Έτρεξε τον ημιμαραθώνιο της Αθήνας στην ταράτσα του σπιτιού του!

Ο ερασιτέχνης δρομέας Σάββας Σπανούδης έγινε... viral τις τελευταίες μέρες, με την απόφασή του να τρέξει τον ημιμαραθώνιο της Αθήνας στην ταράτσα του σπιτιού του στο Νέο Ηράκλειο. Το «ΦΩΣ» τον βρήκε και μίλησε μαζί του για το παράτολμο αυτό σχέδιό του!

Πώς γεννήθηκε η ιδέα;

Την Παρασκευή το βράδυ ένας φίλος μού έστειλε το βιντεάκι ενός Γάλλου που έτρεξε έναν μαραθώνιο (42 χλμ.) στο μπαλκόνι του στην Τουλούζ. «Δεν έπρεπε να μου το στείλεις αυτό», του απάντησα!

Γιατί επέλεξες την ταράτσα;

Ο υπουργός είπε ότι μπορούμε να πάμε για ένα τρέξιμο έξω, οπότε ομολογώ ότι η πρώτη μου σκέψη ήταν «θα πάω να τρέξω στα στενάκια της γειτονιάς, δεν έχει πλέον και κόσμο, άρχοντας». Μετά όμως συλλογίστηκα ότι ο ημιμαραθώνιος της Αθήνας, που ήταν προγραμματισμένος για την Κυριακή 22 Μαρτίου, αναβλήθηκε για κάποιον λόγο. Σίγουρα δεν θα θέλει η κυβέρνηση (ή ο γείτονάς μας) να δει 15 χιλιάδες ανθρώπους στον δρόμο να τρέχουν, αν θεωρήσουμε ότι όλοι όσοι είχαν εγγραφεί στον αγώνα θα σκέφτονταν να τον τρέξουν μόνοι τους. Στο κάτω κάτω, το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι απλά ένα σλόγκαν.

Παρακίνησες και άλλους να κάνουν το ίδιο;

Κοινοποίησα σε δύο δρομικά σάιτ, όπως και σε twitter και facebook, την απόφαση / κάλεσμα για τρέξιμο στην ταράτσα, στον κήπο, στο μπαλκόνι, στο σαλόνι, είτε για τα 21 χιλιόμετρα είτε για τα 5 και τα 3, όπως ήταν προγραμματισμένα να γίνουν. Έτσι, έγινα δέσμιος της απόφασής μου -δεν μπορούσα πλέον να κάνω πίσω- ενώ θα είχα και συμπαραστάτες. Η παρέα, έστω και νοητικά, είναι καλύτερη από τη μοναξιά.

Πώς ξεκίνησε η μέρα του αγώνα;

Ώρα εκκίνησης από την οργανωτική επιτροπή του ενός ατόμου είχε προγραμματιστεί εννιά το πρωί, ώρα τέλεσης και του υπό κανονικές συνθήκες αγώνα. Η εγγύτητα του τόπου διεξαγωγής με βρήκε οκτώμισι το πρωί στο κρεβάτι, να χαλαρώνω μυς και μυαλό. Εννέα παρά ανέβηκα στην ταράτσα. Τοποθέτησα δύο μπουκαλάκια νερό και μία κομμένη μπανάνα στο ξεφλουδισμένο από τον ήλιο και την υγρασία ξύλινο τραπέζι, όπως και ζελεδάκια, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας συνήθως μετά το 33ο χιλιόμετρο του μαραθωνίου, όταν τα πράγματα γίνονται βάναυσα. Αλλά εδώ είναι… ταράτσα rules, ας είμαστε προνοητικοί!

Πες μας τα στοιχεία και τις τεχνικές λεπτομέρειες του αγώνα.

Ο ημιμαραθώνιος (21 χλμ.) στην ταράτσα ολοκληρώθηκε σε χρόνο 2:27:56. Ο τελικός μου χρόνος 1:34:11 του περσινού υπό κανονικές συνθήκες ημιμαραθωνίου της Αθήνας με βρήκε μόλις στο 14ο χλμ. του ημιμαραθωνίου της ταράτσας! Ήταν δύσκολο λόγω τσιμέντου και των περίπου 1.500 αναστροφών! Ο μέσος όρος ρυθμού ανά χιλιόμετρο ήταν 7.01 (6.33 - 7.36) και η διάρκεια ενός κύκλου 10 με 12 δευτερόλεπτα.

Πες μας τις σκέψεις που θυμάσαι από τις 2 ώρες, τα 27 λεπτά και τα 56 δευτερόλεπτα που ήσουν πάνω στην ταράτσα.

