Η «κοιλιά» της ΑΕΚ

Κοιλιά κάνει η ΑΕΚ την τελευταία εβδομάδα. Κέρδισε χωρίς να έχει καλή εμφάνιση στη Νέα Σμύρνη και σήμερα (30/1) νίκησε παίζοντας ακόμα χειρότερα απ’ ότι με τον Πανιώνιο. Βέβαια βρήκε απέναντί του έναν Λεβαδειακό ταμπουρωμένο και του έκανε και σχεδόν δεκαπέντε φάσεις. Δεν είναι άσχημο το στατιστικό αυτό. Αλλά βλέποντας ολόκληρο το ματς, εύκολα καταλάβαινε κανείς ότι υπάρχει διαφορά στην απόδοση σε σχέση με την εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο στα Γιάννενα και στο ματς που ακολούθησε με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ στις αρχές του μήνα. Έκτοτε διακρίνεται η κοιλιά. Μια φθίνουσα πορεία στην εικόνα και στη διάρκεια της ομάδας. Το θετικό είναι βέβαια πως τα αποτελέσματα εξακολουθούν να έρχονται. Αλλά από την άλλη, τα καμπανάκια με τη σειρά τους ηχούν κι αυτά…

Με τον Λεβαδειακό το καλό διάστημα περιορίστηκε στα πρώτα τριάντα λεπτά της αναμέτρησης. Άντε ας πούμε σε όλο το πρώτο μέρος. Έκτοτε υπήρξε πρόβλημα. Έγιναν φάσεις και στο δεύτερο μέρος αλλά η κίνηση στο χώρο, η φρεσκάδα, οι συνεργασίες δεν ήταν ίδιες.

Ιδίως από την ώρα που βγήκε ο Κρίστιτσιτς (72’) η ΑΕΚ έγινε πολύ χειρότερη. Αφενός υστέρησε στη δημιουργία με την έξοδο του Σέρβου μέσου, αφετέρου ο Κλωναρίδης, που πέρασε στη θέση του, ήταν σα να μην υπάρχει στο γήπεδο. Άκουσε και τη γιούχα από τον κόσμο στις πρώτες του άστοχες ενέργειες κι αυτό ήταν. Τον πήρε από κάτω και απλά περπατούσε ως το φινάλε. Παίκτης ψυχολογίας ο Βίκτωρας κατέρρευσε με τις αποδοκιμασίες (με τον Ουζουνίδη στη συνέντευξη Τύπου να αναφέρεται στο θέμα).

Σίγουρα πάντως αξίζει να γίνει ειδική αναφορά στον Εζεκιέλ Πόνσε και στον Ροντρίγκο Γκάλο. Ο πρώτος δεν σταματάει να σκοράρει και ο δεύτερος να σερβίρει. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη να παραμείνουν ζεστοί οι δυο αυτοί ποδοσφαιριστές της ενόψει των ντέρμπι με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό.

Βέβαια σε αυτά τα ματς θα χρειαστεί σίγουρα και το κάτι παραπάνω. Μόνοι τους οι δυο τους δεν θα μπορέσουν να οδηγήσουν την ομάδα τους στις νίκες. Θα πρέπει να αλλάξει η εικόνα όλης της ΑΕΚ.

Ενδεχομένως και το σύστημα; Καλό ερώτημα αυτό. Ένα δύσκολο πρόβλημα για τον Ουζουνίδη που καλείται να πάρει την απόφασή του. Διότι είναι ωραίο το 3-5-2 και η ελευθερία που δίνει στους καλούς φουλ-μπακ της «Ένωσης», αλλά το να το εμπιστευτείς με ισχυρούς αντιπάλους ίσως να αποδειχθεί γκάφα. Ρίσκο λοιπόν. Το παίρνεις και κερδίζεις ή χάνεις. Πάντως ο Μαρίνος δεν φαίνεται και τόσο αποφασισμένος στο να στηριχθεί και στα ντέρμπι στην ίδια διάταξη. Θα δούμε…

Μιας και χρησιμοποιήσαμε τη λέξη «γκάφα», αλήθεια τι ήταν πάλι αυτό με τον Μπάρκα; Για δεύτερο σερί ματς κάνει το ίδιο λάθος: πετάει την μπάλα στα πόδια αντιπάλου στο όριο της περιοχής του! Δεν το πλήρωσε στη Νέα Σμύρνη, ούτε στο ΟΑΚΑ με τον Λεβαδειακό, αλλά εκτιμώ πως τρίτη δεν θα υπάρξει. Ιδίως αν τη στρώσει σε επιθετικό του ΠΑΟΚ ή του Ολυμπιακού. Απίστευτες γκάφες από τον Έλληνα πορτιέρο. Δεν πας πουθενά με τέτοιες ενέργειες. Πρέπει να σκέφτεται πιο καθαρά και πιο γρήγορα με την μπάλα στα πόδια…