Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι: Η ζωγράφος που εκδικήθηκε για τον βιασμό της με έναν βιβλικό πίνακα

Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι (Artemisia Gentileschi, 8 Ιουλίου 1593 - 1653) ήταν η κορυφαία Ιταλίδα ζωγράφος του μπαρόκ. Η Google τιμά με το σημερινό doodle την Ιταλίδα ζωγράφο με αφορμή τη συμπλήρωση 427 χρόνων από τη γέννησή της, την 8η Ιουλίου του 1593.

Κόρη του ζωγράφου Οράτσιο Τζεντιλέσκι, μαθήτευσε δίπλα στον πατέρα της στη Ρώμη και το 1610 παρήγαγε το πρώτο της έργο η «Η Σωσσάννα και οι γέροντες».

Το 1611 ο συνεργάτης του πατέρα της ζωγράφος Αγκοστίνο Τάσσι βίασε την Αρτεμίζια και εν συνεχεία της υποσχέθηκε γάμο, εξασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση των ερωτικών τους σχέσεων. Η υπόσχεση δεν εκπληρώθηκε και, εννέα μήνες μετά τον βιασμό, ο Οράτσιο Τζεντιλέσκι κίνησε δίωξη κατά του Τάσσι.

Η δίκη, ένας ακόμα βιασμός

Η δίκη ήταν ένας ακόμα βιασμός για την Αρτεμίζια. Υποβλήθηκε σε γυναικολογική εξέταση με σκοπό να εξεταστεί η ειλικρίνεια της ομολογίας της μέσα στη δικαστική αίθουσα. Την ώρα του βασανισμού της η Αρτεμίζια θα πει στον Τάσσι με σαρκασμό: «Αυτοί οι σφιγκτήρες είναι το δαχτυλίδι γάμου που μου υποσχέθηκες».

Κάποιοι απήγαγαν το γιο του Φρανκ Σινάτρα

Τελικά, ο Τάσσι, ύστερα από επτάμηνη δίκη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους. Μόνο που ο Τάσσι αφέθηκε ελεύθερος ως προστατευόμενος του Πάπα. Όλοι ήξεραν πως έφταιγε, ωστόσο ο πάπας είχε δηλώσει: «Ο Τάσσι είναι ο μόνος ζωγράφος που δεν με απογοητεύει. Όλοι οι υπόλοιποι ζωγράφοι προσποιούνται πως είναι άνθρωποι με τιμή, αλλά με απογοητεύουν συχνά».

Ο δεύτερος γάμος και οι πόρτες των Ακαδημιών Καλών Τεχνών

Ύστερα η Αρτεμίζια παντρεύτηκε τον ζωγράφο Πιεραντόνιο Στιαττέζι, εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία και είχε εξαιρετική σταδιοδρομία. Έγινε αυλική ζωγράφος, ευνοούμενη των Μεδίκων και ήταν η πρώτη γυναίκα που έγινε μέλος της Accademia delle Arti del Disegno (Ακαδημίας των Τεχνών της Σχεδίασης) σε μία εποχή όπου οι πόρτες των Ακαδημιών Καλών Τεχνών ήταν ερμητικά κλειστές για τις γυναίκες καλλιτέχνες. Αλλά δημιούργησε πολλά χρέη, ο γάμος της διαλύθηκε και το 1621 επέστρεψε στην Ρώμη.

Ένιο Μορικόνε: Το τραγούδι για το Μουντιάλ του '78 και ο πολιτιστικός σύλλογος στη Λάρισα! (vids)

Το 1630 εγκαταστάθηκε στη Νάπολι, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής της, εκτός από την περίοδο της παραμονής της στην Αγγλία, όταν συνεργάστηκε και πάλι με τον πατέρα της που είχε γίνει αυλικός ζωγράφος του Καρόλου Α΄ το 1638. Ο Οράτσιο πέθανε το 1639 και η Αρτεμίζια επέστρεψε στη Νάπολη.

Γυναίκες πρωταγωνίστριες

Όλα σχεδόν τα έργα της Αρτεμίζια (που ήταν μια από τους καλύτερους Καραβατζίστι) έχουν γυναίκες πρωταγωνίστριες -με προτίμηση στις βιβλικές μορφές- που τις διακρίνει το θάρρος, η αποφασιστικότητα και η ισχυρή προσωπικότητα και όχι οι γυναικείες ιδιότητες της ευαισθησίας και της αδυναμίας.

Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη

Ειδικά το έργο της «Η Ιουδήθ αποκεφαλίζει τον Ολοφέρνη» είναι ένας πίνακας αιματηρής αγωνίας και φρίκης. Το ζωγράφισε σε πολλές παραλλαγές αλλά αυτή του Ουφίτσι είναι η εντυπωσιακότερη.

Ο νεκρός είναι ο Ολοφέρνης, εχθρός των Ισραηλιτών στην Παλαιά Διαθήκη, και η νεαρή γυναίκα που τον κατακρεουργεί, είναι η Ιουδήθ. Η δολοφόνος του. Στην πραγματιοκότητα, το θύμα είναι ο Ιταλός ζωγράφος Αγκοστίνο Τάσσι, ενώ η γυναίκα με το σπαθί είναι η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι, η οποία ζωγράφισε τον πίνακα. Πρόκειται ουσιαστικά, για μία αυτοπροσωπογραφία.

Μυθιστορηματική βιογραφία της Αρτεμίζια έγραψε η Rauda Jamis : Artemisia ou La Renommèe (Αρτεμίζια ή Η ξακουστή, 1990) – ελλ. μετάφραση Μαρία Παγουλάτου ("ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ")

Η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι αναφέρεται στο έργο της Τζούντι Σικάγο «Το Δείπνο».