Βλαχοπούλου: Ο εκτός σεναρίου καβγάς της Ανγκιολίνας με τον μανάβη-ζωγράφο αδερφό της

Η «Κόμισσα της Κέρκυρας» ήταν ελληνική, μουσική, κωμική ταινία του 1972 σε παραγωγή Φίνος Φιλμ. Η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκουν στον Αλέκο Σακελλάριο. Πρωταγωνιστούν η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Αλέκος Αλεξανδράκης.

Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τη σιόρα Ανγκιολίνα (Ρένα Βλαχοπούλου), μια δύστροπη δασκάλα πιάνου και δις χήρα. Ένας επιχειρηματίας, ο Σωτήρης Καρέλης (Αλέκος Αλεξανδράκης), εμφανίζεται στην Ανγκιολίνα και της ζητά να του πουλήσει το αρχοντικό της για να το κάνει ξενοδοχείο. Εκείνες τις μέρες φτάνει στην Κέρκυρα ένα ιταλικό μουσικό συγκρότημα, το οποίο έμεινε χωρίς τραγουδίστρια, αφού η σταρ τους, η Αλίντα Ρίτσι, δεν ήρθε στο νησί. Η Ανγκιολίνα ή Αντζολίνα πείθεται, όχι μόνο να τους φιλοξενήσει στο σπίτι της, αλλά και να αντικαταστήσει την Αλίντα Ρίτσι επί σκηνής. Κατόπιν, όταν έρχεται η Αλίντα Ρίτσι, αρχίζουν τα μπερδέματα.

Η ταινία ξεκινά, δείχνοντας τον παραδοσιακό κερκυραϊκό τρόπο απλώματος ρούχων, ενώ στη συνέχεια δείχνει τον Καρέλη και τον Κώστα να περπατούν στα σοκάκια της Κέρκυρας.

Η παραγωγή της ταινίας ανήκει στη Φίνος Φιλμ και διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μάρκος Ζέρβας. Η σκηνοθεσία έχει υπογραφεί από τον Αλέκο Σακελλάριο, όπως επίσης και το σενάριο, ενώ ήταν μία από τις τελευταίες ταινίες του με την εταιρεία. Κινηματογραφιστής της ταινίας ήταν ο Γιώργος Αρβανίτης, ο οποίος έως τότε είχε υπάρξει 20 φορές διευθυντής φωτογραφίας της Φίνος Φιλμ. Το μοντάζ ανέλαβε ο Σπύρος Ανακτορίδης, του οποίου ήταν η δεύτερη και τελευταία ταινία με την Φίνος Φιλμ. Η σκηνογραφία έγινε από τον Μάρκο Ζέρβα, ενώ το μακιγιάζ από τον Νίκο Ξεπαπαδάκο, ο οποίος έως τότε είχε άλλες 60 ταινίες με την εταιρεία από αυτό το πόστο. Τέλος ηχολήπτης της ταινίας ήταν ο Τάκης Κοντός.

Τα τραγούδια

Τη μουσική της ταινίας έγραψε ο Γιώργος Κατσαρός. Δύο τραγούδια από την ταινία έγιναν αρκετά γνωστά: Το πετεινάρι και το Κέρκυρα - Κέρκυρα. Μάλιστα το τελευταίο είναι σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Γιώργο Κατσαρό σχετικά με τοπωνύμια, λέξεις και φράσεις της Κέρκυρας, καθότι ο συνθέτης κατάγεται από το νησί. Ο Γιώργος Κατσαρός έχει πει στο παρελθόν:
«…Είχε γυριστεί η ταινία και τη γράφουμε στο Φίνο – βλέποντας τις εικόνες στο μόνιτορ. Είναι, πλην των τεχνικών, η Βλαχοπούλου, ο Σακελλάριος, εγώ και ο Φίνος. Μόλις τελειώνει η ταινία, μου λέει ο Σακελλάριος:
-“Δεν κάναμε το τραγούδι των τίτλων.”
-“Ε, και; Κάνουμε ένα τώρα!”
-“Δε μου λες μερικές λέξεις, να θυμίζουν Κέρκυρα;”
Αρχίζω για Σπιανάδα, καντούνια, Γαρίτσα, πλατεία, καμάρες, Μπενίτσα, Παλαιοκαστρίτσα, Ποντικονήσι… Σε 15’ είχε γράψει πρώτο κουπλέ και ρεφρέν. Έτσι, επί τόπου! Μου έδωσε το χειρόγραφο και κάθισα στο πιάνο…»

Τη χορογραφία ανέλαβε ο Φώτης Μεταξόπουλος, ενώ σε ένα από τα χορευτικά εμφανίζεται μαζί με τη Νάντια Φοντάνα, με την οποία ήταν χορευτικό δίδυμο. Αν και ο Μεταξόπουλος δεν είχε πολλές συνεργασίες με την εταιρεία, είχε με τη Ρένα Βλαχοπούλου σε θεατρικές παραστάσεις και σε νυκτερινά κέντρα.

«Ω, ψυχή μου εσύ, τσαντσαμίνι μου, μπουγαρίνι μου, Παναγία κοντά σου!»

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Κέρκυρα, τόπο καταγωγής της Ρένας Βλαχοπούλου. Η ταινία μπορεί να χαρακτηριστεί ως διαφήμιση για το νησί, καθώς μεταξύ άλλων τα χορευτικά λάμβαναν χώρα σε διάφορα μνημεία και αξιοθέατα του νησιού, όπως το Λιστόν, το Αχίλλειο, τα γραφικά καντούνια, τις παραλίες.
Στην ιστοσελίδα corfustories.gr, διαβάζουμε: «… Έχει κορνίζα τον Καποδίστρια, μιλάει ατόφια κερκυραϊκά, βρίζει κερκυραϊκά, κινείται, νιώθει, βουρλίζεται, τραγουδάει, αγαπάει κερκυραϊκά: «Ω, ψυχή μου εσύ, τσαντσαμίνι μου, μπουγαρίνι μου, Παναγία κοντά σου!»

ΕΙΝΑΙ η «σιόρα» (όχι η «δεσποινίς Ρένα»). Ζει στην Αναγνωστική (όχι στη βίλα Λεβίδη στην Παλλήνη). Ψωνίζει «απ’ του Αγάθου», πίνει καφέ στον «Ζήσιμο», τραγουδάει στο «Καστέλλο» (βίλα Μιμπέλι), κοιτά τον Μεταξόπουλο να χορεύει στο «Αχίλλειο», «τον Μάιτλαντ», στους Προσκόπους, στην Καποδιστρίου (δεν εμφανίζεται στον Άη Γιώργη στο Καβούρι, στο «Rodeo» / παραλιακή ή την Ηγουμενίτσας – Ιωαννίνων)».

Ο καβγάς

Στην ταινία υπάρχει μια σκηνή, στην οποία η Ρένα Βλαχοπούλου τσακώνεται με ένα μανάβη. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για τον αδελφό της που διατηρούσε μανάβικο στην περιοχή που γυριζόταν η ταινία. Ήταν ο αυτοδίδακτος ζωγράφος και τραγουδιστής Χρήστος Βλαχόπουλος και ο "καβγάς" τους ήταν εκτός σεναρίου και προέκυψε από αυτοσχεδιασμούς της Ρένας Βλαχοπούλου.