Κι όμως την καλύτερη ταινία του πολέμου και της Κατοχής τη γύρισε ο Δαλιανίδης

Ο σκηνοθέτης που ταυτίστηκε με τα μιούζικαλ και τις κωμωδίες γύρισε την καλύτερη ταινία για τον πόλεμο και την κατοχή

Κι όμως την καλύτερη ταινία του πολέμου και της Κατοχής τη γύρισε ο   Δαλιανίδης

Θα ακουγόταν ως ανέκδοτο αν έλεγε κανείς πως ο Γιάννης Δαλιανίδης, ο μετρ της κωμωδίας και των μιούζικαλ, υπερκέρασε όλους τους σκηνοθέτες που ειδικεύτηκαν σε ταινίες για τον πόλεμο και την Γερμανική Κατοχή. Ωστόσο ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης έχει γράψει επανειλημμένα πως η καλύτερη ταινία για την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής γυρίστηκε από τον Γιάννη Δαλιανίδη και ίσως να μην έχει άδικο.

Πρόκειται για ένα πολεμικό δράμα του 1970 παραγωγής Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Η ταινία παρουσιάζει την αντίσταση μιας παρέας νέων στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τον έρωτα μεταξύ μιας νοσοκόμας (Ζωή Λάσκαρη) και ενός στρατιώτη (Γιάννης Φέρτης) υπό την γερμανική Κατοχή.

Εκτός από την Λάσκαρη και τον Φέρτη, παίζουν ακόμα οι Μάνος Κατράκης, Παντελής Ζερβός, Ελένη Ζαφειρίου, Άννα Παϊτατζή, Βαγγέλης Σειληνός. Αυτός που έκλεψε την παράσταση, όμως, ήταν ο Χρόνης Εξαρχάκος με μια συγκλονιστική ερμηνεία. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 23 Μαρτίου 1970 κόβοντας 277.395 εισιτήρια και κατατάχθηκε στην 21η θέση ανάμεσα σε 99 ταινίες της ίδιας σεζόν.