Ο Στρατηγός του ΟΧΙ: Αψήφησε τον Μεταξά και κέρδισε τον Μουσολίνι

Μοιάζει ειρωνεία αλλά η εποποιΐα της Αλβανίας οφείλεται σε μια ανυπακοή. Βρισκόμαστε στα 1938 και στην Ελληνοβουλγαρική μεθόριο η γραμμή Μεταξά εξελίσσεται σε κολοσσιαίο οχυρωματικό έργο απορροφώντας όλα τα κονδύλια, ενώ στα Ελληνοαλβανικά σύνορα η αμυντική δραστηριότητα είναι μηδενική.

Τότε ακριβώς αναλαμβάνει την διοίκηση της ανεξάρτητης 8ης Μεραρχίας ο μπαρουτοκαπνισμένος υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, βετεράνος των Βαλκανικών πολέμων και της Μικρασιατικής εκστρατείας. Μετά την προέλαση των Ιταλών στην Αλβανία το 1939, ο Κατσιμήτρος εκπονεί με δική του πρωτοβουλία το σχέδιο άμυνας αψηφώντας τις διαταγές του Γενικού επιτελείου Στρατού που όριζαν σε περίπτωση πολέμου να δοθεί ο αγώνας νοτίως των Ιωαννίνων, εγκαταλείποντας την πόλη στα χέρια του εχθρού.

Ερήμην της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας ο μέραρχος Κατσιμήτρος θα προετοιμάσει με τον καλύτερο τρόπο τις ελληνικές δυνάμεις έχοντας επιστρατεύσει το σύνολο των ανδρών της μεραρχίας του και αξιοποιώντας παντοιοτρόπως τον ντόπιο πληθυσμό.

Από το σημείο αυτό μέχρι την έκρηξη του πολέμου ο στρατηγός θα γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τις οδηγίες των επιτελαρχών προωθώντας τους άντρες του στην περιοχή άμυνας στο Καλπάκι (άξονας Ελαίας-Καλαμά). Η έκβαση της αναμέτρησης με τις υπέρτερες αριθμητικά Ιταλικές δυνάμεις θα δικαιώσει απόλυτα τις επιλογές του.

Ωστόσο αντί να γίνει ο σύγχρονος Λεωνίδας, εξελίχθηκε για άγνωστο λόγο σε Αλκιβιάδη, συμμετέχοντας στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου ως υπουργός Εργασίας και Γεωργίας, για έξι μήνες οπότε και παραιτήθηκε.

Τον Μάιο του 1945 καταδικάστηκε για την συμμετοχή του στην κυβέρνηση των δωσιλόγων με ποινή κάθειρξης πεντέμισι ετών και αποπέμφθηκε ατιμωτικά από το στράτευμα.

Με βασιλικό διάταγμα του 1949 του χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής και του επιστράφηκαν ο βαθμός του αντιστράτηγου καθώς και όλα τα παράσημα.

Ο Κατσιμήτρος πέθανε λησμονημένος στην Κυψέλη το 1962.