Η μεγάλη Αλεξάνδρα της Ελληνικής υδατοσφαίρισης

Η Εθνική ομάδα των γυναικών επέστρεψε τα ξημερώματα από τη Βαρκελώνη και η «αχόρταγη» αρχηγός Αλεξάνδρα Ασημάκη, δείχνει το δρόμο για τη συνέχεια.

Η μεγάλη Αλεξάνδρα της Ελληνικής υδατοσφαίρισης

Ο τελικός ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ολλανδία στη Βαρκελώνη έχει ολοκληρωθεί. Η πισίνα σιγά-σιγά αδειάζει, με τις Ολλανδές να γιορτάζουν και τις Ελληνίδες να προσπαθούν να δώσουν κουράγιο η μία στην άλλη. Τελευταία από το νερό βγαίνει η αρχηγός. Η Αλεξάνδρα Ασημάκη. Για την ακρίβεια τη...βγάζει σηκωτή η έτερη 30άρα της Εθνικής μας, η Άλκηστη Αβραμίδου.

Όταν λοιπόν, οι «μικρές» Πρωτοπαπά, Πάτρα βλέπουν την Αλεξάνδρα Ασημάκη που έχει κατακτήσει (σχεδόν τα πάντα) σε Εθνικό και Συλλογικό επίπεδο να μην συμβιβάζεται με το ασημένιο στο Ευρωπαϊκό, είναι λογικό κι εκείνες με τη σειρά τους, όπως και οι άλλες κοπέλες να θέλουν την κορυφή.

Μιλάμε για την Ασημάκη που έχει χάσει, για την ακρίβεια δεν πρόλαβε, μόνο το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα το 2004. Τότε σε ηλικία 16 ετών δεν είχε μπει ακόμη στην μεγάλη Εθνική, κάτι που συνέβη την επόμενη χρονιά.

Το 2005 λοιπόν με τον Κούλη Ιωσηφίδη να καθοδηγεί, η «γαλανόλευκη» κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο World League στο Κίρισι (13-10 κόντρα στη διοργανώτρια Ρωσία) με την Ασημάκη να είναι στην αποστολή έχοντας κλείσει τα 17 της χρόνια. Ακολουθεί το χάλκινο στον Καναδά και πάλι στο World League, με τη «γαλανόλευκη» να κερδίζει στον μικρό τελικό την «οικοδέσποινα» με 6-4. Το 2010, η Εθνική κερδίζει τη Ρωσία στον τελικό της...παρηγοριάς και κατακτά ένα ακόμη χάλκινο σε World League με την Ασημάκη στη σύνθεσή της ενώ την ίδια χρονιά η Αλεξάνδρα μετέχει στον πρώτο της τελικό (σκοράρει μάλιστα τέσσερις φορές) σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα γυναικών με τη Ρωσία να κερδίζει 11-6 και να παίρνει το χρυσό.

Την επόμενη χρονιά ήρθε η δικαίωση για την ίδια, τις συμπαίκτριές της και τον κόουτς Γιώργο Μορφέση. Χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Σαγκάη με αντίπαλο την Κίνα (και πάλι αντίπαλος η διοργανώτρια) με την Ασημάκη να σκοράρει τρεις φορές, όσες και η σπουδαία Αντιγόνη Ρουμπέση που έχει αποσυρθεί εδώ και δυο χρόνια, στο 9-8 της Εθνικής μας.

Το 2012, η Εθνική ανεβαίνει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στο Ευρωπαϊκό του Αϊντχόφεν (ήττα 13-10 από την Ιταλία με την Ασημάκη και πάλι πρώτη σκόρερ μαζί με την Ρουμπέση με τρία γκολ) και στο τρίτο του World League στην Κίνα (8-7 στον μικρό τελικός τις «οικοδέσποινες»). Η Αλεξάνδρα Ασημάκη όμως όπως και τα άλλα κορίτσια, πικραίνονται από τον αποκλεισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ναι η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια του 2011 δεν πήγε στους Ολυμπιακούς Αγώνες την επόμενη χρονιά λόγω της απίθανης ΦΙΝΑ (παγκόσμια ομοσπονδία) και των τότε κανονισμών της που πλέον άλλαξαν...

