Βαγγέλης Συρίγος: «Τερματοφύλακας στην Α' Εθνική, μεσοεπιθετικός μεσοβδόμαδα! Εγώ έντυνα τη Λιάνη»!

Από την τρέλα του να παίζει μέσα -και όχι τερματοφύλακας- έσπασε το πόδι του! Δεν έχουν ξαναγίνει αυτά που λέει. Δεληκάρης για τον οποίο πήγε ο Βαγγέλης Συρίγος ως αντάλλαγμα στον Αργοναύτη, Κούδας που ο πατέρας του είχε το μαγαζί κάτω από το σπίτι του Συρίγου στο Πασαλιμάνι, Δήμητρα Λιάνη με Ανδρέα, ξύλο, δωροδοκίες, χίλια δυο πράγματα. 

Βαγγέλης Συρίγος: «Τερματοφύλακας στην Α' Εθνική, μεσοεπιθετικός μεσοβδόμαδα! Εγώ έντυνα τη Λιάνη»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ρωτούσα παλιούς παίκτες πού είναι και τι κάνει, δεν ήξεραν, τον είχαν χάσει. Τον βρήκα όμως και μου είπε τρομερά πράγματα. Βαγγέλης Συρίγος, ο καλός τερματοφύλακας που τον είχαμε μικροί στα χαρτάκια της Πανίνι.
Έχει μια τρελή ιστορία, αφού δεν ήθελε να παίζει τερματοφύλακας, ήθελε να παίζει μέσα και ήταν παικταράς! Ενώ ήταν τερματοφύλακας πολλά χρόνια, αυτός έπαιζε στις προπονήσεις μεσοεπιθετικός! Μου είπε ο Γλύκας ότι έπαιζε και στο Ράδιο Κορασίδη επιθετικός στο πρωτάθλημα επιχειρήσεων και έπαιρνε τίτλους ως πρώτος σκόρερ!
Απίθανες ιστορίες μέχρι και με τη Δήμητρα Λιάνη και τον Παπανδρέου...

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 4/5/2022

Πώς ήταν να βλέπετε τον εαυτό σας σε χαρτάκι της Πανίνι;

Είχα κι εγώ γιατί τα μάζευε ο γιος μου που ήταν μικρός. Ένιωθα πολύ όμορφα. Τα μικρά παιδάκια θέλανε να μου μοιάσουν, δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο. Και ήμουν ευτυχής που και ο γιος μου έγινε ποδοσφαιριστής, έπαιξε στον Ολυμπιακό, στην Παναχαϊκή, στον Εθνικό, ήταν και αρχηγός, και στον Απόλλωνα, έγινε γραμματέας στον ΠΣΑΠ.


Πώς ξεκινήσατε το ποδόσφαιρο;


Στον Ολυμπιακό! Στους πιτσιρικάδες, με προπονητή τον Ηλία Υφαντή. Με έβαλε σέντερ φορ, δεν του άρεσα και έφυγα κλαίγοντας. Κατέβηκα στο Μικρολίμανο και έκλαιγα… Όμως γύρισα στον Ολυμπιακό ως σέντερ μπακ! Θα έπαιζαν οι μικροί του Ολυμπιακού τελικό στη Λεωφόρο με 12.000 κόσμο, το εφηβικό του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ. Ο Τζώρτζης, που αργότερα έπαιξε στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού τερματοφύλακας, έδινε εξετάσεις για το πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και δεν ήρθε στο ματς. Και λέει ο προπονητής «τερματοφύλακας θα παίξει ο Συρίγος»! Μια Τετάρτη μόνο είχα παίξει τερματοφύλακας! 16 χρόνων ήμουν και έπαιζα σέντερ μπακ. Τον τελικό τον πήραμε και από τότε καθιερώθηκα τερματοφύλακας! Αλλά αργότερα με έστειλε αδιάβαστο η χούντα…


Δηλαδή;


Ήμουν φαντάρος, ο Παναθηναϊκός ζήταγε τον Δεληκάρη από τον Αργοναύτη. Ο Ολυμπιακός δεν τον χρειαζόταν, μπήκε στο κόλπο για να χαλάσει τη μεταγραφή του Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός κατέληξε να δώσει περίπου 1,5 εκατομμύριο δραχμές, που για την εποχή ήταν η πιο ακριβή μεταγραφή! Και ζήτησε ο Αργοναύτης πέντε παίκτες ως αντάλλαγμα, ένας από αυτούς ήμουν κι εγώ. Ενώ είχε τερματοφύλακες καλούς, είχε και τον Κάκαρη. Πάω λοιπόν στον Αργοναύτη από τον Ολυμπιακό και από την πρώτη χρονιά με ζητάει ο Άρης. Είχε τον Χρηστίδη και τον Παπαφλωράτο, αλλά ήθελε και εμένα. Δεν με έδωσαν ούτε στον Άρη ούτε στον ΠΑΟΚ μετά. Έπειτα από δύο χρόνια έφυγα στον Καναδά και στις ΗΠΑ, ήταν καλά τα λεφτά, έπαιξα έξι πρωταθλήματα - έφευγα από το Αιγάλεω πριν λήξει η σεζόν και πήγαινα στον Καναδά και μετά στις ΗΠΑ. Βγήκα πρώτος τερματοφύλακας σε ένα πρωτάθλημα στον Καναδά. Έπαιζα με συμπαίκτες μεγάλα ονόματα, τον Ζαΐρ της Εθνικής Βραζιλίας, τον Μοντέρο Καστίγιο.


