Νίκος Βαμβακούλας: Ο Νταϊφάς, ο Μαρινάκης, τα Πράσινα Πουλιά και το διπλό στην Τούμπα

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Νίκος Βαμβακούλας είναι ένας από τους μεγαλύτερους αριστερούς μπακ στην ιστορία του Ολυμπιακού. Έπαιξε 8 χρόνια στον Ολυμπιακό, πήρε πρωταθλήματα. Για κάποιους ποδοσφαιρανθρώπους που εκτιμώ, είναι μέσα στην κορυφαία τριάδα, μετά από Μουράτη και μαζί με Γεωργάτο. Και είναι ο μόνος που ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει ανεχτεί για το ότι πήγε στον Παναθηναϊκό. Πάει στο Καραϊσκάκη και βλέπει τον Ολυμπιακό. Έχει άποψη και προσωπικότητα μαζί με την ωραία τρέλα του. Όταν τον πήρα τηλέφωνο του είπα «θα σου βγάλω συνέντευξη σούπερ». Και μου απάντησε «σούπερ; Εγώ... καίω αμόλυβδη»!

Κάποια κομμάτια της συνέντευξης τα είχα φυλαγμένα γιατί δεν είχαν δημοσιευτεί ποτέ. Ετοιμάζαμε κάποτε ένα αφιέρωμα στους παίκτες που πήγαν στον αιώνιο αντίπαλο. Τελικά εκείνο το αφιέρωμα δεν έγινε. Τον ξαναπήρα τώρα και κάναμε νέα συνέντευξη για όλα. Είναι αποκαλυπτικός.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 5/2/2019

Νίκο, εσένα σε συγχώρεσε ο κόσμος του Ολυμπιακού.

Ναι, αν και δεν είναι... παπάδες. Να ξέρεις ότι τα διαβάζω τα ιστορικά ένθετα που βγάζετε, το παίρνω το «ΦΩΣ».

Έλα να μου πεις όσα έζησες.

Δεν είναι ότι έφυγα από τον Ολυμπιακό για να πάω στον Παναθηναϊκό. Εγώ ήμουν δεμένος με τον Μιλτιάδη Μαρινάκη, ήταν κουμπάρος μου και αυτός με έφερε στον Ολυμπιακό από το Λαύριο. Αν δεν ήταν αυτός, δεν θα έπαιζα στον Ολυμπιακό. Διότι είχα υπογράψει ήδη στην ΑΕΚ! Ο μακαρίτης ο Μιλτιάδης Μαρινάκης με τον Θεοδωρακάκη μεσολάβησαν ώστε ο Ολυμπιακός με την ΑΕΚ να κάνουν ανταλλαγή τον Βιέρα για εμένα!

Πόσο ήσουν τότε;

18.

Ήσουν παικτάρα έχω μάθει στο Λαύριο. Έπαιζες σε θέση... έξω φρενών!

Στο Λαύριο έπαιζα σέντερ φορ, σέντερ μπακ, λίμπερο, έπαιζα όλες τις θέσεις! Όπως και στον Ολυμπιακό μετά και στην Εθνική.

Η καλύτερη θέση για εσένα;

Δεν είχα θέμα. Και μεγάλους αντίπαλους παίκτες στην Ευρώπη έπιανα και τους έσβηνα. Μέχρι και Γκούλιτ και Φαν Μπάστεν, δεν ακούμπησαν τη μπάλα. Μπορούσα να παίξω παντού.

Ο Μιλτιάδης Μαρινάκης πώς σε είχε πρωτοδεί;

Έφτιαχνε μια βίλα στο Σούνιο. Ο μάστοράς του ήταν ο προπονητής μου στο Λαύριο. Τον είχε πρήξει «έλα να μας δεις, έχω έναν παικταρά, έχω τον... Τιραμόλα». Του λέει μια μέρα ο Μαρινάκης «με έχεις τρελάνει, ποιος είναι αυτός» και ήρθε να με δει σε ένα ματς απέναντι στα «Πράσινα Πουλιά». Τα... ξεπουπούλιασα τα Πράσινα Πουλιά! Μετά με είδε και απέναντι στο Χαϊδάρι. 2-1, τους έβαλα και τα δύο γκολ, και γύρισα λίμπερο να κρατήσουμε το σκορ!

Ισχύει ότι είχες ντυθεί παπάς όταν έφυγες από τον Ολυμπιακό;

Όχι, όχι.

Πες μου όλο το σκηνικό, τι έγινε τότε.

