Όταν ο Βέγγος πήδηξε από ταράτσα πολυκατοικίας
Ο λαοφιλής Θανάσης δεν ορρωδούσε προ ουδενός
Ο «Παπατρέχας» που γύρισε στο τέλος του 1965 ο Θανάσης Βέγγος με τη δική του εταιρεία παραγωγής συνοψίζει την αεικινησία του μεγάλου κωμικού σ' ένα κόσμο απαιτητικό, παραληρηματικό αλλά συχνά επικίνδυνο. Ο Βέγγος σαν άλλος διάβολος της Τασμανίας δεν αφήνει τίποτα όρθιο στην κυριολεξία.
Τρέχει διαρκώς, κάνει απρόσεκτες κινήσεις και ζημιές, φροντίζει για όλους, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, αλλά όλα αυτά καταγράφονται από την κάμερα με ένα μοναδικό τρόπο που σε συνδυασμό με την ανεπανά
Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ κάνει τη διαφορά
Στην ταινία αυτή υποδύεται τον Πολύδωρο… Λαγό – από τις σπάνιες φορές που σε ταινία δεν έχει το όνομα Θανάσης -, έναν αξιαγάπητο θυρωρό σε Αθηναϊκή πολυκατοικία , ο οποίος τρέχει και δε φτάνει, προκειμένου να εξυπηρετήσει όλους τους ένοικους της πολυκατοικίας. Θέλει, ο καψερός, να συγκεντρώσει χρήματα να παντρέψει τις έξι αδερφές του, αλλά και την γεροντοκόρη θεία του.
Σε εξωπραγματικές καταστάσεις, απόλυτα ρεαλιστικές ωστόσο, ο Πολύδωρος ξεκινά ένα ανελέητο κυνήγι γαμπρών και γάμων, με σκοπό να πάρει και αυτός σειρά και να αποκαταστήσει την καλή του.
Η πολυκατοικία των γυρισμάτων βρίσκεται στο Παγκράτι επί των οδών Υμηττού και Αρρύβου.
Υπάρχει μια επικίνδυνη σκηνή, στην οποία ο Πολύδωρος κρέμεται στον αέρα από την ταράτσα της πολυκατοικίας. Είναι μια σκηνή που τη γύρισε μόνος του χωρίς την βοήθεια κασκαντέρ, όπως άλλωστα το συνήθιζε. Το ίδιο ισχύει και για την ακηνή που και περνά μέσα από τη τζαμαρία της εισόδου.
Η ταινία κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 28 Φεβρουαρίου 1966, έκοψε 420.339 εισιτήρια και κατατάχθηκε στην 8η θέση ανάμεσα σε 101 ταινίες της ίδιας σεζόν.
Το σενάριο της ταινίας ανήκει στον Ναπολέοντα Ελευθερίου και η σκηνοθεσία ήταν του Ερρίκου Θαλασσινού.