Γκαμπριέλ Σούρερ: Ένας «Λεωνίδας» για τον «Θρύλο» (vid)

Γκάμπριελ Φρανσίσκο Σούρερ Περάλτα... Ή απλώς Σούρερ! «Γκάμπι» για τους φίλους του στον Ρέντη και μέσα στην ομάδα. Ένας αμυντικός–κομπιούτερ, αριστεροπόδαρος, εγκεφαλικός, που γνώριζε και… πολλά κιλά μπάλα. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε ότι είχε θητεύσει για πολλά χρόνια στην Πριμέρα Ντιβισιόν και μάλιστα με τεράστια επιτυχία, κατακτώντας μεταξύ άλλων και πρωτάθλημα με τη φανέλα της Λα Κορούνια το 2000. Η εβδομαδιαία στήλη της εφημερίδας μας «Πού είσαι εσύ;» έψαξε να βρει τα ίχνη του 47χρονου πλέον Γκάμπριελ Σούρερ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1971 στην πόλη Ραφαέλα της Αργεντινής και στην καριέρα του έγραψε 503 συμμετοχές σε επαγγελματικό επίπεδο. Δεν τις λες και λίγες...

Με προπονητή τον Μπάγεβιτς

Ο Ολυμπιακός τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2004, σε μία περίοδο που ο Σωκράτης Κόκκαλης, μετά το χαμένο πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό, ήθελε να κάνει επανεκκίνηση στον σύλλογο. Μια επανεκκίνηση με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο, επιλογή που η αλήθεια είναι πως είχε αμφισβητηθεί έντονα από α μερίδα του κόσμου. Ο Σούρερ είχε μείνει ελεύθερος από τη Σοσιεδάδ, με την οποία είχε σκοράρει ένα χρόνο νωρίτερα στο Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στον Ολυμπιακό!

Συγκεκριμένα, είχε ισοφαρίσει στο τελικό 2-2 της Ριζούπολης στις 25 Νοεμβρίου 2003, πριν από 15 χρόνια δηλαδή. Οι «ερυθρόλευκοι» τον είχαν βάλει στο «σημάδι» από την κατασκοπία των αντιπάλων τους στο Τσάμπιονς Λιγκ που γινόταν εκείνη την περίοδο. Τον είχαν ξεχωρίσει στην άμυνα της Σοσιεδάδ, καθώς έβγαζε ηγετική αύρα, έδειχνε να κατευθύνει την αμυντική γραμμή των Βάσκων και όταν γνωστοποιήθηκε ότι έμενε ελεύθερος και δεν θα ανανέωνε με τη Σοσιεδάδ, χωρίς δεύτερη σκέψη έσπευσαν να τον αποκτήσουν στα 33 του.

Δύο σεζόν, δύο νταμπλ!

Η ηλικία δεν έπαιζε κανέναν ρόλο. ‘Ισα-ίσα που στη σεζόν 2004-05, κατά την οποία ο Ολυμπιακός πήρε και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές εκείνης της πορείας. Ακόμη και στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου οι «ερυθρόλευκοι» είχαν αποκλειστεί με 10 βαθμούς στο «καταραμένο» 3-1 του Λίβερπουλ, ο Σούρερ είχε χαρίσει τη νίκη με 1-0 στον αγώνα με τη Μονακό στο «Καραϊσκάκης» και είχε δώσει το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να διεκδικήσει την πρόκριση μέσα στο «Άνφιλντ».

