Ένας άθλος μέσα κι έξω από το παρκέ
Η προσπάθεια του ΠΑΟΚ σε διοικητικό και αγωνιστικό επίπεδο είναι θαυμαστή για την πίστη στο πλάνο και την ανθεκτικότητα στις «στραβές»
Είναι επιτυχία η πρόκριση του ΠΑΟΚ στον τελικό του Fiba Europe Cup; Φυσικά και είναι. Τεράστια μάλιστα.
Ακόμα κι αν πρόκειται για την υποδεέστερη των ευρωπαϊκών διοργανώσεων ακόμα κι αν δεν πάρει τον τίτλο το πραγματικό τρόπο για τον «Δικέφαλο» θα είναι όλο αυτό που έχει δημιουργήσει.
Ολυμπιακός: Ο Ντόρσεϊ και η δύσκολη απόφαση για τους ξένους
Διότι πίσω από αυτή την ομάδα που πάλεψε μέχρις εσχάτων για να πάρει την πρόκριση μέσα σε μια εχθρική ατμόσφαιρα κρύβεται μια τεράστια προσπάθεια με πολύ λίγα μέσα, ελάχιστα χρήματα, αλλά πολλή δουλειά και… τρέλα!
Τρέλα, διότι μόνο ένας τρελός ή παθολογικά οπαδός του «Δικεφάλου» θα αναλάμβανε να οδηγήσει το καράβι φορτωμένο με πολλά χρέη, αμαρτίες του παρελθόντος, αλλά και ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία.
Ο Θανάσης Χατζόπουλος, ο τύπος που έκλεγε σαν μικρό παιδί μετά το τέλος του ματς στο Σολέ είναι εκείνος που σήκωσε μαζί με τον Τσαλόπουλο, Σουανίδη, Τριλλυράκη και άλλους το σταυρό της κάθαρσης.
Διότι ο πρώτος και βασικός στόχος της διοίκησης από την αρχή και αυτής της σεζόν ήταν να ισοσκελιστούν τα χρέη με τα έσοδα, ώστε η ΚΑΕ να μπορέσει να… αναπνεύσει και να μην έχει βαρίδια.
Και μετά… ήρθε ο Καντσελιέρι. Ένας τύπος με θητεία κυρίως ως ασίσταντ σε μεγάλες ιταλικές ομάδες, που όμως είχε «ψηθεί» στην προπονητική και έψαχνε την ευκαιρία. Του δόθηκε στον ΠΑΟΚ και το περίεργο παρουσιαστικό του άρχισε να βάζει τους δικούς του κανόνες και την φιλοσοφία του.
Πέντε καλούς Αμερικανούς μεταξύ των οποίων τον πρώτο σκόρερ της ιταλικής λίγκας και κάποιους καλούς Έλληνες. Μέχρι εκεί διότι το ταμείο ήταν… περιορισμένο και δεν υπήρχε περιθώριο για ανοίγματα. Κανένα πρόβλημα για τον Ιταλό που έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά και «σφυρηλάτησε» έναν σκληρό χαρακτήρα για την ομάδα του.
Ούτε δικαιολογίες, ούτε κλάματα, ούτε μεμψιμοιρίες, αλλά μόνο δουλειά και πίστη στο πλάνο ακόμα και στις κακές ημέρες. Ακόμα και όταν βρέθηκαν κάποια λεφτουδάκια και του έγινε πρόταση να γίνει προσθήκη ο Ιταλός στήριξε τους παίκτες του και είπε όχι.
Το έκανε μόνο όταν είδε πως η κούραση και οι τραυματισμοί είχαν αρχίσει να «λυγίζουν» τους παίκτες και το φρόνημα της ομάδας. Όχι ότι πήρε τον… Μάικλ Τζόρνταν. Έναν συμπαθητικό φόργουορντ, στον οποίο έγινε εξήγηση πως θα παίζει μόνο όταν υπάρχει ανάγκη κι όλα καλά.
Ακόμα κι αν Μπάρτλεϊ έχανε το τρίποντο της ισοφάρισης στην εκπνοή της κανονικής διάρκειας στο Σολέ η αγωνιστικότητα και ο χαρακτήρας» μιας ομάδας που από τα μεγαλεία μπήκε στην… πίσω αυλή του ελληνικού μπάσκετ είναι θαυμαστές. Γι’ αυτό και ο κόσμος του ΠΑΟΚ πάει με θέρμη στο Παλατάκι και φωνάζει «Μείνε στον ΠΑΟΚ Ιταλέεεε»!
