O παλμός του Άρη

Το θέμα στον Άρη δεν είναι τα ρεκόρ. Το θέμα είναι ότι η ομάδα που χτίζει ο Πάκο Ερέρα, γιατί ακόμη είμαστε στη φάση δημιουργίας και ο Άρης δεν είναι έτοιμος, ξύπνησε τον κόσμο, τον σήκωσε από τον καναπέ, τον έβγαλε ξανά στον δρόμο.

Αυτό κάνει τη διαφορά. Αυτή η σκέψη μετατρέπει το παιχνίδι σε πάρτι, τη διαδικασία του αγώνα σε γιορτή. Ο παλμός του Χαριλάου στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό, άξιζε περισσότερο από τη νίκη. Τα χαμογελαστά πρόσωπα, η εικόνα του γηπέδου που αρχίζει πάλι να ζωντανεύει και να παίρνει την πραγματική του μορφή, το ασταμάτητο τραγούδι. Αυτή η εικόνα έλειψε από τον οπαδό του Άρη. Γι’ αυτό με καμάρι όλοι έσπευδαν να ενημερώσουν τα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με εντυπωσιακές αεροφωτογραφίες από το γήπεδο. Γιατί αισθάνθηκαν ξανά περήφανοι.

Κάπου εδώ υπάρχει και αγωνιστικό κομμάτι. Ο Άρης ξεκίνησε εντυπωσιακά και ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Έφτασε τις τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες, βάζοντας ψηλά τον πήχη και παίζοντας εξαιρετικό για την εποχή ποδόσφαιρο. Κόντρα στον Λεβαδειακό είχε θεματάκια, κυρίως μεσοαμυντικά, βασικά του ατού δεν έπιασαν τα στάνταρ απόδοσης που είχαν δείξει στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Ωστόσο είναι μια νέα, φρέσκια ομάδα από την αρχή.

Με την ομάδα της Βοιωτίας, στην ενδεκάδα από την περσινή χρονιά ήταν μόνο ο Δεληζήσης και ο Τζανακάκης. Ωστόσο από την ομάδα αυτή λείπει ακόμη ο Μανώλης Σιώπης, που προορίζεται για βασικός και που με την ποιότητα και την αγωνιστικότητά του, μπορεί να λύσει όλα τα ζητήματα στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Λείπει ο Μέρτζιμ Μάβραϊ, ο οποίος μόλις βρει ρυθμό, θα είναι η κολόνα από την οποία θα αρχίζει η άμυνα. Και ακόμη δεν έχουν παίξει ο Νίκο Μαρτίνες, που μπορεί να αλλάξει την εικόνα ενός αγώνα με τις εμπνεύσεις του, παίζοντας έστω και λιγότερο χρόνο, ο νεαρός Πέντρο Βίτορ που δείχνει ότι είναι ελπιδοφόρος, ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης, για τον οποίο πολλοί πιστεύουν ότι όταν θα πάρει φανέλα βασικού, δεν θα την χάσει ξανά.

Στα θετικά, είναι ότι στον πάγκο βρίσκεται ο Πάκο Ερέρα που πατάει γερά και ξέρει τι θέλει από τους παίκτες του. Η ομάδα του Άρη δείχνει στο γήπεδο ότι έχει αρχή, μέση και τέλος και μέσα στο χόρτο έχει συναίσθηση της αποστολής της. Δουλεύει οργανωμένα βάσει πλάνου κι αυτό φαίνεται.

Κουτουρού, τέλος λοιπόν…