Αποτέλεσε μία από τις ηγετικές μορφές των «ερυθρολεύκων» στην άμυνά τους μετά το «διάλειμμα» που έκανε η ομάδα στα πρωταθλήματα τη σεζόν 2003-04 και αποχωρώντας από το λιμάνι το καλοκαίρι του 2006 έβαλε στην τροπαιοθήκη του δύο μετάλλια από τα πρωταθλήματα Ελλάδας (2005, 2006) και δύο μετάλλια από τις κατακτήσεις του Κυπέλλου (2005, 2006). Δύο χρονιές έπαιξε στον Ολυμπιακό και πήρε ισάριθμα νταμπλ! Συνολικά αγωνίστηκε σε 59 παιχνίδια στις δύο σεζόν που φόρεσε τα ερυθρόλευκα (30 την πρώτη με Μπάγεβιτς και 29 τη δεύτερη με τον Τροντ Σόλιντ), έχοντας ένα γκολ και αυτό στην Ευρώπη κόντρα στη Μονακό, όπως αναφέραμε παραπάνω...

Μία σεζόν και τέλος στα 36 του

Αποχωρώντας από τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2006, σε ηλικία 35 ετών, μη φανταστείτε ότι υπηρέτησε για πολλά χρόνια το άθλημα ως εν ενεργεία ποδοσφαιριστής. Επέστρεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Μάλαγα, είχε εκεί μόλις 9 συμμετοχές στη Σεγούντα Ντιβισιόν και αποφάσισε ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 2007, να πει «αντίο» στα γήπεδα. Την απόφασή του, όπως αποκάλυψε πολύ αργότερα, την είχε πάρει γύρω στα Χριστούγεννα του 2006. Αρχικά πρόθεσή του ήταν να κρεμάσει τα παπούτσια του το 2009, στα 38 χρόνια του. Τελικά προτίμησε να τα κρεμάσει δύο χρόνια νωρίτερα. Κι αυτό γιατί ήθελε να φύγει με ψηλά το κεφάλι, ήθελε να τον θυμάται ο κόσμος ως έναν στόπερ που έως και το τελευταίο παιχνίδι του δεν θα έμοιαζε με παλαίμαχο, αλλά με κανονικό ποδοσφαιριστή...

Η αγάπη του για την Αρχαία Ελλάδα

Πολλές επαφές με ανθρώπους ή με πρώην συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό δεν έχει κρατήσει. Αυτό που θα πρέπει να τονίσουμε είναι ότι φροντίζει και μαθαίνει τι συμβαίνει στο λιμάνι, παρακολουθεί τα αποτελέσματα των «ερυθρολεύκων», βλέπει τι κάνει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και στις εγχώριες διοργανώσεις και γενικότερα έχει να λέει για τα δύο υπέροχα χρόνια που πέρασε στην Αθήνα. Η οικογένειά του λάτρεψε την πρωτεύουσα, είναι ένας άνθρωπος που έχει μελετήσει την Αρχαία Ελλάδα και είναι χαρακτηριστικό ότι στα ρεπό που είχε από τον Ολυμπιακό πολλές φορές επισκεπτόταν τους αρχαιολογικούς χώρους ακόμη και εκτός Αττικής για να διευρύνει κι άλλο τους ορίζοντές του. Είναι χαρακτηριστικό ότι τώρα που ακολουθεί το επάγγελμα του προπονητή πολλές φορές στις ομιλίες του, για να «τονώσει» την ψυχολογία των παικτών του και να τους δώσει ένα έξτρα κίνητρο, τους μιλά για την Αρχαία Ελλάδα ή για τον Λεωνίδα της Σπάρτης και τους 300.

Επαφές με Ριβάλντο

Ο ίδιος έχει παραδεχθεί σε δηλώσεις του ότι κακώς δεν κράτησε περισσότερες επαφές με πρώην συμπαίκτες του ή με ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε δύο χρόνια στο λιμάνι. Με τον μοναδικό που μιλά ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι ο Ριβάλντο. Με τον Βραζιλιάνο παλαίμαχο αστέρα μοιράζονταν πολλές φορές και το δωμάτιό τους στα ξενοδοχεία τη δεύτερη σεζόν και όταν είχε αποχωρήσει ο Τζιοβάνι από τον Ολυμπιακό.

