Ο Ολυμπιακός τίμησε τη φανέλα του και την ιστορία του

Τις τελευταίες ημέρες γινόταν μεγάλη κουβέντα για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό. Είχε αναπτυχθεί μία παραφιλολογία γύρω από αυτή την αναμέτρηση και τον τρόπο που θα την αντιμετώπιζε η ομάδα του Πειραιά.

Για τον Ολυμπιακό τελειώνει μία από τις χειρότερες σεζόν των τελευταίων ετών. Έζησε πολλές άσχημες βραδιές και το μόνο που δεν ήθελε ήταν να… κουβαλάει και μία εντός έδρας από τον Παναθηναϊκό που θα του έδινε στην ουσία τον τίτλο.

Οι Πειραιώτες τόσο στη Νέα Φιλαδέλφεια όσο και στο Καραϊσκάκη έκαναν αυτό που έπρεπε. Βασικά τίμησαν τη φανέλα τους και την ιστορία τους χωρίς να τους ενδιαφέρει ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα. Άλλωστε από τη στιγμή που οι ίδιοι ήταν εκτός ελάχιστα τους ένοιαζε και ποιος θα το έπαιρνε.

Τους ένοιαζε, όμως πολύ να μην μείνουν σκιές πάνω από το κλαμπ και η νίκη επί του Παναθηναϊκού είναι ιστορικής σημασίας. Δεν επέτρεψε στον «αιώνιο» να πανηγυρίσει τον τίτλο στο Φάληρο και έβαλε τέλος και στο αρνητικό σερί που έτρεχε επί Γιοβάνοβιτς. Ο Ολυμπιακός απλά έπαιξε για τη φανέλα του και τη μεγάλη ιστορία που έχει ως κλαμπ και την οποία θα πρέπει να σέβονται τόσο οι εντός του συλλόγου όσο και οι εκτός.

Ούτε έκοψε κανένα πρωτάθλημα, ούτε και έδωσε. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να το είχε πάρει αν νικούσε την καταπονημένη ΑΕΚ στη Λεωφόρο και το ίδιο ισχύει και για την άλλη πλευρά. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά κουβέντες για να περνάει η ώρα.

Κατά τα άλλα από την αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό θα κρατήσουμε την απόδοση του Ρέαμπτσιουκ, ένα παιδί που ποτέ δεν είπε ότι είναι ο Μαρσέλο στα καλά του, αλλά θα ματώσει στο γήπεδο και θα δώσει τα πάντα για την ομάδα.

Επίσης θα αναρωτηθούμε γι’ ακόμα μία φορά γιατί… χάθηκε ο Σαμασέκου μετά το 2-2 με τον Άρη και στα ματς με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό έδωσε απαντήσεις.