Ολυμπιακός: Είχαμε καιρό να δούμε τέτοιο ημίχρονο, αλλά απαιτείται διάρκεια!
Ο Ολυμπιακός με το νικηφόρο πέρασμά του από το Αγρίνιο έστειλε μήνυμα ότι δεν είναι εύκολο να τον ξεγράψει κανένας, αλλά θα χτίσει αυτοπεποίθηση μόνο με σερί θετικά αποτελέσματα.
Το καθήκον του το έκανε... Πήγε στο Αγρίνιο, έπαιξε απέναντι σε έναν Παναιτωλικό που είχε σοβαρές απουσίες μεσοεπιθετικά και πήρε μία νίκη που αποτελούσε κάτι παραπάνω από μονόδρομο. Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που είδαμε έναν Ολυμπιακό να κάνει ένα τέτοιο ημίχρονο, όπως το δεύτερο 45λεπτο.
Αντιλαμβανόμαστε ότι ο Παναιτωλικός δεν μπορούσε να απειλήσει λόγω των απουσιών των Νταγκό και Καρέλη, σίγουρα έπαιξε ρόλο για τους Αγρινιώτες και το γεγονός ότι έπαιξε 120 λεπτά για το Κύπελλο στην Καλαμάτα, αλλά οι Πειραιώτες στο παρελθόν τα έβρισκαν σκούρα απέναντι σε ομάδες που είχαν τις ίδιες απουσίες με αυτές του Παναιτωλικού.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Το δεύτερο 45λεπτο του Ολυμπιακού είχε καιρό να το παρουσιάσει στον κόσμο του. Έφτασε στο σημείο να έχει μέχρι και 80-20% κατοχή, είχε κατασκηνώσει έξω από την περιοχή του Παναιτωλικού, πέτυχε δύο γκολάρες που ξεσήκωσαν την κερκίδα, έβγαλε συνεργασίες, αλλά το κυριότερο είναι ότι κέρδισε κάποιους ποδοσφαιριστές.
Ο ένας είναι φυσικά ο Πεπ Μπιέλ, ο οποίος στο 43’ δεν κατάλαβε κανένας για ποιο λόγο δεν εκτέλεσε εξ επαφής με το αριστερό τον Στεργιάκη, αλλά στη φάση του 0-1 έδειξε για ποιο λόγο δαπανήθηκε 6 εκατομμύρια για την απόκτησή του. Τέτοια τελειώματα δεν τα συναντάς εύκολα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μετά από το ντεμπούτο του με τον Ιωνικό αρχές Σεπτεμβρίου, ο Μπιέλ βροντοφώναξε «παρών».
Ο δεύτερος είναι ο Ντιαντιέ Σαμασέκου, ο οποίος μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο και οι επαφές του με την μπάλα και οι τοποθετήσεις του ήταν τέτοιες που σίγουρα γεμίζουν ελπίδα για τη συνέχεια.
Ο τρίτος είναι ο Ανδρέας Ντόι, ο οποίος μετά το Αζερμπαϊτζάν έδειξε και στο Αγρίνιο ότι ο Μίτσελ ορθώς τον εμπιστεύεται.
Για τον Φορτούνη δεν χρειάζεται να γράψουμε κάτι, γιατί μπήκε στο ματς περισσότερο για ψυχολογικούς λόγους και πλέον μένει να φανεί στα επόμενα ματς πώς θα τον διαχειριστεί ο Ισπανός τεχνικός και αν θα τον εμπιστευτεί σε παιχνίδια που η μπάλα θα «καίει» περισσότερο.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν έκανε αυτό που έπρεπε στο Αγρίνιο, δεν απειλήθηκε καθόλου από τον «λαβωμένο» - μεσοεπιθετικά - Παναιτωλικό, αλλά σίγουρα δεν πρέπει να παρασυρθεί.
Άλλωστε, δεν σκότωσε κανένα θηρίο, αλλά έκανε τα αυτονόητα που είχαμε φτάσει φέτος στο σημείο να τα ξεχάσουμε. Όταν παίζουν στην ίδια ενδεκάδα οι Χάμες, Βαλμπουενά, Μπιέλ και Ελ Αραμπί έστω και για 20 λεπτά, αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι εύκολο για ομάδες επιπέδου Παναιτωλικού να βρουν «απαντήσεις».
Πήγε λοιπόν καλά το ματς στο Αγρίνιο για τον πρωταθλητή, όμως, για να χτίσει αυτοπεποίθηση, θα χρειαστεί σερί θετικών αποτελεσμάτων. Είναι πολύ κομβικό το ματς της 6ης Νοεμβρίου στην Λεωφόρου, ό,τι κι αν κάνει ο Παναθηναϊκός στα προσεχή δύο παιχνίδια του με Άρη στην Αθήνα και με Βόλο στο Πανθεσσαλικό. Το ντέρμπι της Λεωφόρου είνα ο ορισμός του παιχνιδιού για να αποδείξει ο φετινός Ολυμπιακός ότι κάποια στιγμή μπορεί να κερδίσει και ένα υψηλών απαιτήσεων παιχνίδι. Είτε ευρισκόμενος στο -10, είτε στο -8, είτε στο -6, ανάλογα με το αν θα έχει ή δεν θα έχει απώλειες το «τριφύλλι» με Άρη και Βόλο.