Οι «φωτιές» σβήνουν με νίκες και στήριξη

Ο Ολυμπιακός θέλει ηρεμία αυτή τη στιγμή. Και αποτελέσματα. Είναι μία ομάδα που ψάχνεται γιατί έχει πολλούς νέους παίκτες, προπονητή υποχρεωμένο να κάνει συνεχώς αλλαγές από παιχνίδι σε παιχνίδι προσπαθώντας να βρει ταυτόχρονα ρυθμό, κορμό και νίκες.

Δεν παίζει καλά. Ούτε με τον Βόλο έπαιξε καλά διότι το έκανε σε μικρότερη χρονική διάρκεια από αυτή που απαιτείται για να κερδίζει και να ικανοποιεί. Στο δεύτερο ημίχρονο και όσο πήγαινε προς το τέλος, πολιόρκησε τον αντίπαλο όσο ίσως σπάνια έχει γίνει. Για να μην ξεπερνάμε τα όρια στην αρνητική κριτική. Δεν μπορούσε να πλησιάσει καν τη σέντρα ο Βόλος, πριν από την ισοφάριση και μετά από αυτή. Ο Ολυμπιακός είχε δεκαοχτώ τελικές προσπάθειες, δύο δοκάρια, κλασικές ευκαιρίες και έφερε 1-1 απέναντι σε ομάδα που είχε μία τελική στην εστία και άλλο ένα καλό σουτ του Φερνάντες.

Δεν ήταν κανονικός Ολυμπιακός και πάλι. Οι νέοι παίκτες του προσπαθούν να μπουν στο πνεύμα. Ακόμη και ο Ντε Λα Φουέντε που έχασε τα άχαστα (διότι μεγάλη ευκαιρία δεν ήταν μόνο το δοκάρι, ήταν και το πλασέ με τον Ελ Αραμπί μόνο του δίπλα). Κάποιοι το κάνουν πιο γρήγορα, άλλοι όχι. Κάποιοι θα γίνουν μόνιμοι πρωταγωνιστές, άλλοι όχι. Ο Ρέαμπτσιουκ που ακούει τα εξ΄ αμάξης καθώς έχει μεγάλα αμυντικά προβλήματα από παίκτες με τεχνική, θα πρέπει να προστατευτεί αντί να παίζει σερί ενενηντάλεπτα. Ο Άβιλα μπορεί να παίξει και αριστερά, δεν είναι σούπερ ούτε δεξιά, αλλά εν αναμονή των Βρσάλικο στα καλά του και Μαρσέλο χρειάζονται δοκιμές με λογική. Κι όχι απλώς πειράματα.

Αν ο Ντε Λα Φουέντε είχε κάνει το 2-1 (ή νωρίτερα ο ίδιος ή κάποιος άλλος με τις ευκαιρίες που χάθηκαν) τότε οι γενικότερες αντιδράσεις θα ήταν μικρότερες. Μπορεί να έπρεπε να είχε βγει ανακοίνωση ούτως ή άλλως, όχι επειδή ο Φωτιάς υποστήριζε τις (αναμενόμενες) καθυστερήσεις, αλλά γιατί το μπάχαλο με τη διαιτησία και τα οργανωτικά του ποδοσφαίρου έχει ξεφύγει. Και φάνηκε στα όσα ανέκδοτα έγιναν τις προηγούμενες μέρες με το θέμα του Σιδηρόπουλου στο ΠΑΟ-ΑΕΚ, τον Μπένετ να φέρνει ξένο άρον-άρον και σαν βρεγμένη γάτα, τη διοίκηση του ποδοσφαίρου να λέει ότι δεν ξέρει όσα είχαν διαρρεύσει δημοσίως ώρες νωρίτερα και τελικά να υπάρχουν παράπονα και για τον ξένο ρέφερι στη Λεωφόρο!

Πιθανώς σε περίπτωση γκολ του Ντε Λα Φουέντε ο Φωτιάς δεν θα είχε γίνει ανακοίνωση, αλλά στη φάση που όλοι σταμάτησαν (και του Βόλου οι παίκτες) νομίζοντας ότι θα δοθεί πέναλτι, ο Αμερικανός συνέχισε και έχασε το απλό κάνοντας τη συνέχεια πιο δύσκολη. Το ιδανικό για τον Ολυμπιακό θα ήταν να είχε νικήσει και μετά να έβγαζε την ανακοίνωση για τη διαιτησία και όσα συμβαίνουν στο χώρο. Και για τις κάρτες που είδαν τέσσερις οι Πειραιώτες και... μία οι Βολιώτες σε τέτοιου τύπου παιχνίδι. Και γενικά για όσα συμβαίνουν. Όμως για τον τωρινό Ολυμπιακό των πολλών αλλαγών και της προσπάθειας αναβάθμισης της ομάδας, μετρούν πάνω απ' όλα τα αποτελέσματα και η βελτίωση. Σε Ελλάδα και Ευρώπη. Να κερδίζει, να παίζει καλά και παράλληλα να στηλιτεύει και όσα πρέπει να στηλιτευτούν.

Πέρυσι τέτοια εποχή θυμάστε; Ολυμπιακός-Ατρόμητος 0-0 στην πρεμιέρα και λίγο μετά Ολυμπιακός-ΠΑΟ (του... Πούγγουρα που φώναζε ο κόσμος αγριεμένος) πάλι 0-0. Στην Ευρώπη δύσκολη νίκη με την Αντβέρπ στο Φάληρο με... Ρέαμπτσιουκ ήρωα και μετά ένα πραγματικά μεγάλο ματς στην Τουρκία με την Φενέρ. Ματς που δεν έκανε τον Ολυμπιακό υπερομάδα, αλλά τον έφερε στα σωστά του. Με πρόκριση στα νοκ άουτ του Europa League και στο πρωτάθλημα τα... γνωστά.

Έχει πολλά να φτιάξει ο Ολυμπιακός στη συνέχεια, δεν είναι καθόλου απλό όπως αντιλαμβανόμαστε, χρειάζεται προσπάθεια από όλους και στήριξη από όλους. Καλύτερη εικόνα και μεγαλύτερο πάθος από τους παίκτες, καλύτερες ιδέες από τον προπονητή, ολοκλήρωση του ρόστερ από τη διοίκηση εκεί όπου λείπουν μονάδες. Ένα μεγάλο ματς και μια σημαντική νίκη μπορούν να αλλάξουν πολλά στο ψυχολογικό. Δεν θα φτάνει αυτό από μόνο του, αλλά θα είναι καθοριστικό. Ακόμη είναι πολύ νωρίς για υπερβολική αισιοδοξία αλλά και για άδικους αφορισμούς. Για μια ομάδα που έχει όντως πολύ καλούς και έμπειρους ποδοσφαιριστές, ενώ ξέρει πάρα πολύ καλά πώς να αντιδρά και να βγαίνει από δύσκολες θέσεις. Σαν κι αυτή που βρίσκεται τώρα...