοράσει τη δική του ραπτομηχανή και να ανοίξει το δικό του εργαστήριο, τρία τετράγωνα μακρυά από τον Λευκό Οίκο. Σταδιακά, η φήμη του εξαπλωνόταν σε όλη την Ουάσιγκτον και απογειώθηκε όταν ο Λύντον Τζόνσον προστέθηκε στο πελατολόγιό του! H καριέρα του άλλαξε για πάντα.

Σύντομα θα γινόταν ο ράφτης της πολιτικής ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κοστούμι που φόρεσε ο Ρόναλντ Ρίγκαν την ημέρα της απόπειρας δολοφονίας του, το 1981, ήταν «σχέδιο ντε Παρί», όπως και το μαύρο κοστούμι που φόρεσε ο Τζορτζ Μπους, στο διάγγελμά του, μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.

Το 2004, ο Τζέραλντ Φορντ δήλωσε στο περιοδικό New Yorker: «Όταν ήμουν στο Κογκρέσο, δεν ήμασταν τόσο σχολαστικοί με την εμφάνισή μας. Όταν έγινα πρόεδρος και αργότερα αντιπρόεδρος, ήταν σχεδόν υποχρεωτικό να στολίζομαι, να προσέχω την εμφάνισή μου. Ο Ζωρζ ήταν το ιδανικό πρόσωπο που με έκανε να δείχνω «προεδρικός». Ο ντε Παρί ήταν ο εμπνευστής αρκετών κοστουμιών που φόρεσε ο Μπάρακ Ομπάμα, ένα εκ των οποίων σχολιάστηκε έντονα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το καλοκαίρι του 2014.

Τα σχόλια του Ζωρζ ντε Παρί για τους προέδρους

Λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί, ο παγκοσμίου φήμης ράφτης, Ζωρζ ντε Παρί, μίλησε ανοιχτά σχετικά με το ποιους προέδρους προτιμούσε ως πελάτες. Το 2002 είπε ότι ο Τζόνσον ήταν «καλός», ο Ρίτσαρντ Νίξον «εγκάρδιος» και ο Τζίμι Κάρτερ «πολύ σιωπηλός» ενώ για τον Φορντ σχολίασε ότι τον πείραζε «το ύψος μου, ρωτώντας αν έπαιζα σε ομάδα αμερικανικού ποδοσφαίρου». Ο Ρόναλντ Ρήγκαν λέγεται ότι του πρόσφερε συχνά ζελεδάκια και εκτιμούσε τα ποιοτικά υφάσματα ενώ χαρακτήρισε τον Τζορτζ Μπους ως «όχι και πολύ ευχάριστο» και τον Μπιλ Κλίντον ως «πολύ απαιτητικό, ψυχρό και πάντα απασχολημένο». Ο Γάλλος σχεδιαστής από την Καλαμάτα πέθανε στις 13 Σεπτεμβρίου του 2015, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο και τάφηκε στηn πόλη που γεννήθηκε.

Πηγή: mixanitouxronou.gr