Πρώτη δουλειά, προπονητής ακαδημιών

Το «σαράκι» του προπονητή τον έτρωγε από την περίοδο που αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό. Από τότε έλεγε ότι όταν θα σταματούσε το ποδόσφαιρο θα πήγαινε να βγάλει δίπλωμα προπονητή. Το καλοκαίρι του 2007, αποχωρώντας από τη Μάλαγα, πήγε σε σχολή προπονητή. Έχοντας κρατήσει επαφές με τη Λανούς, από την οποία ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής και υπέγραψε το 1988 το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του, ανέλαβε διευθυντής και προπονητής στις ακαδημίες της. Εκεί έμεινε για τρία χρόνια, έως το 2010. Από εκείνη τη σεζόν άλλαξαν όλα στη ζωή του, αφού ακολούθησε καριέρα πρώτου προπονητή σε επαγγελματικές ομάδες και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.

Φοβερές επιτυχίες ως κόουτς της Λανούς

Έχοντας μία επιτυχημένη πορεία στα τμήματα υποδομής της Λανούς, υπήρχε στο ξεκίνημα της σεζόν 2010-11 μέλος του τεχνικού τιμ και της πρώτης ομάδας. Η απόλυση του προπονητή Λουίς Σουμπελδία, στις 15 Νοεμβρίου 2010, είχε αποτέλεσμα να οδηγηθεί η διοίκηση στη λύση του Σούρερ. Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού ανέλαβε πρώτος προπονητής και κάθισε στη Λανούς έως και το 2012. Τη σεζόν 2010-11, όταν είχε αναλάβει τη Λανούς, η «γκρανάτε» βρισκόταν στην προτελευταία θέση και κατάφερε να πάρει την 6η θέση στο πρωτάθλημα της Αργεντινής, έχοντας ποσοστό νικών 62,5%! Τη σεζόν 2011-12 έφτασε τη Λανούς στην 3η θέση και στην έξοδο στο Κόπα Λιμπερταδόρες. Επρόκειτο για τεράστιες επιτυχίες, μέσω των οποίων άρχισε ο Σούρερ να «χτίζει» για τα καλά το όνομά του στο προπονητικό στερέωμα της Λατινικής Αμερικής.

Η κακή περίοδος στην Αρχεντίνος

Η συνεργασία του με τη Λανούς ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2012. Πέντε μήνες αργότερα δέχτηκε τηλεφώνημα από τη διοίκηση της Αρχεντίνος Τζούνιορς. Χωρίς να το πολυσκεφτεί είπε «ναι», ωστόσο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα τα ήθελε. Τσακώθηκε με τη διοίκηση για μεταγραφικής φύσεως ζητήματα, υπήρχαν άνθρωποι της Αρχεντίνος που ήθελαν να παρεμβαίνουν στη δουλειά του και αυτό είχε αποτέλεσμα ο Σούρερ να καταλάβει ότι δεν υπήρχε περίπτωση να «μακροημερεύσει» στο «La Paternal» του Μπουένος Άιρες. Κάθισε σε επτά ματς στον πάγκο των Αρχεντίνος, γνωρίζοντας έξι ήττες και παίρνοντας μία ισοπαλία. Τον Φεβρουάριο του 2013 έλυσε τη συνεργασία του.

«Όργωσε» την Ευρώπη για σεμινάρια

Αποχωρώντας από την Αρχεντίνος τον Φεβρουάριο του 2013, παρότι είχε αρκετές προτάσεις στα χέρια του για να πάει σε ομάδες ακόμη και εκτός Αργεντινής, προτίμησε να ηρεμήσει για περίπου έναν χρόνο και να κάνει ταξίδια στην Ευρώπη για να παρακολουθήσει προπονήσεις κορυφαίων κόουτς του πλανήτη. Είδε από κοντά τον φίλο του Ντιέγκο Σιμεόνε στην Ατλέτικο, παρακολούθησε τις προπονήσεις των Γκουαρντιόλα, Κλοπ, Μουρίνιο και Βίλας Μπόας. «Όργωσε» όλη την Ευρώπη για να ανοίξει κι άλλο τους ποδοσφαιρικούς ορίζοντές του, να πάρει μία γεύση από την καθημερινότητα των κορυφαίων προπονητών του κόσμου...

