«Τεράστια διάκριση, την περίμεναν ελάχιστοι»

Μια επιτυχία από αυτές που ανοίγουν δρόμους και δρομολογούν ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις.

Το ΑΠΕ ΜΠΕ συνομίλησε για την τεράστια αυτή επιτυχία με την παίκτρια της Εθνικής ομάδας, Ελσα Μάστακα, επί σειρά ετών βασική παίκτρια στον ΠΑΟΚ και το πρώτο ερώτημα που θέσαμε ήταν αν κάτι σαν αυτό το περίμεναν οι ίδιες οι αθλήτριες και οι άνθρωποι του χάνμπολ γενικότερα. Μας απάντησε με ειλικρίνεια: «Τέτοια διάκριση, μία τέτοια επιτυχία κακά τα ψέμματα, δεν περιμέναμε να έχουμε στο τουρνουά. Περιμέναμε να κάνουμε καλά παιχνίδια γιατί είχαμε δουλέψει, και το δικαιούμασταν να το καταφέραμε αλλά ο αρχικός μας στόχος ήταν να μπούμε στην πεντάδα που οδηγεί στο World Games της επόμενης χρονιάς, αλλά στην συνέχεια της διοργάνωσης είδαμε πως μπορούμε να πάμε πολύ περισσότερο και όταν πήραμε τις στροφές μας φτάσαμε στον τελικό και κατακτήσαμε και το παγκόσμιο. Ηταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία, και ο πολύς ο κόσμος δεν το ήξερε ούτε το παρακολουθούσε στην Ελλάδα αυτό που καταφέραμε».

-Ηταν υψηλό το επίπεδο της εθνικής και κατάφερε αυτό το ανέλπιστο Παγκόσμιο Κύπελλο ή ήταν χαμηλότερο το επίπεδο των άλλων ομάδων του τουρνουά;

«Δεν φτάσαμε τυχαία εκεί που φτάσαμε. Δεν παίρνουν μέρος σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα τυχαίες ομάδες. Παρά τα προβλήματα που είχαμε με την προετοιμασία μας, την έλλειψη γηπέδου και έδρας, δουλέψαμε πολύ και τώρα που είμαστε στην κορυφή του κόσμου, βλέπουμε την συνέχεια με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Η εθνική μας έχει μεγάλες δυνατότητες και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης στους Μεσογειακούς πριν μερικά χρόνια αλλά και η παρουσία μας στους Πανευρωπαϊκούς του Ζάγκρεμπ μας άνοιξε το δρόμο. Βλέπουμε την προοπτική να μετάσχουμε σε μεγάλα τουρνουά στην επόμενη σεζόν, αλλά και αργότερα, όπως στην Πάτρα το 2020 και ίσως στους Ολυμπιακούς του 2024. Μάλιστα θα διεκδικήσουμε να συμμετάσχουμε στο Τόκιο το 2020 σε αγώνες επίδειξης για την αναμενόμενη είσοδο του μπις χάντμπολ στους Ολυμπιακούς το 2024».

-Στο γυναικείο μπιτς χάντμπολ, μπορεί να αναζητηθεί επαγγελματισμός;

«Σε άλλες χώρες ναι, όπως στην Βραζιλία, όπου υπάρχουν αθλήτριες που ζουν με το άθλημα. Στην Ελλάδα όχι ακόμα».

-Διάβασα την δήλωση του προέδρου της ομοσπονδίας κυρίου Γκαντή, ο οποίος λέει ότι χωρίς γήπεδο, χωρίς προπονητήριο, χωρίς λεφτά η εθνική ομάδα κατάφερε να πάρει τον παγκόσμιο τίτλο κάτι που σημαίνει ότι και ο ίδιος δεν περίμενε τέτοια διάκριση.

«Ναι ήταν πολύ λίγοι αυτοί που περίμεναν ότι μπορεί να γίνει κάτι τόσο μεγάλο με την εθνική ομάδα Beach handball. Δεν είχαμε γήπεδο και ευτυχώς βρέθηκε το γυμναστήριο του Ανατόλια στην Θεσσαλονίκη και τους τελευταίους μήνες δουλέψαμε εκεί με πολύ διάθεση και προσήλωση και πετύχαμε να παρουσιαστούμε με το καλύτερο πρόσωπο στους αγώνες. Ισως αυτή η επιτυχία να ανοίξει δρόμους για το άθλημα να φέρει και νέο κόσμο που τον χρειάζεται. Τομπιτς χάντμπολ είναι θεαματικό άθλημα και θέλει, προσόντα, δύναμη, αλτικότητα, τεχνική, προσήλωση και ομαδικότητα».

-Ως ποιά ηλικία μπορεί κάποιος να αγωνίζεται στο Beach handball;

«Αν πάρουμε σαν παράδειγμα την συμπαίκτρια μας Βάσω Σκάρα, που είναι 45 ετών και ανακηρύχθηκε καλύτερη παίκτρια του κόσμου στην θέση της και θα συνεχίσει να αγωνίζεται, τότε το άθλημα προσφέρεται για όλες τις ηλικίες».

-Εσύ πρόσφατα ολοκλήρωσες την συνεργασία σου με τον ΠΑΟΚ μετά από πέντε χρόνια παρουσίας με την φανέλα του Δικεφάλου. Πως γίνεται και ενώ είσαι από τις κορυφαίες Ελληνίδες παίκτριες να σταματά η συνεργασία σου με τον σύλλογο της Θεσσαλονίκης;

«Συνεργάστηκα για πέντε χρόνια με τον ΠΑΟΚ και αυτό το διάστημα ήταν πολύ λειτουργικό για όλους. Ομως τώρα οι δρόμοι μας χωρίζουν και αυτό στον αθλητισμό είναι θεμιτό. Συμβαίνει πολλές φορές. Στην Ελλάδα για να διατηρηθείς σε υψηλό επίπεδο, πρέπει να είσαι σε ομάδα με δυνατότητες και προδιαγραφές, όπως ο ΠΑΟΚ, ή ο Ιωνικός».

-Στο Καζάν σας παρακολούθησε όλος ο κόσμος. Είχατε μηνύματα συμπαράστασης;
«Φυσικά από όλο τον κόσμο του ελληνικού χάντμπολ, αλλά και από πολλούς σε όλο τον κόσμο. Από κάθε γωνία Ελληνες και ξένοι μας έστελναν μηνύματα συμπαράστασης και αυτή η εικόνα δεν πρόκειται να φύγει από το μυαλό μου. Ηταν η ωραιότερες μέρες της αθλητικής μου διαδρομής γιατί ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχία που είχα εγώ και οι συμπαίκτριες μου στην καριέρα μας».