Ρένα Βλαχοπούλου: Η σκηνή που έκανε του κεφαλιού της - Γιατί δεν την έκοψε ο Σακελλάριος

Μια από τις πιο αγαπημένες σκηνές του ελληνικού σινεμά γυρίστηκε από σπόντα και παρόλα αυτά ο Αλέκος Σακελλάριος την κράτησε

Ρένα Βλαχοπούλου: Η σκηνή που έκανε του κεφαλιού της - Γιατί δεν την έκοψε ο Σακελλάριος

Με την έλευση του '70 χαμήλωσαν τα φώτα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ακόμα και τότε όμως όλο και κάποια απολαυστική ταινία γυριζόταν. Μια από αυτές, «Η θεία μου η χίπισσα», προβλήθηκε το 1970 σε παραγωγή Φίνος Φίλμ, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου.Πρωταγωνιστούσε η Ρένα Βλαχοπούλου, που κατά γενική ομολογία κράτησε ψηλά τη σημαία του εμπορικού σινεμά, όταν όλα έδειχναν να έχουν τελειώσει. Η εν λόγω ταινία απηχούσε στην παλιά αμερικανική κωμωδία παραγωγής 1961 του Φρανκ Κάπρα με τίτλο «Η κόμισσα και ο γκάκστερ». Τη μουσική επιμέλεια είχε αναλάβει ο... συνήθης ύποπτος Μίμης Πλέσσας και τραγουδούσαν τα αστέρια της εποχής, Γιάννης Πουλόπουλος, Ρένα Κουμιώτη και ο Δάκης. Στην ταινία αυτή κάνει ένα γρήγορο πέρασμα και ο Αλέκος Σακελλάριος, που συνήθιζε κάτι τέτοιο. Ο κορυφαίος σκηνοθέτης του ελληνικού σινεμά υποδύεται ένα χίπι που μπλέκεται κάποια στιγμή με την Βλαχοπούλου.

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στα Μάταλα και στη Ρόδο. Η επίμαχη σκηνή γυρίστηκε με αρχική οδηγία από τον Σακελλάριο στη Βλαχοπούλου, στο ρόλο της καθαρίστριας, να κρυφτεί κάτω από το τραπέζι για να μην την δει ο Γιάννης Μιχαλόπουλος με τα ρούχα της δουλειάς και καταλάβει πως δεν είναι η πλούσια που του παρουσιαζόταν.

Εκείνη ωστόσο έκανε τα δικά της: Παραβίασε το σενάριο και καπελώθηκε με τον κουβά που κρατούσε με αποτέλεσμα να γίνει μούσκεμα.

Ακολούθησε πανδαιμόνιο. Όλος ο κόσμος έβαλε τα γέλια και η σκηνή έκανε ετέτοιο γκελ ώστε ο Σακελλάριος δεν την έκοψε. Συμπρωταγωνιστές της Βλαχοπούλου ο Ανδρέας Μπάρκουλης, η Νόρα Βαλσάμη ο Γιάννης Μιχαλόπουλος και ο καταιγιστικός στο ρόλο του χίπι, Βασίλης Τσιβιλίκας. Η ταινία έκοψε στην πρώτη προβολή της στην Αθήνα 481.598 εισιτήρια.

(Στοιχεία αντλήθηκαν από την ιστοσελίδα «Ελληνικός κινηματογράφος»)