Ο τραγουδιστής των Dead Can Dance λατρεύει το ρεμπέτικο και το τραγουδάει στα αγγλικά! (audio)

Ο Βρετανός Μπρένταν Πέρι είχε ενσωματώσει παγκόσμιες επιρροές στη μουσική παλέτα του ήδη από την εποχή που με την Αυστραλή Λίζα Γκέραρντ είχαν σχηματίσει τους Dead Can Dance και κυκλοφορούσαν δίσκους γεμάτους δυτική ιεροπρέπεια αλλά και μουσικά στοιχεία της Μέσης Ανατολής ή της Αφρικής.

Η πρώτη φορά που άκουσε ρεμπέτικα ήταν νωρίτερα, ως μετανάστης στη Μελβούρνη της δεκαετίας του ’70, στα καφέ και στις ταβέρνες της ελληνικής διασποράς. Τότε δεν του έκαναν μεγάλη εντύπωση. Ώσπου άκουσε ηχογραφήσεις της Ρόζας Εσκενάζυ. «Κατάλαβα αμέσως ότι αυτή η μουσική είχε προκύψει από μια μείξη δυτικών και ανατολικών παραδόσεων, σαν να είχε γεννηθεί σε σταυροδρόμι», είχε δηλώσει στην «Κ». «Είχαν μια αίσθηση λαχτάρας και λύπης ταυτόχρονα».

Τα χρόνια πέρασαν, οι Dead Can Dance επισκέφθηκαν αρκετές φορές την Ελλάδα και ο Μπρένταν Πέρι αγάπησε καθετί ελληνικό. Κάποια στιγμή, οι γνώσεις του και η έμπνευσή του ωρίμασαν. Σήμερα έχει έτοιμο έναν προσωπικό δίσκο με ρεμπέτικα (και λίγα λαϊκά) τραγούδια. Ο τίτλος του δίσκου, «Songs of Disenchantment – Music from the Greek Underground». Οι στίχοι του, τραγουδισμένοι στα αγγλικά.

Γιατί στα αγγλικά; «Ήθελα να μοιραστώ το ρεμπέτικο με ένα κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο μαζί του και ίσως δεν γνωρίζει για ποιο πράγμα μιλάει»...

Με το «Songs of Disenchantment» δεν στόχευε, λέει, σε άλλη μια πανομοιότυπη εκτέλεση των ρεμπέτικων. Και είναι αλήθεια ότι, ακούγοντας τις αγγλόφωνες εκδοχές τραγουδιών όπως «Μες στης πόλης το χαμάμ» του Ανέστη Δελιά, «Ησουνα ξυπόλυτη» των Τέτου Δημητριάδη και Κώστα Μπέζου, «Κάτω στα λεμονάδικα» του Βαγγέλη Παπάζογλου, «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι» του Βασίλη Τσιτσάνη κ.ά., το ελληνικό αυτί ίσως θεωρήσει το αποτέλεσμα ελαφρώς απόμακρο, αποστειρωμένο. Κυρίως γιατί ο Μπρένταν Πέρι τραγουδάει πάνω στις αυστηρές δυτικές κλίμακες και όχι στους πιο ευέλικτους ρεμπέτικους δρόμους και μακάμ.

Πληροφορίες από: mixanitouxronou.gr