- Μπορεί να είναι ο τελευταίος αγώνας της ζωής μου (1ο χλμ.)

- Τι θα γίνει αν το νερό που πίνουμε μολυνθεί; (1ο χλμ.)

- Τα 42 χλμ. θα τα κάνω στη διπλανή ταράτσα, είναι προκλητικά μεγαλύτερη και έχει περιθώριο για αναστροφή (2ο χλμ.)

- Δεν θα τελειώσει ποτέ (4ο χλμ.)

- Την επόμενη φορά θα μετακινήσω αυτό το τραπεζάκι. Αυτή η γωνία είναι τελικά σημαντική (8o χλμ.)

- Τρέχω τόσο γρήγορα και κάτω από 6.30 δεν πέφτει (11ο χλμ.)

- Μια γυναίκα και δύο παιδάκια εκεί σε ένα μπαλκόνι. Λες να με χαιρετήσουν; (12ο χλμ.)

- Λες να μάτωσε το πέλμα μου; Σίγουρα έχει φουσκάλα (13ο χλμ.)

- Αν δεν το κάνεις, δεν μπορείς να καταλάβεις (14ο χλμ.)

- Τώρα τρέχω ακόμα πιο γρήγορα και ανέβηκε πάλι πάνω από 7.00 (20ό χλμ.)

Συγχαρητήρια λοιπόν! Έτρεξαν και άλλοι;

Όπως έμαθα, στην ταράτσα τους έτρεξαν ένας φίλος δρομέας στην Κυψέλη 8 χιλιόμετρα, μία δρομέας στο Ίλιον και ένας δρομέας στη Νέα Σμύρνη από 5 χιλιόμετρα, ένας δρομέας στην Πετρούπολη και ένας στη Λαμπρινή από 3 χιλιόμετρα, μία δρομέας στη Νέα Ιωνία 1 χιλιόμετρο και ένας ακόμα δρομέας, πατέρας τριών παιδιών ηλικίας δύο μηνών έως τριών ετών, 1 χιλιόμετρο στο Αίγιο!

Θα το ξανακάνεις;

Θα προτιμούσα όχι. Αλλά για την ώρα ο ιός είναι αυτός που αποφασίζει. Αισθάνομαι όμως ότι την επόμενη φορά θα είμαστε περισσότεροι.

Το πρόγραμμα αυτών των ημερών;

Λίγη ξεκούραση και μετά SMS, ταυτότητα και τρέξιμο με τον Κίο και την Τράλα, τα σκυλιά μου, στις επτά το πρωί στα ήσυχα δρομάκια.

Και ένα μήνυμα για την κατάσταση που βιώνουμε;

Δεν είναι ο ημιμαραθώνιος στην ταράτσα το μήνυμα; Άρπαξε τη ζωή. Κάνε πράγματα. Μην περιμένεις τις «καλύτερες μέρες». Κάθε μέρα είναι η καλύτερη. Όλο αυτό θα περάσει. Όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή συνέβη στην Κίνα.

Ποιος είναι τελικά «ο δρομέας της ταράτσας»;

Γεννημένος στις 26 Μαΐου του 1977, ο Σάββας Σπανούδης αθλείται από τα 8 του και συμμετέχει στους λαϊκούς αγώνες δρόμου από το 2000, τότε που στο καλαντάρι υπήρχαν όχι δέκα αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο, αλλά δέκα όλο τον χρόνο.

Έχει λάβει μέρος στους μαραθωνίους της Κοπεγχάγης (2013) και του Εδιμβούργου (2019), με χρόνο 3:23 και 3:31 αντιστοίχως, και φυσικά στον αυθεντικό μαραθώνιο της Αθήνας, με το προ τεσσάρων μηνών 3:43 να είναι η καλύτερή του επίδοση στην κλασική διαδρομή.

Ακόμη, έχει συμμετάσχει σε 75 ημιμαραθωνίους, με σημαντικές διεθνείς συμμετοχές, μεταξύ των οποίων αυτές σε Βερολίνο, Ρώμη, Λονδίνο, Παρίσι, Λισσαβώνα, Βαρκελώνη, Βαρσοβία, Βελιγράδι, Βιέννη, Βίλνιους, Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Μόναχο, Σόφια, Στοκχόλμη, αλλά και Ουάσινγκτον, Μόντρεαλ!

Είναι και συνάδελφος μάλιστα, καθώς είναι αρχισυντάκτης στη στοιχηματική εφημερίδα «King Bet» από το 2006 και εδώ και δύο χρόνια αρθρογραφεί στο δωρεάν περιοδικό για το τρέξιμο «iRun».