Ολυμπιακός: Το θέμα δεν είναι ο Ανδρούτσος ως πρόσωπο, αλλά ο χειρισμός της υπόθεσης Ανδρούτσου!

Σε ένα απόγευμα που ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων και των προσδοκιών, σε ένα απόγευμα που προηγήθηκε 2-0 του Λεβαδειακού και ισοφαρίστηκε σε 2-2, σε ένα απόγευμα που μετά το δεύτερο γκολ των Βοιωτών στο 57’ οι Πειραιώτες είχαν όλη κι όλη μια ευκαιρία με τον Αγιούμπ Ελ Κααμπί, ξαφνικά ο Θανάσης Ανδρούτσος βρέθηκε στο «μάτι του κυκλώνα».

Όχι, δεν ευθυνόταν ο Ανδρούτσος για την ισοπαλία του Ολυμπιακού. Ούτε ευθύνεται ο Ανδρούτσος που μπήκε από το πουθενά στο ματς με τον Λεβαδειακό, αποτελώντας μάλιστα και μία από τις πρώτες αλλαγές του Μεντιλίμπαρ στην προσπάθεια του Βάσκου να συνέλθει η ομάδα του από το σοκ του δεύτερου γκολ των Βοιωτών.

Η (όποια) ευθύνη (εντός ή εκτός εισαγωγικών) του Ανδρούτσου αρχίζει και τελειώνει στο γεγονός ότι από την 1η Ιουνίου έως και τις 30 Σεπτεμβρίου δεν βρήκε μία ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του. Ή για να ακριβολογούμε, ευθύνεται για το γεγονός ότι ενώ τού έχει σταλεί το μήνυμα από το καλοκαίρι του 2023 ότι ο κύκλος του στον Ολυμπιακό έχει κλείσει, δεν βρήκε μία «στέγη» για να πάει να παίξει ποδόσφαιρο. Στα 27,5 του βρίσκεται πλέον, δεν είναι παιδάκι...

Θυμίζουμε ότι πέρσι ο Ανδρούτσος στο πρώτο μισό της σεζόν έπαιξε στη β’ ομάδα των Πειραιωτών (σ.σ. δεν υπολογιζόταν από Ντιέγκο Μαρτίνεθ και εν συνεχεία από τον Κάρλος Καρβαλιάλ) και τον Ιανουάριο έφυγε με εξάμηνο δανεισμό στην Όσναμπρικ. Επιστρέφοντας από τη Β' Γερμανίας ενημερώθηκε από την ΠΑΕ να βρει ομάδα, γιατί πολύ απλά δεν βρισκόταν στα πλάνα του Μεντιλίμπαρ. Ο μοναδικός από τους δανεικούς που επιστρατεύτηκε στην προετοιμασία ήταν ο Πεπ Μπιέλ, έπειτα από απόφαση του Βάσκου τεχνικού. Μπορούμε να σας αποκαλύψουμε ότι ζητήθηκε στον προπονητή να δοκιμάσει και τον Ραντζέλοβιτς στην προετοιμασία, αλλά ο Βάσκος απέρριψε το συγκεκριμένο ενδεχόμενο με συνοπτικές διαδικασίες. Ο λόγος είχε να κάνει με το ότι ήθελε να πάει στην προετοιμασία με τους παίκτες που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν το πλάνο του. Το γεγονός ότι δεν τα κατάφερε ο Μπιέλ, είναι μία άλλη συζήτηση. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι ο προπονητής δεν πίστεψε αρχικά τον συμπατριώτη του.

Ο Ανδρούτσος λοιπόν ήταν ο μοναδικός από τους «κομμένους» που δεν βρήκε ομάδα ένα ολόκληρο καλοκαίρι (συν τον Σεπτέμβριο) και ο Μεντιλίμπαρ πολύ σωστά (και ανθρώπινα) του ζήτησε να κάνει προπονήσεις με το υπόλοιπο γκρουπ από το να κάνει ατομικά προγράμματα και προπόνηση σε διαφορετικές ώρες από την ομάδα έως τον Γενάρη.

Οποιοσδήποτε κι αν ήταν στη θέση του Ανδρούτσου, το ίδιο θα έπραττε ο Βάσκος τεχνικός. Ακόμη κι αν π.χ. ο Ιβάν Μπρίνιτς ή Αμπουμπακάρ Καμαρά έκαναν μόνοι τους προπόνηση, θα τους ζητούσε να επιστρέψουν στην πρώτη ομάδα για να κάνει προπονήσεις έως τον Γενάρη.

Το γεγονός ότι ο Ανδρούτσος δεν βρισκόταν στα πλάνα του Μεντιλίμπαρ αποδεικνύεται και από την περίοδο της διακοπής του Σεπτεμβρίου. Είχαν μείνει «τρεις κι ο κούκος» στον Ρέντη λόγω των πολλών διεθνών. Ξέρετε τί έκανε τότε ο Βάσκος; Προτίμησε να φωνάξει παιδιά από την Κ19 για να διεξαχθούν όσο το δυνατόν πιο ομαλά οι προπονήσεις και όχι τον Ανδρούτσο. Αυτό ήταν ένα δείγμα ότι δεν τον υπολόγιζε. Απλώς τότε όλοι περίμεναν ότι θα έβρισκε ομάδα, κάτι που τελικά δεν συνέβη. Ο Ανδρούτσος λοιπόν κλήθηκε τέλη Σεπτεμβρίου από τον Μεντιλίμπαρ για τους λόγους που περιγράψαμε παραπάνω.

