Μακέντα: Ο «Κίκο» ψάχνει πάλι το… ταβάνι!
Ακόμα μία φορά ο Φεντερίκο Μακέντα αναζητά τα όριά του και παλεύει με το παρελθόν του.
Μεγαλωμένος στο Πόντε ντι Νόνα, σε μια από τις πολύβουες συνοικίες της Ρώμης, στην περιοχή του Λάτσιο, με πατέρα νυχτοφύλακα και μητέρα καμαριέρα, ο Φεντερίκο Μακέντα, ο «Κίκο» όπως τον λένε, δεν είχε καμία άλλη ασχολία από το ποδόσφαιρο. Με τα οικονομικά της οικογένειας σε τραγική κατάσταση, το εισιτήριο από τον θείο του για το ματς της Λάτσιο την Κυριακή ήταν η μοναδική απόλαυση. Η ζωή του; Ακαδημίες των «λατσιάλι», απίστευτες τρέλες στους δρόμους της «αιώνιας πόλης» με την παλιοπαρέα και πολλή μπάλα. Έμεινε τρεις φορές στην ίδια τάξη. Όχι τόσο επειδή δεν... έπαιρνε τα γράμματα, αλλά από αταξίες και απουσίες!
Λίγο πριν κλείσει τα 16, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τη βοήθεια των γονέων του, στους οποίους ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε τάξει δουλειά με περισσότερα λεφτά στην Αγγλία, κατάφερε να τον πείσει να μην υπογράψει στη λατρεμένη του Λάτσιο, αλλά στους «κόκκινους διαβόλους». Σκληρή δουλειά καθημερινά δίπλα στα «ιερά τέρατα» της μεγάλης Γιουνάιτεντ υπό το βλέμμα του σερ Άλεξ και ύστερα ήρθε το ματς με την Άστον Βίλα. Εκείνο το ματς…
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Απρίλιος του 2009, η Γιουνάιτεντ υποδεχόταν την Άστον Βίλα και με το σκορ 2-2 στο 80’ ο «Κίκο» μπήκε στο ματς χαρίζοντας τη νίκη με ένα τρομερό γκολ. Την επόμενη Κυριακή μπήκε ξανά αλλαγή απέναντι στη Σάντερλαντ και έδωσε ξανά λύση! Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα σκόραρε ξανά το νικητήριο γκολ. Εκείνο το πρωτάθλημα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έφερε ασφαλώς και την υπογραφή του Φεντερίκο Μακέντα. Και ήταν μόλις 18 χρόνων!
Το λάθος και η… κατρακύλα
Ο συναγωνισμός ήταν τεράστιος στην επίθεση της Γιουνάιτεντ και ο Μακέντα ουσιαστικά «έψησε» τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον πως θα ήταν καλύτερο γι’ αυτόν να δοθεί δανεικός στη Σαμπντόρια. Ο Σκοτσέζος τον ήθελε στο Νησί για να τον έχει κοντά του και να τον επιβλέπει άμεσα, αλλά ο μικρός τον... τούμπαρε. Λάθος. Το πρώτο και ίσως καθοριστικό λάθος στην καριέρα του.
Η Σαμπντόρια μόλις είχε βγει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά είχε χάσει τον Αντόνιο Κασάνο. Ο νεαρός Μακέντα προοριζόταν για αντικαταστάτης του, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε. Η «Σαμπ» έχανε το ένα ματς μετά το άλλο και ο «Κίκο» άκουγε κάθε μέρα κριτικές από παντού. Σύντομα τραυματίστηκε και έμεινε εκτός πλάνων. Η ομάδα υποβιβάστηκε κι αυτός πήγε στην ΚΠΡ, όμως ύστερα από έναν μήνα έκανε επέμβαση στον αστράγαλο. Ακολούθησε σωρεία χαμένων ευκαιριών, επανεκκινήσεων και δανεισμών…
Χρονιά και ομάδα!
Πήγε στη Στουτγκάρδη με εξάμηνο δανεισμό. Δεν έπαιζε όμως πολύ, γιατί η ομάδα αγωνιζόταν μόνο με έναν κυνηγό. To 2013 αποφάσισε την επανεκκίνηση. Να ξαναδοκιμάσει από πιο χαμηλά και πήγε στην Ντονκάστερ που μόλις είχε ανέβει στην Τσάμπιονσιπ. Εκεί ο προπονητής τού είπε ότι θα έπαιζε βασικός και στο ντεμπούτο του απέναντι στην Νότιγχαμ σκόραρε δύο φορές. Έπαθε όμως μία βαριά θλάση και… τέλος! Εξαφανίστηκε από την ενδεκάδα, αφού δεν μπόρεσε να βρει τον εαυτό του.
Νέα αλλαγή περιβάλλοντος στο Μπέρμιγχαμ και τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Πέτυχε 10 γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια και βγήκε πρώτος σκόρερ της ομάδας, μέσα σε πέντε μήνες. Το καλοκαίρι δεν έμεινε όμως εκεί και πήγε ως ελεύθερος στην Κάρντιφ. Ωστόσο, στο ξεκίνημα της σεζόν τραυματίστηκε στη μέση και όταν επέστρεψε, ο προπονητής Όλε-Γκούναρ Σόλσκιερ είχε απολυθεί, ενώ ο αντικαταστάτης του ήθελε να ξεφορτωθεί όλα τα βαριά συμβόλαια, ανάμεσά τους και του Ιταλού.