Ο Ολυμπιακός είχε τον μακαρίτη τον Νταϊφά. Ήταν κύριος με τα όλα του. Το 1985 η ναυτιλία δεν πήγαινε καλά. Με φώναξε στο γραφείο του. Μου είπε «μπορώ να σου δώσω 8-9 εκατομμύρια δρχ. για 4 χρόνια». Του λέω «πρόεδρε, έχω 8ετία στον Ολυμπιακό που λήγει, παίζω τόσα χρόνια σε κορυφαίο επίπεδο και δεν έχω πάρει λεφτά. Δεν θέλω να φύγω, δώσε μου λίγα-λίγα τα λεφτά στα επόμενα χρόνια, να πάρω ένα σπιτάκι». Μιλήσαμε, είχαμε καλή σχέση. Του λέω «τι θες να κάνω»; Μου λέει «αν βρεις ομάδα, πήγαινε για να κρατήσω τους άλλους»! Και έτσι έφυγα, σαν να θυσιάστηκα εγώ για να παραμείνει δυνατός ο Ολυμπιακός, να βολέψει τους άλλους παίκτες. Με ήθελε και η ΑΕΚ τότε. Πήγα στον Παναθηναϊκό.

Από την ΑΕΚ ποιος σε είχε προσεγγίσει;

Είχαν στείλει τον Θωμά Μαύρο που ήταν τότε το μεγάλο αστέρι της ΑΕΚ!

Το έχεις ξαναπεί αυτό;

Όχι. Όπως και το κονέ για να πάω στον Παναθηναϊκό, το είχε κάνει ο συχωρεμένος ο Κυράστας. Του λέω του Μαύρου: «Θωμά, χίλια συγγνώμη, έχω δώσει το λόγο μου στον Γιώργο Βαρδινογιάννη». Εμένα ένα μου έκανε εντύπωση τότε και δεν το έχω ξαναπεί. Όταν συμφώνησα με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, μου είπε ο Νταϊφάς «μια μέρα θα σε ξαναφέρω πίσω»! Είχα καλές σχέσεις με τον Νταϊφά, με έλεγε «τρελό» με την καλή έννοια, «είσαι ο μόνος που λες αλήθειες» έλεγε, ακόμα και μπροστά σε άλλους. Δεν θα ξεχάσω επίσης ότι ο Γιώργος Βαρδινογιάννης όταν συμφωνήσαμε μου είπε: «Νίκο, σε λίγο καιρό θα παίξεις με τον Ολυμπιακό εναντίον μας».

Σε διακόπτω. Είχες συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό ενώ ακόμα έπαιζες στον Ολυμπιακό;

Ναι. Εγώ λέω αλήθειες. Είχαμε ματς Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός μετά από λίγο καιρό. Μου είχε πει λοιπόν ο Βαρδινογιάννης: «Νίκο, ναι μεν υπέγραψες στον Παναθηναϊκό, αλλά όσο καιρό παίζεις στον Ολυμπιακό θέλω να είσαι ο καλύτερος παίκτης. Ακόμα και απέναντί μας, να μην δώσεις δικαίωμα». Είχε ζητήσει μόνο να μην παίξω αντιαθλητικά.

Εσύ τι του είπες;

Του είπα «πρόεδρε, και να μην μου το έλεγες, αυτό θα έκανα». Και πράγματι ήμουν από τους καλύτερους παίκτες και πατήσαμε τον Παναθηναϊκό! Δεν μπορούσα να μην φερθώ άψογα στον κόσμο του Ολυμπιακού που με αγάπησε 8 χρόνια. Ήξερε ο Βαρδινογιάννης ότι ήμουν Ολυμπιακός, ακόμα και στον Παναθηναϊκό που έπαιζα. Έπαιζα επαγγελματικά όμως. Όταν φεύγεις από μία ομάδα, δεν πρέπει ποτέ να μιλάς εναντίον της ομάδας αυτής, των φιλάθλων της, ούτε εναντίον της διοίκησης διότι είναι σαν να καταφέρεσαι εναντίον του κόσμου. Εμ φεύγεις εμ και μιλάς εναντίον; Είσαι αχάριστος. Να μην ξεχάσω να σου πω ότι ο Νταϊφάς όντως προσπάθησε να με φέρει πίσω στον Ολυμπιακό! Όπως μου το είχε πει! Τη δεύτερη χρονιά που είχα πάει στον Παναθηναϊκό και είχα πάρει το νταμπλ, με ζήτησε ο Νταϊφάς, αλλά δεν με έδωσε ο Βαρδινογιάννης.