Στη Β’ Εθνική...

Επιστρέφοντας στους πάγκους τον Μάρτιο του 2014, ήλπιζε ότι θα έβρισκε κάτι καλύτερο μετά το «διαζύγιο» με την Αρχεντίνος. Τελικά, προτίμησε να πάει σε μία ομάδα στη 2η κατηγορία της Αργεντινής, καθώς τον ιντρίγκαρε η ιδέα να την ανεβάσει στη μεγάλη κατηγορία. Δεν τα κατέφερε, καθώς πηγαίνοντας στην Κρουσέρο Ντελ Νόρτε στα μισά της σεζόν, η άνοδος έμοιαζε με όνειρο απατηλό για τον κόσμο της. Παρ’ όλ’ αυτά το πάλεψε και τερμάτισε 8η στο τέλος της σεζόν 2013-14, απέχοντας μόλις 6 βαθμούς από τις θέσεις που έδιναν τα εισιτήρια είτε για την απ’ ευθείας άνοδο είτε για τα πλέι οφ ανόδου. Από την Κρουσέρο αποχώρησε τον Απρίλιο του 2015 έχοντας ποσοστά επιτυχίας 55%, σε μία ομάδα που μετά την αποχώρηση του Σούρερ έχει κατρακυλήσει σε μικρότερες κατηγορίες της Αργεντινής.

Πάλι στα «αλώνια»

Η αλήθεια είναι ότι ήταν κακή η επιλογή του για τη φήμη του να πάει στην Κρουσέρο. Δεν είχε προτάσεις το καλοκαίρι του 2015 από ομάδες της μεγάλης κατηγορίας. Αντιθέτως, στη Β’ Αργεντινής έκανε... θραύση λόγω της πολύ καλής παρουσίας του στην Κρουσέρο. Επόμενος σταθμός του, η Ατλέτικο Χιμνάσια, στην οποία όμως δεν κάθισε πολύ. Μόλις έξι μήνες κράτησε η θητεία του στη Χιμνάσια, από τον Ιούνιο του 2015 έως τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, χωρίς να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Σε σύνολο 18 αγώνων είχε 5 νίκες, 5 ισοπαλίες και 8 ήττες. Το διαζύγιο ήρθε από κοινού.

Επιστροφή στα «σαλόνια» το 2016

Έπειτα από μία άσχημη περίοδο στα «αλώνια» της Β’ Εθνικής, έφτασε η στιγμή να επιστρέψει ξανά στα «μεγάλα σαλόνια» της Αργεντινής. Τον πήρε τηλέφωνο η διοίκηση της Σαρμιέντο, που έκανε μία προσπάθεια το καλοκαίρι του 2016 να φτιάξει ομάδα που δεν θα κινδύνευε με υποβιβασμό. Δυστυχώς για τον Σούρερ τα πράγματα δεν κύλησαν όπως θα τα ήθελε. Στις πρώτες 8 αγωνιστικές η Σαρμιέντο είχε μόλις 1 νίκη. Είχε ηττηθεί 4 φορές και είχε επίσης 3 ισοπαλίες. Τέσσερις μήνες κράτησε η παρουσία του στην ομάδα που εδρεύει σε προάστιο του Μπουένος Άιρες, στο Γιούνιν. Πήγε τον Ιούλιο του 2016 και αποχώρησε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.

