Ταινία του 1929 στην οποία χρησιμοποιήθηκαν αληθινές σφαίρες

Στη βαθιά προϊστορία του σινεμά εκεί που καταψύχεται η μνήμη, υπάρχουν ταινίες που δεν θα δούμε ποτέ αλλά ο μύθος τους συνεχίζει να αιωρείται στους κύκλους των σινεφίλ. Μια από αυτές είναι «Το λιμάνι των δακρύων», ταινία του 1929 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γαζιάδη, σενάριο Ορέστη Λάσκου και παραγωγή DAG FILMS. Η ταινία γυρίστηκε την αμέσως προηγούμενη χρονιά με εξωτερικά πλάνα στην Κηφισιά, την Παλιά Αθήνα (Πλάκα) και τον Πειραιά. Κατά τον Δημήτρη Γαζιάδη, η παραγωγή της ταινίας κόστισε περίπου 1.500.000 δραχμές. Οι αληθινές σφαίρες που χρησιμοποιήθηκαν κατά τα γυρίσματα της ταινίας λίγο έλειψε να κοστίσουν τη ζωή του Νίκου Ροζάν.

Η ταινία πρωτοπαίχτηκε στους κινηματογράφους της Αθήνας Αττικόν και Σπλέντιτ τον Ιανουάριο του 1929, ενώ προβλήθηκε και στο εξωτερικό. Σήμερα ωστόσο αγνοείται η τύχη της. Κατά τους κριτικούς της εποχής, το σενάριο του έργου αποτελεί απλή μεταφορά ιταλικών προτύπων χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο με έμφαση στην ξενιτιά και στη ναυτοσύνμη. Περιελάμβανε πολλά επεισόδια, ασύνδετα μεταξύ τους, με απότομες διακοπές, πλην όμως, οι τίτλοι των επεισοδίων είναι ορθογραφημένοι, κάτι που δεν είχαν οι προηγούμενες ταινίες. Από τεχνικής άποψης ήταν καταφανής η πρόοδος των εσωτερικών γυρισμάτων σε φωτισμό, ντεκόρ και φωτογραφία.

Και σ' αυτή την ταινία οι ηθοποιοί απέδιδαν τους ρόλους τους ψυχρά (θεατρικά), χωρίς την απαιτούμενη συγκίνηση, εκφραστικότητα και φυσικότητα που απαιτούνται σε γκρο πλαν σκηνές. Ξεχωρίζουν όμως ο Αμίλιος Βεάκης, ο Ροζάν και ο Ορέστης Λάσκος, καθώς και η Μίρβα Βιολάντη και, λιγότερο, η Έμμα Βιτσώρη.

Πρωταγωνιστούν: Έμμα Βιτσιώρη, Δημήτρης Τσακίρης, Νίκος Ροζάν, Αιμίλιος Βεάκης, Αθανασία Μουστάκα, Αθανάσιος Μαρίκος, Μίρβα Βιολάντη, Ορέστης Λάσκος, Αρίφ Ντίνο Μπέης, Δημήτρης Μαυρίκιος, Άλκης Ίων, Κίμων Σπαθόπουλος, Μίμης Κοκκίνης, Ευάγγελος Μενεξής, Βασίλης Αυλωνίτης, Σ. Δούκας, Νίκος Μοσχονάς.