«Πολλοί σημερινοί Έλληνες ούτε τα ρούχα δεν θα μπορούσαν να μας αλλάξουν τότε»!

Από όλους τους παικταράδες με τους οποίους έπαιξες συμπαίκτης στον Ολυμπιακό, ποιον θεωρείς καλύτερο;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν, διότι κανείς δεν είναι ίδιος, άλλος είναι καλύτερος επιθετικά, άλλος καλύτερος αμυντικά, άλλος πιο τεχνίτης, άλλος πιο πολύτιμος. Εκείνο που έχω να πω είναι ένα, γενικώς για πολλούς τωρινούς Έλληνες παίκτες: Ούτε τα ρούχα δεν θα μπορούσαν να μας αλλάξουν τότε! Έπαιζα με θηρία συμπαίκτες και θηρία αντίπαλους. Μιλάμε για αντίπαλους όπως Δομάζο, Κούδα, Μαύρο και άλλους πολλούς. Με συμπαίκτες στον Ολυμπιακό Κελεσίδη, Γκλέζο, Λοσάντα, Κρητικόπουλο, Γαλάκο, Δεληκάρη. Δύο χρόνια κοιμόμουν με τον Δεληκάρη στο ίδιο δωμάτιο!

Ποια ήταν η καλύτερη θέση σου εκτός από αριστερό μπακ;

Έχω παίξει και τις 11 θέσεις! Υπήρξαν δύο ματς με τον Ολυμπιακό που είχα δηλωθεί αναπληρωματικός τερματοφύλακας γιατί ήμουν καλός στις προπονήσεις! Το ένα ήταν με την Καστοριά και το άλλο με τον Πανιώνιο. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε. Πάντως εκτός από αριστερό μπακ μου άρεσε να παίζω και λίμπερο. Και μαν του μαν τον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας.

Διάλεξέ μου τους δύο καλύτερους συμπαίκτες που είχες ποτέ.

Αυτά είναι γούστα και προσωπικές αδυναμίες. Θα πω Δεληκάρη και Αϊδινίου. Διότι ήταν και εξαιρετικά παιδιά. Ήμουν στη φουρνιά των παικταράδων του Γουλανδρή και μετά του Νταϊφά. Όταν ήρθα στον Ολυμπιακό ήμουν ερασιτέχνης από το Λαύριο και μου φώναζαν οι παλιοί «πιτσιρίκο φέρε τις μπάλες». Για να σταθείς σε τόσο μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός όταν είσαι πιτσιρικάς πρέπει να έχεις άντερα. Αλλιώς δεν παίζεις.

Ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής που έχεις δει; Όχι μόνο στον Ολυμπιακό. Από όλες τις ομάδες.

Ο Χατζηπαναγής, ο Δομάζος, ο Δεληκάρης, όμως να σου πω κάτι για να λέμε αλήθειες στον κόσμο. Ο Δομάζος ήταν ηγέτης και είχε διάρκεια τεράστια. Ηγέτης είσαι όταν μπορείς να κουβαλάς και τους υπόλοιπους μαζί. Όταν είσαι αρχηγός δεν είσαι μόνο για να υπογράφεις ή να διαμαρτύρεσαι. Είσαι αρχηγός και για να ξεσηκώνεις τους συμπαίκτες σου. Ήμουν τυχερός που πρόλαβα εκείνα τα χρόνια και έπαιξα με μεγάλους συμπαίκτες και αντιπάλους. Ο ΠΑΟΚ τότε είχε Κούδα, Σαράφη, Τερζανίδη, δεν βλέπεις πια τέτοιους Έλληνες παίκτες.

«Ήμουν πολύ επικίνδυνος με τις κάλτσες κάτω. Οι φτυσιές από τους όρθιους στα κάγκελα τότε ήταν για το... ξεμάτιασμα»

Τις κάλτσες γιατί τις είχες κάτω και έπαιζες χωρίς επικαλαμίδες; Για φιγούρα;

Όχι, δεν μπορούσα να παίξω, με σφίγγανε οι κάλτσες ψηλά! Πολύ επικίνδυνο αυτό, το ξέρω. Για χρόνια έτσι έπαιζα μέχρι που έγινε υποχρεωτικό να φοράς επικαλαμίδες. Ήμουν επικίνδυνος διότι παίζαμε με σιδερένιες τάπες τότε όταν είχε λάσπη.

Δεν είχες πάντως σοβαρούς τραυματισμούς.

