Γιώργος Παβίτσος, εκπρόσωπος της Θύρας 7 Χίου: «Στηρι-ΖΟΥΜΕ για τον Θρύλο»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ωραίος τύπος, τρελός Ολυμπιακός και ρομαντικός. Έβγαλαν 10.000 ευρώ από το ταμείο τους για να ενισχύσουν τον Ερασιτέχνη, που πλήττεται από την πανδημία φέτος.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 11/6/2020

Πες μου πρώτα την ιστορία του συνδέσμου.

Άρχισε το 1988 στη Χίο και λειτουργούσε έως το 2001. Μετά προσπαθήσαμε να βρούμε ένα κτήριο να αρμόζει στον Ολυμπιακό. Το 2003 βρήκαμε αυτό το κτήριο που βλέπεις στις φωτογραφίες, το οποίο ήταν σχεδόν ερείπιο! Με πολλή προσωπική εργασία το κάναμε σούπερ! Θα θέλαμε να γράψεις ότι αυτό το κτήριο είναι μια δωρεά που μας έκανε η οικογένεια Αυγουστή, που είναι Ολυμπιακοί. Έπαιξαν σημαντικό ρόλο αυτοί οι άνθρωποι στη δυναμική που ανέπτυξε ο σύνδεσμος μετά.

Δηλαδή;

Το να έχεις ένα κτήριο για έδρα χωρίς να πληρώνεις ενοίκιο σε κάνει δυνατό για άλλα πράγματα. Βοηθάμε και την τοπική κοινωνία, συμμετέχουμε σε όλες τις κοινωνικές δράσεις, σε ανθρώπους με αναπηρία, σε γηροκομεία, σε παιδιά με ειδικές ανάγκες. Μέχρι και στο Μάτι φτάσαμε. Είμαστε ευαισθητοποιημένοι και κανείς δεν έχει να πει κάτι κακό για εμάς στην τοπική κοινωνία.

Πού βρίσκεται ο σύνδεσμος;

Ένα χιλιόμετρο απόσταση από το λιμάνι. Στην πόλη της Χίου, στην πλευρά του νοσοκομείου.

Πόσες κάρτες πήρατε; Πόσες κάρτες είναι στη φωτογραφία πάνω στο τραπέζι;

Πεντακόσιες κάρτες φιλάθλου και 100 κάρτες μέλους. Δηλαδή 500 επί 10 ευρώ που είναι 5.000 ευρώ και 100 επί 50 ευρώ που είναι άλλα 5.000 ευρώ. Σύνολο 10.000 ευρώ. Κάθε φορά βάζουμε στόχους και κάθε φορά οι στόχοι είναι λίγο πιο μεγάλοι από τους προηγούμενους. Και πάντα τους πετυχαίνουμε. Το 2009 είχαμε ναυλώσει ένα τσάρτερ για 112 άτομα να πάμε στην Καβάλα όπου έπαιζε ο Ολυμπιακός σημαντικό ματς, χωρίς να ξέρουμε αν θα βρεθούν 112 Χιώτες να θέλουν να έρθουν και να πληρώσουν. Και ξέρεις, όταν ναυλώνεις τσάρτερ, αν δεν κλείσουν οι θέσεις και είναι κενές, τις πληρώνεις κι αυτές. Ποτέ δεν εκτεθήκαμε όμως. Το νησί είναι κατά 70% Ολυμπιακοί!

Δεν είχα ξαναμιλήσει μαζί σου στο παρελθόν;

Όχι, αλλά σε παρακολουθώ χρόνια.

Υπήρχε μια εικόνα ότι έχει πολλούς ΑΕΚτζήδες η Χίος.

Η πραγματικότητα είναι μία: επειδή έχει προσφυγικές περιοχές το νησί, έχει και ΑΕΚτζήδες. Όμως είναι πολύ λιγότεροι από τους Ολυμπιακούς. Απλώς ήταν μια παρέα δυνατή τη δεκαετία του ’90 που είχαν σύνδεσμο εδώ και έκαναν «θόρυβο». Πλέον δεν λειτουργούν καν τον σύνδεσμο.

Πιο πολλοί είναι οι Παναθηναϊκοί ή οι ΑΕΚτζήδες στο νησί;

Οι ΑΕΚτζήδες είναι πιο πολλοί από τους Παναθηναϊκούς εδώ, υπάρχει αυτή η ιδιαιτερότητα.

