Laver Cup 2022: Το συγκινητικό «αντίο» του τεράστιου Ρότζερ Φέντερερ (vids, highlights)

Το άθλημα του τένις είναι πλέον πιο «φτωχό» από το Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου του 2022. Σε μια... βασιλική εποχή για την αντισφαίριση, ο ένας και μοναδικός «King Roger» αποχαιρέτησε το άθλημα το οποίο αγάπησε και μέσω του οποίου αγαπήθηκε από εκατομμύρια φίλους του τένις σε όλη την υφήλιο.

Όπως είχε προαναγγείλει, ο Ρότζερ Φέντερερ έπαιξε το τελευταίο επίσημο παιχνίδι της μεγαλειώδους καριέρας του -με συμπαίκτη τον μεγάλο αντίπαλο και πολύ καλό του φίλο Ραφαέλ Ναδάλ στο διπλό του Laver Cup-, με αμφότερους να ξεσπούν σε κλάματα μετά το τέλος του ματς και τον Ελβετό να ευχαριστεί το κοινό που γέμισε την «O2 Arena» του Λονδίνου προκειμένου να ζήσει δια ζώσης το «αντίο» του θρυλικού τενίστα και να τον αποθεώσει.

Ο 41χρονος Φέντερερ είχε ενημερώσει πως λόγω προβλήματος στο ταλαιπωρημένο του γόνατο, δεν θα ήταν σε θέση να αγωνιστεί σε άλλα παιχνίδια, όμως έστω και σε αυτή την κατάσταση κατάφερε να θυμίσει σε όλους γιατί θεωρείται εκ των κορυφαίων στο άθλημα, και για αρκετούς ο καλύτερος όλων των εποχών. Το ματς κέρδισαν οι Φράνσις Τιάφο και Τζακ Σοκ με 2-1 σετ (4-6, 7-6, 11-9), ωστόσο αυτό έχει μηδαμινή σημασία.

Μετά το φινάλε του αγώνα, ο Ελβετός «μαέστρος» δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, όπως και ο Ραφαέλ Ναδάλ, σε ένα ιστορικό στιγμιότυπο αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Ο Φέντερερ αγκάλιασε τον φίλο του κι έπειτα συμπαίκτες (με την Team Europe) και αντιπάλους (της Team World), πριν πάρει το μικρόφωνο για να δώσει τον δικό του αποχαιρετισμό σε μια συνέντευξη με τον επίσης σπουδαίο τενίστα του παρελθόντος Τζιμ Κούριερ.

«Είναι μια υπέροχη μέρα, είμαι χαρούμενος, δεν είμαι λυπημένος. Το απόλαυσα να βάλω για άλλη μια φορά τα παπούτσια μου, διασκέδασα παρακολουθώντας όλα τα παιχνίδια. Αισθανόμουν κάποια στιγμή μέσα στο ματς ότι έφτασα κοντά στο να τραυματιστώ, αλλά όλα πήγαν καλά.

Το να παίζω μαζί με τον Rafa στην ίδια ομάδα και να έχω όλους αυτούς τους θρύλους κοντά μου ήταν κάτι το απίστευτο. Δεν ήθελα να αισθανθώ μόνος εκεί έξω. Ένιωσα πως ήμουν μέλος μιας ομάδας και στο τένις αυτό δεν το αισθάνεσαι. Ήμουν μαζί με παιδιά που έχουμε δουλέψει μαζί για χρόνια.

Είναι μια ξεχωριστή στιγμή για μένα, τους ευχαριστώ. Είναι το τέλος το οποίο ήλπιζα, το τέλος το οποίο ήθελα. Δεν προβλεπόταν μια τέτοια πορεία, ξεκίνησα παίζοντας απλά με φίλους μου και κατέληξα εδώ σήμερα. Ήταν υπέροχα, το διασκέδασα πολύ, τόσοι πολλοί άνθρωποι με στήριξαν, σας ευχαριστώ πολύ.

Περάσαμε πολύ ωραία όλα αυτά τα χρόνια, όλοι είναι εδώ, τα παιδιά μου, η σύζυγός μου. Η σύζυγός μου θα μπορούσε να μου ζητήσει να σταματήσω εδώ και αρκετό καιρό, αλλά αντίθετα με προέτρεπε να συνεχίσω. Είναι μια απίστευτη βραδιά. Σας ευχαριστώ όλους».

Ναδάλ: «Μαζί με τον Ρότζερ φεύγει και ένα κομμάτι μου»

Για το «αντίο» του Φέντερερ δεν θα μπορούσε να μη μιλήσει ο καλός του φίλος και μεγαλύτερός του αντίπαλος στα κορτ, Ραφαέλ Ναδάλ, ο οποίος κατά τις δηλώσεις του Ελβετού έκλαιγε με λυγμούς από τη συγκίνηση. Ο σπουδαίος Ισπανός είπε για τον «βασιλιά Ρότζερ»:

«Για μένα ήταν τεράστια τιμή να είμαι μέρος αυτής της απίστευτης στιγμής στην ιστορία του αθλήματός μας και, την ίδια στιγμή, να έχουμε μοιραστεί τόσα πολλά πράγματα μαζί. Μαζί με τον Roger από το tour, φεύγει και ένα σημαντικό κομμάτι μου. Για όλες αυτές τις σημαντικές στιγμές της καριέρας μου στις οποίες βρισκόταν εκεί, στην απέναντι πλευρά του court. Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπω την οικογένειά του, όλους τους ανθρώπους, είναι δύσκολο να το περιγράψω.

Ήταν ένα μακρύ και πολύ θετικό ταξίδι. Ξεκινήσαμε όταν εγώ ήρθα στο tour, όταν έγινα καλύτερος παίκτης, με τον Roger φυσικά να είναι πάντα εκεί και να είναι από τότε ο παίκτης που όλοι θέλαμε να κερδίσουμε. Ξαφνικά γίναμε οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι, με μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλον. Η σχέση μας βελτιώνοταν μέρα με τη μέρα, συνειδητοποιήσαμε πως μοιραζόμασταν πολλά πράγματα, παρόλο που είχαμε πολύ διαφορετικά στυλ στο court. Αυτό νομίζω έκανε και το rivalry μας ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ενδιαφέροντα.

Στις προσωπικές μας ζωές όμως, δεν προσεγγίζουμε τη ζωή και τόσο διαφορετικά. Αυτό ήταν που μας έκανε να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον, να μιλάμε συχνά και να νιώθουμε άνετα όταν το κάνουμε. Το να έχεις κάποιον σαν τον Roger με τον οποίο μπορείς να μιλήσεις άνετα για τα προσωπικά σου, είναι κάτι πολύ όμορφο, μετά απ' όλα όσα μοιραστήκαμε, τους κοινούς μας στόχους, που κράτησαν για τόσο πολύ καιρό. Είμαι περήφανος που ήμουν μέρος της καριέρας του, αλλά ακόμα πιο χαρούμενος που θα μείνουμε φίλοι μετά απ' όλα όσα μοιραστήκαμε ως αντίπαλοι».