Όχι, όχι. Μόνο στον Ιωνικό μια φορά είχα σπάσει το ζυγωματικό, ήταν μια διεκδίκηση κεφαλιάς, ανέβαινε ψηλά ο ένας κατέβαινε ο άλλος, συγκρουστήκαμε, δεν πήγαμε στα... δικαστήρια γιατί δεν είχε... ασφάλεια κανένας μας! (σ.σ. γελάω). Σε μια βδομάδα όμως έπαιξα!

Τότε τα γήπεδα είχαν και τους όρθιους στα κάγκελα γύρω από τον αγωνιστικό χώρο. Έβγαινε η μπάλα πλάγιο, πήγαινες να τη φέρεις και έπεφτε ροχάλα από τους όρθιους.

Είχαν διαβάσει ότι ήμουν... ματιασμένος και με φτύνανε! Πέταγαν νερά, τα έπιανα και τα έπινα, έκανα τέτοια, και γυρνούσε μετά ο κόσμος, γελάγανε. Δεν είχα προβλήματα με αντίπαλους οπαδούς. Πρέπει να σέβεσαι τον κόσμο. Δεν τα βάζεις με τον όχλο ποτέ.

«Η Τούμπα, ο Φορτούνης που θυμίζει Δεληκάρη, η διαιτησία, ο Μαρινάκης»

Κορυφαίος σε κάθε γραμμή για εσένα από την ομάδα του Νταϊφά;

Αναστόπουλος στην επίθεση, Κουσουλάκης στα χαφ. Κυράστας στην άμυνα. Ο Αναστόπουλος ήταν ο άνθρωπος που γεννήθηκε για να βάζει γκολ. Γεννιέσαι έτσι. Όπως ήταν ο Μαύρος, ο Αντωνιάδης, ο Αλεξανδρής.

Έλειψε φέτος αυτό από τον Ολυμπιακό και πάει να του στοιχίσει τον τίτλο;

Όλοι λένε για την έλλειψη του γκολτζή σέντερ φορ φέτος. Εγώ επειδή έχω κάνει πρωταθλητισμό σε μεγάλες ομάδες θα σου πω τούτο: Σίγουρα μετράει να έχεις τον γκολτζή φορ, αλλά πρέπει να έχεις και εξτρέμ και χαφ να κάνουν γκολ. Ο Μητρόπουλος έβαζε γκολ, ο Κουσουλάκης έβαζε γκολ, ο Νικολούδης έβαζε γκολ, εγώ έβαζα γκολ. Ο Σαραβάκος έβαζε πολλά γκολ, ο Βλάχος έβαζε γκολ. Αν περιμένεις μόνο από τον φορ έχεις πρόβλημα ως ομάδα.

Ο Φορτούνης πάντως βάζει γκολ. Πώς τον βλέπεις;

Τέτοιους θέλεις και στα πλάγια.

Σου θυμίζει κάποιες φορές Δεληκάρη ή είναι ιεροσυλία;

Ναι, έχει πολύ καλή τεχνική, έχει και ταχύτητα. Πολύ καλά πόδια, σκοράρει, πασάρει. Έτσι ήταν και ο Δεληκάρης, ήταν πολύ δύσκολο να του πάρεις τη μπάλα. Ο Φορτούνης στο ένας με έναν είναι πολύ καλός. Έχει πράγματι κάποια στοιχεία που θυμίζουν Δεληκάρη και είναι πιο γκολτζής.

Τη διαιτησία πώς τη βλέπεις φέτος; Θυμίζει παλιά χρόνια;

Βλέπω τι γίνεται με τον ΠΑΟΚ, βλέπω τι γίνεται και με τον Ολυμπιακό... Πήγα πάλι στο Καραϊσκάκη με τον Πανιώνιο και ένα εύκολο ματς πήγε η διαιτησία να το ανατινάξει!

Τον ξέρεις προσωπικά τον Μαρινάκη. Είναι σκληρό καρύδι; Υπάρχει περίπτωση να τα παρατήσει;

Όσο σκληρό καρύδι είναι, άλλο τόσο είναι και ευαίσθητος. Όποιος δεν τον ξέρει, δεν μπορεί να φανταστεί πόσο ευαίσθητος είναι. Δεν θα το βάλει κάτω όμως με τον Ολυμπιακό, γιατί είναι πολύ δυνατός οικονομικά, είναι και οπαδός φανατικός της ομάδας. Πειράζεται πολύ από όσα γίνονται και πειράζεται διπλά. Όχι μόνο ως ιδιοκτήτης αλλά και ως οπαδός. Ο Ολυμπιακός δεν ανήκει σε έναν άνθρωπο. Ο Ολυμπιακός ανήκει στον κόσμο του! Πρόεδροι πέρασαν πολλοί, ο κόσμος πάντα μένει. Ο Μαρινάκης αισθάνεται σαν τον πατέρα που βλέπει να θέλουν να του πάρουν το παιδί.