ΠΑΟΚτζήδες έχετε;

Ντόπιους καθόλου. Μόνο στρατιωτικοί από τη Βόρεια Ελλάδα.

Τι σχέση έχετε με τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό;

Σχέση πάθους και αγάπης. Μπορώ να σου πω ότι μαζεύουμε περισσότερα άτομα για ορισμένα ματς του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού από ό,τι στο ποδόσφαιρο.

Είναι λίγο πιο αγαπημένο το πόλο λόγω σπουδαίων πολιστών από τη Χίο;

Αγαπημένος είναι ο Ολυμπιακός. Όλα του τα τμήματα. Ακόμα και τάβλι να είχε.

Εκδρομές αξέχαστες για τον Ερασιτέχνη;

Βουδαπέστη για το πόλο, Κάλυμνο για το φάιναλ φορ στο πόλο, και όλα τα εντός έδρας ματς του Ολυμπιακού είναι εκδρομή για εμάς!

Πόσες ώρες κάνει το καράβι;

Αναλόγως το καράβι, 8 με 9 ώρες. Κατεβαίνουμε πάντα, το πανό μας είναι πάντα εκεί. Και υπολόγισε ότι για κάθε Χιώτη το να έρθει να δει τον Ολυμπιακό στην πρωτεύουσα είναι το λιγότερο 150 ευρώ. Έξοδα όχι μόνο για το πήγαιν’-έλα, αλλά και για τη διανυκτέρευση και για τα χαμένα μεροκάματα. Όμως προτιμάμε να πηγαίνουμε μαζί, γιατί στις δυσκολίες ενώνεσαι, στη φτώχεια, στην αρρώστια, στην ταλαιπωρία.

Ποιο είναι το δόγμα σας;

Κάθε σύνδεσμος πρέπει να είναι αντάξιος του ονόματος του Ολυμπιακού. Εμείς έχουμε καταφέρει να είμαστε όλοι ίσοι, είτε είναι δικηγόρος είτε είναι γιατρός είτε είναι αριστερός είτε είναι δεξιός. Αν αποβάλεις τέτοια κόμπλεξ καταφέρνεις πολλά. Ο Ολυμπιακός είναι τεράστιος και πρέπει να είμαστε όλοι ίσοι και όμοιοι. Ο Ολυμπιακός είναι η ζωή μας, η θρησκεία μας, τα πάντα. Μας έχει δώσει τρομερές χαρές, έχει κάνει πιο χαρούμενη τη ζωή μας. Ο Ολυμπιακός μάς αναζωογονεί. Αυτά που ζούμε με τον σύνδεσμο μας ενώνουν.

Βλέπω σε κάτι φωτογραφίες πανό με το όνομα ενός Ηλία. Τι είναι αυτό;

Είναι ένα παιδί με ειδικές ανάγκες και θα θέλαμε να γράψεις γι’ αυτόν γιατί είναι σπουδαίος. Είναι γέννημα-θρέμμα του συνδέσμου. Έγινε ένα ατύχημα σε εγχείρηση και έμεινε σε αναπηρικό καρότσι. Δεν κουνάει ούτε χέρια ούτε πόδια.

Πόσων χρόνων είναι;

Είναι 38. Και όμως ήρθε φέτος οδική εκδρομή μαζί μας στο Βελιγράδι. Μιλάμε για άτομο που χρειάζεται βοήθεια στα πάντα. Ακόμα και στις προσωπικές του ανάγκες, καταλαβαίνεις... Κι όμως, ήρθε μαζί μας οδική εκδρομή στο Βελιγράδι. Σε πολλά ματς είναι μέσα στο «Καραϊσκάκης». Έρχεται μαζί μας είτε με πλοίο είτε με αεροπλάνο. Αυτό το άτομο μας δίνει δύναμη, είναι μαχητής, είναι ενεργό μέλος.

Τι δουλειά κάνεις εσύ;

Έχω μαγαζί με λάστιχα.

Πώς έγινες Ολυμπιακός;

Η οικογένειά μου όλη ήταν Ολυμπιακοί.

