Το VAR, ο διερμηνέας, τα δοκάρια και μια ποινή σαν… χάδι

Το πρόσφατο παιχνίδι στον Βόλο άφησε αναπάντητα ερωτήματα, στα οποία θα πρέπει ο Ολυμπιακός να απαντήσει πρωτίστως με την απόδοσή του στους προσεχείς αγώνες.

Η φάση στο 17’, στην οποία το VAR ακυρώνει πασιφανώς κανονικό γκολ ως οφσάιντ, ακυρώνει την ίδια τη συμβολή της τεχνολογίας σε ένα δικαιότερο πρωτάθλημα. Μια φάση που δεν έπρεπε να φτάσει καν στο VAR, αν ο επόπτης -που βρισκόταν στη σωστή θέση για να κρίνει- δεν σήκωνε από υπερβάλλοντα ζήλο τη σημαία. Ας υποθέσουμε όμως ότι ο Δημήτρης Φίλος αμφέβαλλε και η αμφιβολία του αυτή λειτούργησε υπέρ της ασθενέστερης ομάδας.

Ας δικαιολογήσουμε λοιπόν τη βεβιασμένη υπόδειξή του. Εκείνοι που δεν δικαιολογούνται είναι οι επόπτες του VAR. Το γκολ είναι πεντακάθαρο και δεν απαιτείται καμία γραμμή οφσάιντ, για να διαπιστωθεί η απουσία παράβασης.

Ο διαιτητής Φωτιάς αρκέστηκε στην ενδοσυνεννόηση και ελαφρά τη καρδία ακύρωσε το γκολ. Στη συνέχεια οι Πειραιώτες υπέπεσαν σε σφάλμα. Ασχολήθηκαν περισσότερο με το φάλτσο σφύριγμα και λιγότερο με την εξέλιξη του αγώνα.

Αντί η αδικία να χαλυβδώσει την αποφασιστικότητά τους και να απαντήσουν, άφησαν να κυλήσει ένα ολόκληρο ημίχρονο, με αποκορύφωμα τις διαμαρτυρίες Καραπαπά, που αποσυντόνισαν τελείως την ομάδα. Εδώ υπεισέρχεται ακόμα ένας ακατανόητος παράγοντας: ο «διερμηνέας» Μπέος. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε την παρουσία του δημάρχου στον πάγκο των γηπεδούχων.

Η ιδιότητα του διερμηνέα θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνο για τα… γαλλικά που εκτόξευσε πνέοντας μένεα κατά του Καραπαπά. Ύστερα ήρθε και το διπλό παράπτωμα εντός περιοχής των γηπεδούχων που κι αυτό απορρίφθηκε με περισσή ευκολία.

Ας δεχτούμε όμως ότι κάποια σπρωξίματα ή ανατροπές είναι στην κρίση του διαιτητή. Θα μπορούσε κάποιος, έστω και κακοπροαίρετα, να ισχυριστεί ότι η «τούμπα» στο ματς του Βόλου αποτελεί επίδειξη ισχύος εκ μέρους των παρασκηνιακών δυνάμεων.

Στην εξέλιξη του αγώνα η αστοχία του Ολυμπιακού και τα δοκάρια που τον σταμάτησαν θα πρέπει κάποια στιγμή να προβληματίσουν σοβαρά τον Μαρτίνς και τους συνεργάτες του. Είναι ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται τόσο συχνά, ώστε δεν μπορεί πια να θεωρηθεί σύμπτωση. Δεν είμαι προπονητής και δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητά της η ομάδα. Ίσως χρειάζονται ενισχύσεις.

Το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός, με την ποιοτική του υπεροχή, η οποία αποδεικνύεται μες στο γήπεδο, θα πρέπει να καθαρίζει τέτοια ματς ακόμα και με κόντρα διαιτησία. Παρεμπιπτόντως, το διαιτητικό φάουλ του Παπαπέτρου στην Τρίπολη είναι εξίσου σοβαρό με του Φωτιά.

Η περιγραφή του θανάσιμου τάκλιν του Πασαλίδη, που οδήγησε σε αυτή την σαν χάδι ποινή της μιας αγωνιστικής, υποκρύπτει αν όχι δόλο, σίγουρα ασυγχώρητη άγνοια. Και με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνουμε τις επισημάνσεις μας σε ένα… πακέτο συμπτώσεων, που μπορεί τελικά να μην είναι καθόλου συμπτώσεις.