Νέος δανεισμός στη Νότιγχαμ, αλλά εκεί η μέση του δεν τον βοηθά. Μετά βίας μπορούσε να βγάλει το ματς. Υποβάλλεται σε επέμβαση και το 2016 η Κάρντιφ αποφασίζει να τον αφήσει ελεύθερο.
Επιστροφή στην Ιταλία και nuovo inizio (νέα αρχή)! Πάει στη Σέριε B και τα περίχωρα του Μιλάνου, στη Νοβάρα, με συμβόλαιο 18 μηνών, έχοντας πίσω του 9 διαφορετικές ομάδες σε ισάριθμα χρόνια.
Την πρώτη σεζόν τα πάει σχετικά καλά, παίζει σε 21 ματς και βάζει 7 γκολ, αλλά τη δεύτερη σε τριάντα συμμετοχές είχε μόλις τρία. Τηλεφώνημα από τον Νταμπίζα και η προοπτική νέας επανεκκίνησης από την Αθήνα.
Τα «πιτσιρίκια» και το Κατάρ
Νέα ευκαιρία στον Παναθηναϊκό τον Σεπτέμβριο του 2018. Νέα προσπάθεια να βρει το ταβάνι και να το… τρυπήσει. Όπως τότε με τον σερ Άλεξ δίπλα του. Η ομάδα με πιτσιρίκια γύρω, τον Δώνη να προσπαθεί να τα κάνει άντρες και μετά ποδοσφαιριστές. Ο «Κίκο» βάζει πλάτη. Σκοράρει, τρέχει, παλεύει. Είναι άλλωστε «μαχητής» και το πρότζεκτ, που πάει και καλά τους πρώτες μήνες, τον… φτιάχνει. Τελειώνει η σεζόν και φτάνει πρόταση από το Κατάρ. Αμέσως ενημερώνει τον Παναθηναϊκό. Τα νούμερα ζαλίζουν: ένα εκατ. ευρώ στην ομάδα και 1,5 εκατ. σε αυτόν! Αλαφούζος, Νταμπίζας και Δώνης τού λένε όμως «όχι». Μουτρώνει, τσατίζεται, τον παίρνει από κάτω για λίγο, αλλά αμέσως αντιλαμβάνεται πως δεν είναι αυτός ο δρόμος.
Ένα πρόβλημα στη μέση τον απασχολεί έντονα, κάνει προπόνηση με φρικτούς πόνους, αλλά δεν ακούει ούτε γιατρούς ούτε φυσικοθεραπευτές και παίζει. Στη Λαμία μάλιστα με δική του ευθύνη. Μια κίνηση για την οποία στο Κορωπί τού… βγάζουν το καπέλο, όταν πιο δίπλα ο Μπεκ τραυματιζόταν στα… σεντόνια του. Δεν βάζει όμως γκολ. Η «αφλογιστία» του κοστίζει στην ομάδα βαθμούς. Ο Δώνης για να χωρέσει και τον Περέα βγάζει τον Ιταλό έξω από την περιοχή και τον «βαφτίζει» εξτρέμ, κάτι που τον υποχρεώνει να «σπαταλά» δυνάμεις για να μαρκάρει, να κλέβει μπάλες, να σουτάρει. Πρόσφατα, δε, δήλωσε πως του αρέσει να παίζει «δεκάρι»! Μπέρδεμα… Παρ’ όλα αυτά, ο «Κίκο» υπηρετεί το πλάνο του προπονητή παίζοντας εκεί όπου του ζητάνε.
Το συμβόλαιο και ο… Μπεργκ!
Κι από εδώ και πέρα; Τι σκέφτονται στον Παναθηναϊκό; Ο Ιταλός έχει ακόμα έναν χρόνο συμβόλαιο, καθώς έχει τριετές κλειστό. Αυτό προβλέπει αποδοχές ύψους 340 χιλ. ευρώ. Είναι προφανές πως η πλευρά του παίκτη θα ψάξει για να φέρει ξανά πρόταση. Εδώ μπαίνει στην εξίσωση ο Μάρκους Μπεργκ! Ο Γιάννης Αλαφούζος θέλει να φέρει ξανά τον Σουηδό στην Ελλάδα και φαίνεται πως έχει κάνει καλή προεργασία. Εκεί τα πράγματα αλλάζουν και ο Παναθηναϊκός, εφόσον φυσικά τα καταφέρει, θα έχει να παρουσιάσει στον «Κίκο» τη δυνατότητα να παίξει δίπλα σε ένα ικανότατο φορ και να συνθέσουν ένα δυνατό δίδυμο. Μην ξεχνάμε ότι ο Μακέντα παίζει όπου του ζητήσουν, παίζει και με πόνους στη μέση, παίζει και «δεκάρι», παίζει και με «πιτσιρίκια» γύρω του. Ασφαλώς τον τελευταίο λόγο έχουν τα χρήματα, μπορεί και όχι όμως.
Ο Μακέντα, όπως τότε στις φτωχογειτονιές του Λάτσιο, στο Καστελβέρντε, έψαχνε το ταβάνι και τώρα κοιτάζει ψηλά ακόμα μία φορά, να το «τρυπήσει». Στο Κορωπί ή κάπου αλλού, θα δείξει… Για την ώρα, δεν βρίσκει δίχτυα…