Φαίδων Γεωργίτσης: Από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στο «Ποτέ την Κυριακή»
Με πατέρα αξιωματικό του Ναυτικού ο Φαίδων Γεωργίτσης δύσκολα θα μπορούσε να ξεφύγει από την στρατιωτική σταδιοδρομία.
Όμως η μοίρα του ήταν άλλη Γεννήθηκε το 1939 στη Νέα Σμύρνη σε μια οικογένεια που στιγματίστηκε από το θανατηφόρο δυστύχημα της αδερφής του.
Τότε ο Φαίδων ήταν μόλις 3 χρονών αλλά στην κατοπινή του ζωή θα θυμόταν τα αναφιλητά της μητέρας του που χάραξαν το τραγικό γεγονός. Βγαίνοντας από τις ομίχλες του πολέμου με τις άγριες εικόνες των Δεκεμβριανών στα παιδικά του μάτια υπάκουσε στην πατρική επιθυμία να ακολουθήσει τον ασφαλή επαγγελματικό δρόμο του αξιωματικού του Ναυτικού. Μα όπως λέει κι ο Σεφέρης: "... αλλιώς η μοίρα το βουλήθη πρέπει να στρίψεις σε μια κόχη" Κι ο νεαρός Γεωργίτσης ήξερε ποια ήταν αυτή η κόχη.
Έτσι η πολλά υποσχόμενη φοίτησή του στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων τερματίστηκε άδοξα ύστερα από λίγους μήνες προς απογοήτευση των γονιών του. Ο μετέπειτα "Έλληνας Τζέιμς Ντιν" είχε κάνει την επιλογή του κι αυτή δεν ήταν άλλη από την σχολή του Καρόλου Κουν.
Η μορφή του αποτυπώθηκε για πρώτη φορά στο πανί σε μια διεθνή κινηματογραφική επιτυχία. Νεαρός, άγουρος, με το μουστάκι που αργότερα η Λάσκαρη θα τον έβαζε να το ξυρίσει στέκεται στο μέσο του κινηματογραφικού πλάνου παρακολουθώντας μαζί με άλλους αμίλητος και άναυδος σαν χάννος τη στιχομυθία της Μελίνας Μερκούρη με τον Ζυλ Ντασέν και τον Τίτο Βανδή. Αν τον παρατηρούσε κανείς δύσκολα θα καταλάβαινε ότι εκκολαπτόταν ήδη ένας αστραφτερός ζεν πρεμιέ του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.