Από εκεί και πέρα ξεκινάει μία εντελώς διαφορετική συζήτηση. Ο Ανδρούτσος ενσωματώθηκε στις προπονήσεις και ο Μεντιλίμπαρ εντελώς ξαφνικά τον έριξε στη μάχη αμέσως μετά το δεύτερο γκολ του Λεβαδειακού. Έριξε στη μάχη έναν ποδοσφαιριστή που είχε να παίξει 5,5 μήνες σε επίσημο ματς, δεν έκανε καλοκαιρινή προετοιμασία, είχε «κοπεί» απ’ όλους τους προπονητές του Ολυμπιακού που πέρασαν τον τελευταίο χρόνο (κι από τον ίδιο τον Μεντιλίμπαρ) και είχε κάνει μόλις τρεις εβδομάδες προπονήσεις!

Παρεμπιπτόντως ο Ανδρούτσος το πάλεψε με τον Λεβαδειακό, αλλά ήταν εμφανέστατη η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού. Ακόμη και να σκόραρε, οι απορίες για την ξαφνική επανεμφάνισή του δεν θα εξαφανίζονταν.

Εκείνο λοιπόν που θα πρέπει να εξεταστεί είναι ο χειρισμός της υπόθεσης Ανδρούτσου από τον προπονητή και όχι ο Ανδρούτσος ως πρόσωπο. Το ίδιο ακριβώς θα γράφαμε αν π.χ. στη θέση του Ανδρούτσου ήταν ο Μπιέλ. Βάλτε τον Μπιέλ στη θέση του Έλληνα μπακ χαφ. Να του είχαν ζητήσει ο σύλλογος και ο προπονητής να βρει ομάδα, να μην έκανε προετοιμασία ένα ολόκληρο καλοκαίρι, να τον έπαιρναν αναγκαστικά πίσω στις προπονήσεις επειδή ξέμεινε και μετά από δύο εβδομάδες να έπαιζε ξαφνικά σε ένα ματς που η μπάλα «τσουρούφλιζε».

Εξετάζουμε λοιπόν τη λογική που κρύβεται πίσω από τη συγκεκριμένη απόφαση και όχι το ότι επανεμφανίστηκε ο Ανδρούτσος ως πρόσωπο. Το γεγονός ότι ο Ανδρούτσος είχε φτάσει στο... ταβάνι του και είχε κλείσει τον κύκλο του στον Ολυμπιακό το επιβεβαίωσε έμπρακτα ο οργανισμός από πέρσι που τον είχε μονίμως στην «transfer list». Το παράλογο της ιστορίας είναι ότι επιστρατεύτηκε από το πουθενά ένας ποδοσφαιριστής που μέχρι και πριν από 20 μέρες έκανε μόνος του προπονήσεις στον Ρέντη για τέσσερις σερί μήνες! Προσπαθούμε λοιπόν να προσεγγίσουμε καθαρά ποδοσφαιρικά τη συγκεκριμένη υπόθεση και όχι ανθρωποφαγικά όπως συμβαίνει τις τελευταίες ώρες σε social media και διαφόρων ειδών... μίντια. Το ξαναλέμε: Δεν ευθύνεται κανένας Ανδρούτσος για το 2-2 με τον Λεβαδειακό.

Κι επαναλαμβάνουμε: Αφήστε στην άκρη ότι ήταν ο Ανδρούτσος και σταματήστε τη «στοχοποίηση» του παιδιού. Τις ίδιες απορίες θα είχαμε αν εμφανιζόταν από το πουθενά οποιοσδήποτε ποδοσφαιριστής που ήταν «κομμένος» για τέσσερις μήνες. Επίσης, δεν συμφωνούμε με τον Μεντιλίμπαρ που είπε ότι του έλειπαν εξτρέμ και αναγκάστηκε να βάλει τον Ανδρούτσο. Είχε εξτρέμ! Κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Ροντινέι! Θα μπορούσε να βάλει τον Κοστίνια πίσω και τον Ροντινέι μπροστά. Εκείνος άλλωστε είχε δικαιωθεί στα προηγούμενα ματς (πλην του ΟΑΚΑ) επιλέγοντας το συγκεκριμένο δίδυμο στη δεξιά πλευρά.

ΥΓ: Ο Μεντιλίμπαρ παρά τα όποια λάθη έχει κάνει και τα όποια στραβά αποτελέσματα έχουν έρθει, είναι ο προπονητής του Ολυμπιακού και επιβάλλεται να στηριχθεί απ' όλους. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Λάθη κάνει όποιος δεν δουλεύει. Ακόμη και ποδοσφαιρικές «ανορθογραφίες» όπως έκανε ο Βάσκος με τον Λεβαδειακό. Ο Μεντιλίμπαρ τουλάχιστον παραδέχεται τα λάθη του και προσπαθεί να τα διορθώσει. Επίσης, δέχεται και την κριτική. Όχι σαν άλλους που είναι γαντζωμένοι στις καρέκλες τους, βρίσκονται σε ένα μόνιμο κυνήγι φαντασμάτων για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους και ψάχνουν πάντοτε να μεταφέρουν αλλού τις δικές τους ευθύνες.