Το ματς στην Τούμπα είναι ματς ζωής και θανάτου τώρα; Πώς πρέπει να το δουν οι παίκτες;

Όχι, δεν συμφωνώ με αυτή τη νοοτροπία. Το πρωτάθλημα έχει δρόμο ακόμα. Βαθμοί μπορούν να χαθούν και αλλού για τον ΠΑΟΚ. Ανεξάρτητα από τη διαφορά των βαθμών, αυτό το ματς είναι ένα ντέρμπι και εμείς οι παίκτες πάντα παίζαμε για το γόητρο το δικό μας και για το γόητρο των φιλάθλων μας. Μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός πήγε και έχασε από τον ΟΦΗ που είναι στις τελευταίες θέσεις... Δεν είναι ένα ματς όλο το πρωτάθλημα.

Πού ποντάρεις για να κερδίσει ο Ολυμπιακός στην Τούμπα;

Ο Ολυμπιακός δεν έχει άγχος. Ο ΠΑΟΚ θα έχει το άγχος ενός νέου κάζου όπως πέρσι. Ο Ολυμπιακός πρώτα απ' όλα πρέπει να παίξει τη μπάλα του. Μας αρέσει η ομάδα πλέον, παίζει ωραία μπάλα. Δείχνει καλύτερο ποδόσφαιρο από αυτό που δείχνει ο ΠΑΟΚ. Αν βρεθεί σε μέρα ο Ολυμπιακός και δεν βρεθεί σε καλή μέρα ο ΠΑΟΚ, μπορεί να έρθει το διπλό νορμάλ. Θέλει όμως δύναμη και πάθος. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, δεν μπορείς να νικήσεις τέτοια ματς. Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι.

«Τα μπάνια στη Βουλιαγμένη με τον Αλκέτα πριν το μπαράζ και τη μεγάλη ανατροπή του 1982»!

Το 1982 ο Ολυμπιακός πήρε ένα πρωτάθλημα που δεν το πίστευαν οι αντίπαλοι, ο Παναθηναϊκός ήταν 5 βαθμούς μπροστά και το βαθμολογικό σύστημα έδινε 2 βαθμούς στη νίκη. Τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνη τη χρονιά;

Πράγματι το γυρίσαμε και ήταν άθλος. Στο 1/3 του πρωταθλήματος δεν πίστευε κανείς ότι θα τα καταφέρναμε. Ήρθε όμως ο Αλκέτας Παναγούλιας και άλλαξε την ψυχολογία. Το ποδόσφαιρο είναι πάνω απ' όλα ψυχολογία. Όλα στη ζωή είναι ψυχολογία. Χωρίς ψυχολογία δεν πας μπροστά. Ο Αλκέτας είχε ένα χάρισμα, έκανε τον ποδοσφαιριστή να τα δίνει όλα. Θυμάμαι πριν το μπαράζ με τον Παναθηναϊκό, μας πήγαινε ο Αλκέτας στη Βουλιαγμένη και κάναμε το μπανάκι μας! Υπήρχε αγωνία τότε γιατί εκτός της σημαντικότητας του αγώνα, δεν ξέραμε κιόλας αν θα γίνει και πότε θα γίνει το μπαράζ. Και μας ηρεμούσε με μπάνια στη θάλασσα.

Ποιοι προπονητές που γνώρισες στην καριέρα σου, σε εντυπωσίασαν;

Είχα πολλούς προπονητές. Από τους περισσότερους κάτι παίρνεις. Στο θέμα της προπόνησης που κάναμε, ο Αλέφαντος ήταν εντυπωσιακός. Το λέω με το χέρι στην καρδιά. Ο άνθρωπος το είχε ψάξει πολύ, είχε πάει και στο εξωτερικό, μας έκανε εκπληκτικές προπονήσεις, κάθε μέρα κάτι διαφορετικό. Ο Αλκέτας όπως σου είπα ήταν μάστορας στην ψυχολογία. Ο Γκόρσκι έστηνε πολύ καλά την ομάδα στον αγωνιστικό χώρο.

Υ.Γ.: Για την τραγωδία της ΘΥΡΑΣ 7 δεν τον ρώτησα, υπάρχει λόγος, θα καταλάβετε τις επόμενες μέρες.