Το συρτάκι - ο ανύπαρκτος χορός που βάφτισε ένας Γάλλος δημοσιογράφος

Το διάσημο συρτάκι που γέννησε το σινεμά αλλά δεν συγκαταλέγεται στους γνωστούς ελληνικούς χορούς. Η δεκαετία του 60 είναι γεμάτη από χορευτικά ενσταντανέ στη μεγάλη οθόνη. Μερικά από αυτά, ίσως τα πιο διάσημα, είναι αφιερωμένα σε ένα νόθο χορό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε συρτάκι χωρίς να ξέρουμε πραγματικά από πού προέρχεται αυτή η ονομασία.

Ο χορός που συνδυάζει βήματα συρτού αλλά και πηδηχτού παραδοσιακού χορού έμελλε να έχει μια λαμπρή καριέρα στο σινεμά, ξεκινώντας βέβαια από τον "Ζορμπά" του Κακογιάννη, όπου η μουσική του Θεοδωράκη οδηγεί τα βήματα των πρωταγωνιστών. Στην συγκεκριμένη ταινία ο χορός αυτός θυμίζει τελετουργικό πρωτόγονου διαλογισμού που συνδυάζεται με το ξεφάντωμα και τον εξαγνισμό της ψυχής.

Ζορμπάς: Ο Κουίν δεν έμαθε να χορεύει συρτάκι!

Ειρωνεία ο τρόπος με τον οποίο βαφτίστηκε αυτός ο διάσημος χορός. Ο Κακογιάννης σε συνέντευξή του στη "Μηχανή του Χρόνου" αποκάλυψε τον άδοξο νονό που δεν ήταν άλλος από ένα Γάλλο δημοσιογράφο.

"Την βραδιά που παίρναμε τα βραβεία εγώ και ο Θεοδωράκης, ρώτησε κάποιος Γάλλος δημοσιογράφος να του πούμε ονόματα χορών. Όταν άκουσε τη λέξη συρτός, αποφάσισε μόνος του να τον ονομάσει συρτάκι.

Ο αργός ρυθμός στην αρχή προσδίδει κάτι στοχαστικό αλλά το ντελίριο που ακολουθεί με την επιτάχυνση οδηγεί σε μια απόδραση από τον κόσμο και από τις έγνοιες της ζωής. Από τη βιβλική παρουσία του Άντονι Κουίν ως Ζορμπά μέχρι το πανηγυρικό κλίμα στην ταινία "Η κόρη μου η σοσιαλίστρια", ο κινηματογράφος αγάπησε το συρτάκι και το έκανε σήμα κατατεθέν μιας εποχής αθώας και αφελούς.