Χριστιανόπουλος: Ο «στριμμένος» ποιητής, τα βραβεία και γιατί τα... είχε με τον Διονύση Σαββόπουλο
Γιατί ο Ντίνος Χριστιανόπουλος ήταν θυμωμένος με τον Διονύση Σαββόπουλο - Η απέχθεια του για τα βραβεία και το μοναδικό που δέχθηκε να παραλάβει.
Ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος πέθανε χθες (Τρίτη 11 Αυγούστου) στη γενέθλια πόλη του, τη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος χαρακτήριζε τον εαυτό του «στριμμένο».
Πέθανε ο σπουδαίος ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος (vid)
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Παρά το γεγονός πως θεωρούσε ότι η μελοποίηση υποβιβάζει την ποίηση, είχε δώσει ποιήματά του και είχαν μελοποιηθεί. Ο ίδιος έκανε ιδιαίτερη μνεία στον Μάνο Χατζιδάκι και τον Σταύρο Κουγιουμτζή αλλά ήταν θυμωμένος με τον Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος είχε μελοποιήσει το ποίημά του «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας».
Συντάξεις Σεπτεμβρίου 2020: Ημερομηνίες πληρωμής ανά ταμείο
Σε συνέντευξή του στη LIFO εξηγούσε: «Παρότι του τα παραχώρησα από αγάπη, ούτε ανέφερε το όνομά μου στον δίσκο, ούτε και με πλήρωσε ποτέ, πράγμα που το θεωρώ ντροπή».
Ένα κείμενό του για τις βραβεύσεις
Ήταν κατά των βραβεύσεων και όταν το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων δεν το παρέλαβε. Γι' αυτή του την απόφαση παρέπεμπε σε κείμενό του στο περιοδικό ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ (αρ. 1, Ιανουάριος - Απρίλιος 1979): «Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ' όπου και αν προέρχεται....
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας...
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και την δίψα μας για λεφτά, ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους, όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες - όλες το ίδιο σκατό....
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο, φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα».
Η διάκριση που δέχθηκε
Παρά την αντίθεσή του στις βραβεύσεις, την 1η Ιουνίου του 2011 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Δέχθηκε αυτή τη διάκριση. Ο πρώτος λόγος ήταν ότι και ο ίδιος είχε φοιτήσει στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε πτυχίο του Τομέα Κλασικών Σπουδών. Τον δεύτερο λόγο είχε εξηγήσει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Το ξέρω πως παλιότερα έχω δηλώσει ότι δε θα λάμβανα ποτέ βραβείο αλλά αυτό το κάνω για να μιλήσω επιτέλους εγώ για τους ποιητές αυτής της πόλης».