Το χέρι ποιας ηθοποιού φίλησε ο Αυλωνίτης και το αστείο του Κωνσταντάρα
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έβαλε τον οργισμένο Αυλωνίτη να φιλήσει το χέρι μιας αργοπορημένης ηθοποιού
«Μικροί και μεγάλοι εν δράσει», κωμωδία του 1963 με πρωταγωνιστές τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Μαίρη Αρώνη και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Η ώρα προσέλευσης στα γυρίσματα έχει οριστεί για τις εννέα και μισή το πρωί. Ο Κωνσταντάρας με τον Αυλωνίτη έχουν φτάσει ήδη από τις οκτώ και μισή και περιμένουν μαζί με όλους τους άλλους τη Μαίρη Αρώνη, η οποία αργεί. Κοντεύει έντεκα κι ακόμα να φανεί. Δικαιολογημένος ο εκνευρισμός.
Ο Κωνσταντάρας, γνωστό πειραχτήρι, πετάει τη σπόντα του:
Ολυμπιακός: Ξέρει από ντέρμπι ο Πάλμα
«Κατάλαβες η κυρία, αργεί που αργεί, θα πρέπει να της φιλήσουμε και το χέρι, διότι βλέπεις είναι και του Εθνικού!»
Τσιμπάει το δόλωμα ο Αυλωνίτης: «Τι; Έχει και χειροφίλημα;»
«Έτσι είναι Βασίλη μου, συνεχίζει ο Κωνσταντάρας. Η κυρία Αρώνη είναι του Εθνικού Θεάτρου, παίζει στην Επίδαυρο, άρα θέλει χειροφίλημα», επιμένει ο Λάμπρος.
«Δεν είσαι καλά ρε που θα τη χειροφιλήσω κιόλας που μ' έχει στημένο από το πρωί. Δεσπότης είναι ή Μητροπολίτης»;
«Δεν γίνεται να μην της κάνεις χειροφίλημα Βασίλη! Είναι ικανή να θυμώσει και να φύγει. Έτσι το έχουνε στο Εθνικό: Καλημέρα και χειροφίλημα», του λένε και οι υπόλοιποι.
«Εγώ χειροφίλημα, κομμένη. Αν δεν σας κάνω φωνάχτε άλλον. Άσε δηλαδή που θα τα ακούσει χύμα μόλις έρθει. Ποια νομίζει ότι είναι η μαντάμ;»
Κάποια στιγμή καταφτάνει η Αρώνη, αεράτη, φουριόζα, αξιαγάπητη, και μόλις βλέπει τον Αυλωνίτη ορμάει πάνω του χωρίς να πει καλά - καλά μια καλημέρα. Τον αγκαλιάζει ενθουσιασμένη κι αρχίζει να του λέει:
«Βασίλη Αυλωνίτη! Δεν ξέρεις πόση είναι η χαρά μου που θα παίξω μαζί σου! Είσαι ο αγαπημένος μου, είσαι σπουδαίος κωμικός, είσαι μεγάλος ηθοποιός, και αυτό ήταν πάντα το όνειρό μου. Να παίξω μια μέρα με τον Βασίλη Αυλωνίτη!»
Ο Αυλωνίτης, σαστισμένος από αυτό τον χειμαρρώδη ενθουσιασμό, της αρπάζει το χέρι και της λέει: «Κυρία Μαιρούλα μου! Το χεράκι σου να σου φιλήσω. Δώσε μου το χεράκι σου, γιατί κι εγώ αυτό έλεγα τόση ώρα: Πότε θα έρθεις να σε γνωρίσω από κοντά...»
(Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Γιώργου Λαζαρίδη: ΦΛΑΣ-ΜΠΑΚ, Μια Ζωή Σινεμά).