Πότε έκλαψες για τον Ολυμπιακό;

Το 1988 ήταν η πρώτη φορά που έκλαψα για τον Ολυμπιακό, ήμουν 9 χρόνων. Έβλεπα τον τελικό με τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο με τον πατέρα μου στο σπίτι. Με τον μακαρίτη τον Φούνες. Όταν κάναμε το 2-1 στην παράταση σπάσαμε όλες τις γλάστρες και μια ντουλάπα! Στο τέλος που το χάσαμε στα πέναλτι έκλαψα. Πολύ. Επίσης μία φορά που θυμάμαι να κλαίω για τον αντίθετο λόγο, από χαρά, ήταν στο 1-3 στη Βέρντερ. Ήμουν μέσα στο γήπεδο. Το πρώτο μας διπλό στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ήμουν στα σκαλάκια καθισμένος στη βροχή, μετά το τέλος του ματς, και έκλαιγα λέγοντας «έσπασε, το κάναμε το διπλό».

Φοβάστε με τους Τούρκους; Εκεί κοντά σας είναι η νήσος Παναγιά και οι Οινούσσες.

Όχι, δεν φοβόμαστε, συνήθεια είναι. Μεγαλώσαμε εδώ έτσι. Αν είναι καθαρός ο καιρός βλέπεις απέναντι την Τουρκία. Τον τελευταίο καιρό σχεδόν κάθε μέρα περνάνε από πάνω μας τα μαχητικά.

Τα ελληνικά;

Τα τούρκικα και από πίσω τα ελληνικά.

Τα ακούτε;

Αν τα ακούμε; Τα τζάμια τρίζουνε.

Αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής όλων των εποχών;

Τι να σου πω τώρα, είναι τόσοι πολλοί.

Ποιον είχες αφίσα στο μαγαζί;

Τον Τζιοβάνι. Και στο μαγαζί και στο σπίτι, κολάζ με φωτογραφίες του είχα φτιάξει. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι ο Τζιοβάνι είναι ο αγαπημένος μου παίκτης όλων των εποχών. Περάσανε τόσο πολλοί σημαντικοί παίκτες που φόρεσαν την ερυθρόλευκη: Καραπιάλης, Αλεξανδρής, Νικοπολίδης, Σπανούλης, Πρίντεζης, σε όλα τα σπορ. Ο Ολυμπιακός είναι ο αγαπημένος μου «παίκτης» όλων των εποχών.

Τι άλλαξε στο ποδόσφαιρο φέτος; Κλειδί η παραμονή Μαρτίνς και το σταμάτημα του «φύγε εσύ, έλα εσύ»;

Πολύ καλός ο προπονητής. Όμως εγώ πάντα πίστευα στον Ολυμπιακό. Είμαστε μακράν ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Ελλάδα και μέσα στους 30 μεγαλύτερους στην Ευρώπη. Παίρνουν τα πάντα οι παίκτες στον Ολυμπιακό, δόξα, λεφτά, άριστες προπονητικές εγκαταστάσεις, τα προβλήματά τους λυμένα, τους βλέπουν και ξένοι σύλλογοι και πετυχαίνουν μεταγραφές. Το ότι χάσαμε δύο πρωταθλήματα δεν λέει τίποτα. Μας συσπείρωσε περισσότερο. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στη φυσική του θέση: πρώτος.

Σε μεγάλα ματς του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο, πόσα άτομα μπορούν να μαζευτούν στον σύνδεσμο να δουν το ματς;

Πάνω από 100. Βγάζουμε και τις πόρτες για να χωράνε! Κυριολεκτώ όταν λέω ότι βγάζουμε τις πόρτες, είναι περιστρεφόμενες. Γίνεται χαμός. Μπορείς να ρωτήσεις τον προπονητή του πόλο, τον Θόδωρο Βλάχο, για την παρουσία μας όχι μόνο στα φάιναλ φορ αλλά και σε εύκολα παιχνίδια με τον ΝΟΧ στη Χίο, όταν έρχεται ο Ολυμπιακός. Ο δε προπονητής του βόλεϊ, ο Κοβάσεβιτς, όταν είδε την κερκίδα που κάναμε, έπαθε πλάκα. Αυτό που νιώθουμε για τον Ολυμπιακό δεν περιγράφεται.