Η... τσεβδή και αλλήθωρη που έγινε πρώτη βεντέτα του ελληνικού κινηματογράφου

«Δεν την θέλω, σου λέω, τσεβδίζει και επιπλέον είναι αλλήθωρη», έλεγε και ξανάλεγε ο Φιλποίμην Φίνος στον Αλέκο Σακελλάριο όταν εκείνος προσπαθούσε να τον πείσει για να της δώσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια ταινία που θα έσπαγε τα ταμεία. Το νεαρό κορίτσι είχε έρθει με άριστες συστάσεις από το Εθνικό θέατρο αλλά ο δυσκοίλιος Φίνος δεν έβρισκε τίποτα καλό επάνω της.

Έφτυσε αίμα να τον πείσει ο Σακελλάριος. «Μα δεν την ακούς πώς τσεβδίζει, και τα μάτια της... δεν βλέπεις πως το κορίτσι έχει κάποιο στραβισμό. Δεν κάνει, Αλέκο μου, μην επιμένεις. Άλλη... βρες μου κάποια άλλη». Αλλά ο Φίνος υπολόγιζε χωρίς τον Αλέκο, ο οποίος όταν έβαζε κάτι στο μυαλό του, θα το πετύχαινε ακόμα και αν χρειαζόταν να γυρίσει ανάποδα τον κόσμο. Και τα κατάφερε να πείσει τον μεγαλοπαραγωγό να δεχτεί την Τζένη Καρέζη, εξασφαλίζοντας στην νεαρή ηθοποιό το εισιτήριο για την κινηματογραφική αθανασία. Μαζί με την Τζένη Καρέζη πέρασε και ο Βασίλης Αυλωνίτης τις εξετάσεις του Φίνου. Για τον μεγάλο αυτό ηθοποιό ο Φίνος διατύπωνε τις συνήθεις ενστάσεις του, ότι δηλαδή είχε καεί παίζοντας συνεχώς σε ταινίες δεύτερης διαλογής.

Η ταινία «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο», περί ης ο λόγος, έκανε πρεμιέρα στις 12 Δεκεμβρίου του 1955 και τη σεζόν 1955-1956 ήρθε δεύτερη σε εισπράξεις μετά την Στέλλα. Με τέτοια επιτυχία ο Φίνος έπεισε τον Σακελλάριο να γυρίσει δυο χρόνια αργότερα τη συνέχεια της ταινίας με τίτλο Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο. Ήταν το πρώτο σίκουελ στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.