To πιο μεγάλο κέρδος της νίκης του Ολυμπιακού στην Κρήτη

Ο Ολυμπιακός δεν πέτυχε απλώς ακόμη μία νίκη με το 2-0 στο «Γεντί Κουλέ» επί του ΟΦΗ, καθώς ήταν πολλά τα οφέλη της.

Σίγουρα ήταν το τρίποντο, καθώς εάν δεν το έπαιρνε θα έμενε πίσω και από τον Παναθηναϊκό και από την ΑΕΚ πριν από το ντέρμπι του με τον ΠΑΟΚ. Κι από εκεί που ήταν πρώτος, θα κινδύνευε να βρεθεί και τέταρτος.

Επίσης ότι παρά τις απουσίες του (Φορτούνης, Ροντινέι), την αλλαγή σέντερ φορ (Γιόβετιτς αντί Ελ Κααμπί) και την επιστροφή του Μασούρα αντί του Αλεξανδρόπουλου, δεν επηρεάστηκε καθόλου ούτε σε νοοτροπία επιθετικότητας και κυριαρχίας στα ματς της Ελλάδας.

Είχε σε υψηλό επίπεδο απόδοσης όλους τους παίκτες του κι ενώ είχε προηγηθεί η υπερπροσπάθεια της Ευρώπης με την Γουέστ Χαμ.

Πήρε νίκη εκεί όπου είχαν χάσει φέτος η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Άρης.

Είχε πολλά πράγματα στο παιχνίδι του θετικά, ελάχιστα αρνητικά. Ένα ότι δεν σκόραρε περισσότερο κι άλλο ένα ότι έδωσε την ευκαιρία προς το τέλος στον ΟΦΗ με τον Τοράλ να βάλει ένα γκολ και να κάνει ένα ματς απόλυτα δικό του να έχει πιθανώς αγωνίες στο τέλος.

Άφησε εντελώς έξω από το αγωνιστικό όλη αυτή την αναστάτωση που έχει προκαλέσει η δικαστική υπόθεση του ντέρμπι με τον ΠΑΟ και της αφαίρεσης βαθμών που η ομάδα έχει κερδίσει μέσα στο γήπεδο. Ποινής για την οποία η ίδια δεν είχε την παραμικρή ευθύνη.

Είδε τον Έσε και τον Καμαρά να κάνουν ένα γεμάτο ματς σε ένα πάρα πολύ δεμένο και αποδοτικό δίδυμο μέσων από το οποίο ξεκινούσαν τα πάντα.

Είχε τον Ποντένσε εκτελεστή και δημιουργό, μαζί με πολλούς ακόμα πέραν του Μασούρα που έφτιαξε το πρώτο γκολ και του Γιόβετιτς στο δεύτερο. Ο Μαυροβούνιος έδειξε μεγάλο μέρος της αξίας του και πόσο μπορεί να βοηθήσει στη συνέχεια. Ο Κίνι και ο Ορτέγκα έκαναν σπουδαίο ματς, οι στόπερ το ίδιο. Ο Πορόζο για δεύτερο σερί ματς βασικός απέδειξε γιατί ο Κορδόν τον ήθελε πολύ σε αυτό το ρόστερ.

Κι άλλα πολλά μπορεί να σημειώσει κανείς ως κέρδη αυτής της δύσκολης εξόδου, την οποία ο Ολυμπιακός έκανε να μοιάζει απλή υπόθεση συνεχίζοντας για πάνω από πέντε χρόνια να μη χάνει ποτέ εκτός λεκανοπεδίου και Θεσσαλονίκης. Βαθμοί που στην οικονομία του πρωταθλήματος μετρούν πολύ.

Πάνω απ' όλα, όμως: ο Ολυμπιακός και ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ για ένα ακόμη ματς έπεισαν ότι η διαρκής βελτίωση δεν είναι στόχος με πισωγυρίσματα, αλλά με συνέχεια. Με συνέπεια. Ήταν τόσο καλά οργανωμένος, πειθαρχημένος, ισορροπημένος, διαβασμένος και με αυτοπεποίθηση ανωτερότητας ο Ολυμπιακός στο Ηράκλειο ώστε τα χαμόγελα να στρέφονται κυρίως σε αυτά τα στοιχεία.

Η ποιότητα είναι κάτι δεδομένο. Η εμφάνισή της στον αγωνιστικό χώρο δεν είναι πάντα δεδομένη. Στον Ολυμπιακό αυτό πλέον γίνεται σχεδόν σε κάθε παιχνίδι. Είναι δουλειά του προπονητή και σε αυτόν πιστώνεται. Όπως και σαφής ένδειξη αισιοδοξίας για τη συνέχεια ενός συγκροτήματος που δουλεύει για να βελτιώνεται και να κερδίζει ταυτόχρονα. Καθόλου απλό, όμως γίνεται. Και το βλέπουν όλοι.