Η περιπέτεια στο Εκουαδόρ και η ανεργία

Ο Γκάμπριελ Σούρερ ήθελε να ξαναφτιάξει το όνομά του, αλλά όχι στην Αργεντινή. Αν και είχε προτάσεις από ομάδες Β’ Εθνικής, έσπευσε να κάνει την πρώτη απόπειρά του εκτός Αργεντινής. Συγκεκριμένα, πήγε στο Εκουαδόρ. Πρώτος σταθμός του η Ντεπορτίβο Τσουένκα. Εκεί κάθισε για έναν χρόνο, από την 1η Ιανουαρίου 2017 έως και τις 31 Δεκεμβρίου 2017, έχοντας πολύ καλά ποσοστά επιτυχίας που άγγιζαν το 50%. Επρόκειτο άλλωστε για μία μικρομεσαία ομάδα του Εκουαδόρ. Η Ντεπορτίβο Τσουένκα με τον Σούρερ στον πάγκο της τερμάτισε στην 8η θέση και αποχώρησε ουσιαστικά ως επιτυχημένος. Την 1η Ιανουαρίου 2018 πήγε με πολύ καλά χρήματα σε μία ιστορική ομάδα του Εκουαδόρ, την Ιντεπεντιέντε ντελ Βάλε, όμως τα αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που ήθελε. Σε σύνολο 22 αγώνων είχε 9 νίκες, 9 ήττες και 4 ισοπαλίες, με αποτέλεσμα στις 28 Ιουνίου 2018 να απολυθεί. Από τότε είναι χωρίς ομάδα και περιμένει στο ακουστικό του για τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του, που θα ήθελε πρωτίστως να είναι στην Αργεντινή.

Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ

ΣΕΖΟΝ ΟΜΑΔΑ ΑΓΩΝΕΣ ΓΚΟΛ
1988-96 Λανούς 200 23
1989-90 Ραφαέλα (δανεικός) 10 0
1996-98 Σανταντέρ 68 5
1998-00 Λα Κορούνια 47 3
2000-02 Λας Πάλμας 64 4
2002-04 Σοσιεδάδ 56 1
2004-06 Ολυμπιακός 59 1
2006-07 Μάλαγα 9 0

ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ
2 πρωταθλήματα Ελλάδας με Ολυμπιακό (2005, 2006)
2 Κύπελλα Ελλάδας με Ολυμπιακό (2005, 2006)
1 πρωτάθλημα Ισπανίας με Λα Κορούνια (2000)
1 πρωτάθλημα Β’ Εθνικής Αργεντινής με Λανούς (1992)


Ενδιαφέρουν και αυτά...
-Ο Σούρερ έχει και 4 συμμετοχές με τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής. Είχε παίξει στο Κόπα Αμέρικα του 1995 στην Ουρουγουάη, με την Αργεντινή να αποκλείεται στη φάση των «8» από τη Βραζιλία. Ξέρετε με ποιους ήταν συμπαίκτης; Με τους Ζανέτι, Αγιάλα, Μπατιστούτα, Σιμεόνε, Γκαγιάρδο, Ορτέγα και τον... Χουάν Χοσέ Μπορέλι, που ήταν στον Παναθηναϊκό!
-Σε ένα ματς με το Αιγάλεω τη σεζόν 2005-06 ο Ολυμπιακός κερδίζει ένα φάουλ έξω από την περιοχή. Ο Ερόλ Μπουλούτ ετοιμάζεται να το εκτελέσει, αλλά ο Καστίγιο παίρνει φόρα, το εκτελεί και σκοράρει. Ο Σούρερ ήταν ο πρώτος που έβαλε χέρι στον Νέρι τόσο «on camera» όσο και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μέσα στα αποδυτήρια.
-Το αγαπημένο σύστημα του Σούρερ ως προπονητή είναι το 4-4-2.
-Μετά τη Λανούς, πηγαίνοντας για να κάτσει στον πάγκο των Αρχεντίνος, είχε προτάσεις από ομάδες της Πριμέρα Ντιβισιόν. Θεωρούσε όμως το καλοκαίρι του 2012 ότι ήταν πολύ νωρίς να κάνει το βήμα για την Ευρώπη και προτίμησε να παραμείνει στην πατρίδα του. Αν είχε πάρει το αεροπλάνο για Ισπανία, ίσως η προπονητική καριέρα του να είχε εξελιχθεί τελείως διαφορετικά.
-Ο ίδιος τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι ένα από τα όνειρά του είναι να προπονήσει τον Ολυμπιακό...