Μη… λιθοβολείτε τον Μίτσελ

Το νέο ευρωπαϊκό… στραπάτσο του Ολυμπιακού στο «Γ. Καραϊσκάκης» αδικεί αναμφίβολα την προσπάθεια των Πειραιωτών στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Και από τη Φράιμπουργκ οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν με το ίδιο σκορ στο Φάληρο, ωστόσο πέρα από το τελικό αποτέλεσμα, τα δύο ματς δεν μοιάζουν σχεδόν σε τίποτα άλλο. Το γνωρίζουμε, βέβαια, ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι και το πιο δίκαιο άθλημα στον κόσμο.

Απέναντι στους -κατά πολύ ανώτερους από την Καραμπάγκ- Γερμανούς ο Ολυμπιακός δυσκολευόταν να περάσει τη σέντρα. Κόντρα στους Αζέρους, όμως, η ομάδα του Πειραιά παρουσίασε καλό πρόσωπο και δικαιούτο έστω ένα τέρμα στη μία ώρα αγώνα που η προσπάθειά της είχε θετικό πρόσημο στον αγωνιστικό χώρο. Κάπου εκεί μπήκαν στην εξίσωση η κούραση κάποιων παικτών, η μη ετοιμότητα κάποιων άλλων, αλλά και οι -ατυχείς όπως αποδείχθηκε- τακτικές αλλαγές του Μίτσελ στο τελευταίο μισάωρο της αναμέτρησης.

Ας τα πάρουμε ένα ένα. Ο Ισπανός δεν διαθέτει ούτε μαγικό… ραβδάκι ούτε έχει στη διάθεσή του κάποιο κουμπί που μπορεί να πατήσει για να μεταμορφώσει μονομιάς τον Ολυμπιακό. Έτσι, η κόπωση κάποιων παικτών που έχουν «καεί» γιατί παίζουν χωρίς σταματημό από πέρυσι (όπως είναι ο Εμβιλά και ο Ρέαμπτσιουκ) δεν γίνεται να εξαλειφθεί παρά μόνο με ξεκούραση. Αντίστοιχα, ουδείς μπορεί να καταστήσει παίκτες όπως ο Μαρσέλο πανέτοιμους να αγωνιστούν στο άψε σβήσε, παρά μόνο με χρόνο και προπονήσεις.

Περνάμε στον καθαρό τομέα ευθύνης του Μίτσελ, που ήταν η διαχείριση και η τακτική προσέγγιση του αγώνα. Ο Ισπανός επέλεξε να βάλει τον Ρέαμπτσιουκ σε μια θέση μεταξύ αριστερού μπακ και αριστερού… στόπερ, να παίξει πιο προωθημένος από αριστερά ο -εμφανώς και απολύτως λογικά- ανέτοιμος Μαρσέλο, αλλά και να φύγει ο Εμβιλά από την τριάδα των κεντρικών αμυντικών και να περάσει στα χαφ, όπου όντας ήδη καταπονημένος έπρεπε να τα βάλει με τα φρέσκα πόδια των μέσων της Καραμπάγκ.

Αυτή η αλλαγή στη διάταξη και προσέγγιση του Ολυμπιακού στο παιχνίδι, σε συνδυασμό με την κόπωση ορισμένων ποδοσφαιριστών-κλειδιά, ήταν η βασική αιτία που αίφνης η ομάδα του Αζερμπαϊτζάν ανέβηκε μέτρα στο γήπεδο, βρήκε χώρους και εν τέλει σκόραρε τρεις φορές σε διάστημα 18 λεπτών. Προφανώς και έχει ευθύνη για όλο αυτό ο Μίτσελ, ωστόσο θα πρέπει να αρκεστούμε στο να το επισημάνουμε και όχι να αρχίσουμε την κριτική και τον… λιθοβολισμό.

Διότι, όπως προείπαμε, ο Μίτσελ όσο έμπειρος, έξυπνος και ικανός να είναι, δεν έχει κανέναν μαγικό τρόπο να αλλάξει τον Ολυμπιακό από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε και είναι δυνατόν να του πιάνουν όλα όσα επιλέγει να δοκιμάσει στο γήπεδο. Το «φύγε εσύ, έλα εσύ» στο θέμα του προπονητή, παράλληλα με όλα τα υπόλοιπα λάθη που έχουν γίνει φέτος στον Ολυμπιακό, δεν ωφελούν σε τίποτα απολύτως.

Αντίθετα, άπαντες στην ομάδα, από τη διοίκηση μέχρι τους απλούς φιλάθλους, θα πρέπει να αφήσουν ήσυχο τον Μίτσελ να δουλέψει. Ας τον αφήσουμε να δοκιμάσει πράγματα στο γήπεδο, ακόμα και ανορθόδοξα. Να σημειώσουμε, δε, ότι έχει αποδείξει πως πέρα από την προπονητική του ευστροφία, έχει τον τρόπο να συσπειρώνει και τα αποδυτήρια. Ικανός και πανέξυπνος είναι, λοιπόν, αλλά όχι… θαυματοποιός.