Έξι χρόνια η Εθνική μας μένει μακριά από τα μετάλλια αλλά όχι η διεθνής φουνταριστή από τη «γαλανόλευκη». Φέτος το Μάρτιο, στην Ισπανία τα κορίτσια επιστρέφουν στην κορυφή με την Ασημάκη να σηκώνει πρώτη την «κούπα». Το Europa Cup, τη νεοσύστατη διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας που πήγε σε ελληνικά χέρια.

Τέσσερις μήνες και πάλι επί Ισπανικού εδάφους, η Εθνική μας φτάνει στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η Ολλανδία είναι καλύτερη, κερδίζει το βαρύτιμο τρόπαιο με τα κορίτσια να ανεβαίνουν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου με την αρχηγό Αλεξάνδρα Ασημάκη να δίνει το σύνθημα: «Έλληνες, τώρα αρχίζουμε...».

Οι τρεις Ευρωλίγκες και τα πρωταθλήματα

Οι επιτυχίες της Ασημάκη δεν είναι μόνο με το σκουφάκι της Εθνικής γυναικών. Σε συλλογικό επίπεδο μετράει τρεις Ευρωλίγκες (2009, 2010, 2015) και ισάριθμα Σούπερ ΚΑΠ Ευρώπης (2009, 2010, 2015) με το σκουφάκι της Βουλιαγμένη (2) και του Ολυμπιακού. Με τις «ερυθρόλευκες» φέτος έγραψε ιστορία κατακτώντας και το πρώτο νταμπλ στην ιστορία του γυναικείου ενώ έχει συνολικά εννέα πρωταθλήματα στην Α1 γυναικών.

Το Κύπελλο στην Ισπανία

Επί Ισπανικού εδάφους, η Ασημάκη έχει πανηγυρίσει ακόμη μια φορά, πριν από αρκετά χρόνια. Συγκεκριμένα το 2007 φορούσε το σκουφάκι της Αλκορκόν με την οποία και κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας, τον έναν χρόνο που άφησε το Λαιμό.

Το σκέφτηκε αλλά ευτυχώς δεν τα παράτησε

Σε μικρή ηλικία έπαιξε στην Ισπανία. Για έναν χρόνο. Επέστρεψε στο Λαιμό και το ΝΟΒ αλλά η χρονιά ήταν δύσκολη με την Αλεξάνδρα να σκέφτεται ακόμη και να τα παρατήσει λόγω της αντιμετώπισης που είχε από την ομάδα της εκείνη την εποχή! Μια από τα ίδια και στην Εθνική, αφού με τον Κούλη Ιωσηφίδη δεν θα λέγαμε πως περνούσαν τις καλύτερές τους μέρες. Μάλιστα λίγο έλειψε να χάσει και το Ευρωπαϊκό στη Μάλαγα το 2008 με τον Ιωσηφίδη να μην την έχει στα πλάνα του...

Το ευχάριστο για την ίδια και την ελληνική υδατοσφαίριση είναι πως δεν τα παράτησε. Τα ζύγισε, έγινε πιο σκληρή και συνεχίζει να...μετράει πλακάκια και «κούπες».

Και όμως κάτι λείπει

Στο ξεκίνημα είπαμε πως η Ασημάκη έχει κατακτήσει σχεδόν τα πάντα. Τι λείπει λοιπόν από την «πλούσια» συλλογή της 30χρονης πολίστριας; Η απάντηση είναι απλή. Το Ολυμπιακό μετάλλιο. Το 2004 δεν ήταν στην ομάδα αφού μόλις είχε κλείσει τα 16 της χρόνια. Το 2008 στο Πεκίνο, η Εθνική μας ήταν 8η και ακολούθησαν οι δυο αποκλεισμοί από το Λονδίνο και το Ρίο.

Το Τόκιο δεν είναι μακριά, για την χρυσή ούτως ή άλλως Αλεξάνδρα Ασημάκη