Προπονητής, γκολκίπερ και ομάδα για τίτλο

Για τον Ολυμπιακό, μετά από την υπερπροσπάθεια με την Μπάγερν και τις απουσίες που είχε, θα ήταν παράλογο να περιμένει κανείς διάρκεια απόδοσης σε υψηλό επίπεδο από σύνολο και από παίκτες. Αυτός που έπρεπε να είναι πνευματικά άριστος ήταν ο προπονητής του. Και ο Πέδρο Μαρτίνς έκανε όσα ακριβώς έπρεπε για να οδηγήσει την ομάδα του σε μια σημαντική νίκη που - όχι ακριβώς βγάζει νοκ άουτ - αλλά απομακρύνει πολύ έναν βασικό ανταγωνιστή.

Με όλα τα εμπόδια. Με τον συμπατριώτη του (και του Περέιρα) διαιτητή να «καταπίνει» κάρτες και να υπερπροστατεύει τους φιλοξενούμενους, ενώ με το VAR και τους υπεύθυνους του σε αυτό το ματς να ακυρώνουν με χειρουργική ακρίβεια ένα υπέροχο γκολ, φέρνοντας τη φάση πολύ πίσω ώστε να εντοπίσουν την παράβαση. Το έκτο γκολ που ακυρώνεται φέτος. Και του τρίτο του Ελ Αραμπί. Ενός από τους παίκτες που έκαναν έξοχη δουλειά στο ντέρμπι. Ο άλλος, πρώτος και καλύτερος φυσικά, ήταν ο Μαντί Καμαρά. Κι αυτός για τον οποίο θέλω να πω εδώ δυο κουβέντες, είναι ο Ζοζέ Σα.

Ο Πορτογάλος τερματοφύλακας δεν έκανε και μια φοβερή και τρομερή απόκρουση. Έδινε, όμως, από την αρχή μέχρι το τέλος την εντύπωση ότι δεν θα μπορούσε να νικηθεί. Σίγουρα το έδειξε πολύ καλά στον Ολιβέιρα, στις φάσεις με τα γωνιακά σουτ στο ξεκίνημα της αναμέτρησης. Επίσης όταν ο επιθετικός της ΑΕΚ ξέφυγε μόνος του προς την εστία, ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού έκανε σπριντ «θανάτου» και έδιωξε μακριά τον κίνδυνο. Δίνει την πίστη στους συμπαίκτες του, σε όλη την ομάδα. Κι ο Ολυμπιακός, επέστρεψε σε ένα ματς χωρίς να δεχτεί γκολ, κάτι που επίσης ήταν πολύ σημαντικό για να έρθει αυτή η νίκη στο ντέρμπι.

Ο Πέδρο Μαρτίνς έκανε πολύ έξυπνο ματς από τη δική του πλευρά. Δεν υποτίμησε τον αντίπαλο, δεν υπερτίμησε την ομάδα του. Διαχειρίστηκε πολύ σωστά την κατάσταση και διένειμε τους ρόλους όπως έπρεπε. δεν «φοβήθηκε» να παίξει 4-3-3 στο Καραϊσκάκη απέναντι σε ελληνική ομάδα μήπως και... «παρεξηγηθεί» ως άτολμος. Η ιδέα να ανεβάσει ψηλά τον Καμαρά (όταν βγήκε ο Σουντανί και έγινε το γνωστό 4-2-3-1) στο γήπεδο, αποδείχτηκε εξαιρετική και ο Κωστένογλου εκεί τα έχασε. Ο Μαντί ήταν εξαιρετικός, απολαυστικός, όπως θέλετε πείτε το, αλλά η επιλογή του προπονητή είχε όλο το νόημα. Και «γεννά» και έναν ακόμη παίκτη που - υπό συγκεκριμένες συνθήκες - μπορεί να αποτελέσει μία ακόμη λύση σε αυτή τη θέση, πέραν των άλλων στις οποίες μπορεί να ανταποκριθεί καλά ο νεαρός άσος. Και για τις οποίες το ξέραμε πριν από το ντέρμπι της Κυριακής.

Η νίκη του Ολυμπιακού μπορεί να μη συνδυάστηκε με συναρπαστικό θέαμα, αλλά είχε στοιχεία που φέρνουν αισιοδοξία στην ομάδα για το στόχο του τίτλου. Στοιχεία που δεν είχε πέρυσι, ακόμη και σε πιο... συναρπαστικά παιχνίδια της. Με πρώτον απ' όλους, σε αυτή τη φιλοσοφία, τον ίδιο τον προπονητή της...