Ολυμπιακός: Μη σταματάς
Στα δύο τελευταία φιλικά της προετοιμασίας του ο Ολυμπιακός κατάλαβε ότι δεν πρέπει να σταματά. Μέχρι το τέλος. Με διαφορετικό τρόπο κόντρα σε Φόρεστ και Άρη Λεμεσού, αλλά με την ίδια ουσία.
Στα δύο τελευταία φιλικά του, πρόβες τζενεράλε, διότι έπαιξαν όλοι σε αυτό το πλάνο του Μεντιλίμπαρ για ίδιο χρόνο συμμετοχής/ευκαιρίες σε όλη την προετοιμασία, ο Ολυμπιακός έβαλε επτά γκολ και δέχτηκε έξι. Δεκατρία τέρματα σε δύο αγώνες. Με διαφορετικούς αντίπαλους σε δυναμικότητα, με ίδια περίπου συμπεράσματα για την ίδια την ομάδα. Μπροστά κάνει παπάδες και πίσω την προσευχή της. Δεν είναι ακριβώς έτσι, όμως, γιατί και στην επίθεση ο Ολυμπιακός μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί κι άλλο. Ενώ η άμυνα (που είχε πάρει άριστα με τη Ρόμα στην Ιταλία εάν θυμάστε, που θυμάστε) δεν ήταν τόσο κακή σε διάρκεια για να δεχτεί έξι γκολ. Τα τρία από στατικές φάσεις, τα άλλα τρία ανοιχτή όσο δεν πήγαινε σε ατομικές ενέργειες αντίπαλων.
Όμως αμυντικά ο Ολυμπιακός και με τη Φόρεστ είχε καλές στιγμές και στην Κύπρο ακόμα καλύτερες. Στη διάρκεια του αγώνα ήθελα να γράψω ότι οι καλύψεις των Ροντινέι και Ορτέγκα ήταν σεμιναριακές, αλλά στο τελευταίο τέταρτο γενικά ανασταλτικά ο Ολυμπιακός δεν ήταν για σεμινάρια. Δύο γκολ ο αντίπαλος, δοκάρι, δύο μεγάλες ευκαιρίες, ε δεν ήταν εικόνα.
Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ κάνει τη διαφορά
Μπροστά η εικόνα ήταν σούπερ στο πρώτο ημίχρονο (δεν ήταν μόνο ο Βέλντε, όλοι), ενώ στο τέλος ο Μπακούλας έβαλε τρομερό γκολ και ο Ελ Κααμπί μπορούσε άλλα δύο κι ας πρόσεχε το πόδι του. Γενικά είναι πράγματα που τα βλέπουμε όλοι. Τι γίνεται επιθετικά, τι πρέπει να γίνει ανασταλτικά. Ο Μεντιλίμπαρ τα βλέπει πρώτος και γι' αυτό είναι σίγουροι όλοι, από τον Μαρινάκη μέχρι τον πιτσιρικά που είδαμε σε ένα ζουμ στη Λεμεσό να φωνάζει Ολυμπιακός και να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον πλανήτη.
Τι κρατάει ο Ολυμπιακός από αυτά τα δύο φιλικά; Να μη σταματάει. Ό,τι κι αν γίνεται. Κι όταν χάνει 1-4, γιατί με τη Νότιγχαμ πήγε να πάρει το παιχνίδι στο τέλος, αν είχε άλλα πέντε λεπτά δε θα ισοφάριζε απλώς, θα κέρδιζε. Κι όταν κερδίζει 3-0, γιατί στην Κύπρο εάν δεν έβαζε την γκολάρα ο Μπακούλας μάλλον η ισοφάριση θα ερχόταν από τους πολύ καλούς και φρέσκους παίκτες που έβαλε μετά το 60' ο Άρης.
Αυτό ήταν το τελευταίο μάθημα πριν από τα επίσημα. Η ισορροπία είναι το καλύτερο όλων, αλλά όταν αυτή διαταράσσεται, τότε ή το παλεύεις μέχρι το τέλος ή δεν το παρατάς μέχρι το τέλος.
Υ.Γ. Η διαιτησία στην Κύπρο ήταν η απόλυτη απόδειξη της χρησιμότητας του VAR στο ποδόσφαιρο. Όταν θα καταλάβει ο βοηθός γιατί ακύρωσε το γκολ του Γιάρεμτσουκ, μπορεί να έχει ξεθυμώσει ο Ουκρανός που ψάχνει το πρώτο του για να πάρει φόρα. Γιατί κάποια στιγμή θα πάρει...