Τον Ζαΐρ;


Ναι, έπαιζε έξω δεξιά. Έμενε στο κάτω δωμάτιο και φώναζε στη γυναίκα μου, τη Μαρία, που ήταν έγκυος «καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα» όλα μαζί, γιατί δεν θυμόταν ποιο από τα τρία έπρεπε να πει! Εκεί γεννήθηκε η κόρη μου, η Βαγγελίτσα.


Πείτε μου κάποια αξέχαστη ιστορία με τον Λάκη Πετρόπουλο.


Ο Πετρόπουλος με αγαπούσε, με φώναζε για καφέ στο Κολωνάκι και μου έλεγε «κύριε Βαγγέλη, δεν το κάνω με άλλους αυτό». Περπατούσε στο Κολωνάκι και γινόταν χαμός, τον αγαπούσε ο κόσμος. Ο Πετρόπουλος μού έχει δώσει και προσωπικό πριμ, πολλά λεφτά, γιατί θεωρούσε ότι στον Πανιώνιο έπαιξα τόσο καλά που τον βοήθησα να γυρίσει στον Παναθηναϊκό! Μου είχε δώσει 60.000 δραχμές. Και μου είπε «αυτά σας τα δίνω, κ. Βαγγέλη, για όσα μου έχετε προσφέρει, φτιάξατε την άμυνα και εγώ καθόμουν σταυροπόδι στον πάγκο! Με βοηθήσατε να γυρίσω στον Παναθηναϊκό».


Με παικταράδες τότε στον Πανιώνιο.


Με Λίμα, Παθιακάκη, Εμβολιάδη, Μαυρίκη, Μωραϊτέλη, είχα πάει την επόμενη χρονιά από εκείνη που πήραν το Κύπελλο. Στον Σαραβάκο ξέρεις τι έκανα;


Θέλω να μάθω.


Του φώναζα «γιατί δεν μαρκάρεις, ρε καραγκιόζη;», ήταν πιτσιρικάς, κατέβαιναν οι αντίπαλοι μπακ από την πλευρά του. Και μου έλεγε «μη φωνάζετε, κύριε Βαγγέλη».


Ο πιο παικταράς ποιος ήταν;


Ο Μωραϊτέλης, ο Παθιακάκης, αλλά και ο Λίμα που ήταν εργάτης για αυτούς τους δύο. Ο Λίμα είχε πρόβλημα και στους δύο τένοντες, αλλά έπαιζε κουτσός! Σκέψου τι δύναμη είχε ο Νόνι. Στα δύσκολα ματς γύρναγα λίμπερο τον Μωραϊτέλη, μου είχε εμπιστοσύνη ο προπονητής, έκανα ό,τι ήθελα! Και στο Καραϊσκάκη και στην Τούμπα τον είχα γυρίσει λίμπερο όταν μας βόλευε το σκορ. Πολύ ψηλός, αριστερό πόδι απίστευτο, διάβαζε τις φάσεις. Πέρασα τρομερά χρόνια στον Πανιώνιο και στο Αιγάλεω που ήταν η αγαπημένη μου ομάδα. Όμως στον Πανιώνιο ήρθε ένας κακός άνθρωπος, ο Μάρκοβιτς, και με έδιωξε εντελώς άδικα, δεν του το συγχώρεσα ποτέ. Και ας πέθανε.


Έχω ακούσει διφορούμενα πράγματα για τον Μάρκοβιτς.


Θα σου πω την αλήθεια. Μεγάλος προπονητής. Τρομερό μυαλό. Αλλά κακός χαρακτήρας. Ενώ σε 14 ματς είχαμε φάει ένα γκολ, δεν με ήθελε γιατί ήμουν το αγαπημένο παιδί του Λάκη Πετρόπουλου. Ο Μάρκοβιτς μισούσε τον Πετρόπουλο και ο Πετρόπουλος μισούσε τον Μάρκοβιτς. Και λόγω ομορφιάς τον ζήλευε τον Πετρόπουλο! Με έβριζε ο Μάρκοβιτς και με έλεγε «τσιγγάνο». Κι εγώ τον έβγαλα «Μανέλλη» και του το είχα κολλήσει. Ο Μανέλλης ήταν ένας ηθοποιός που έπαιζε με τον Βέγγο. Είπε στη διοίκηση «ή αυτός ή εγώ» και πήγα στη Ρόδο που ήταν Α' Εθνική. Το 1982. Όταν έδιωξαν τον Μάρκοβιτς από τον Πανιώνιο, με πήρε τηλέφωνο. Σώσαμε τη Ρόδο, παίζαμε εγώ και ο Δοξάκης. Με πήρε ο Μάρκοβιτς και μου είπε «θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον μικρό».


Τον γιο σας;


Ναι, γιατί ο γιος μου είχε πάθει σοκ όταν με έδιωξε από τον Πανιώνιο, ήταν σαν μασκότ του Πανιωνίου, έκλαιγε όλη μέρα και όλη νύχτα. Ρούχα τού έδιναν στον Πανιώνιο, τους παίκτες ήξερε, για μέρες ήταν πολύ άσχημα ψυχολογικά. Γυρίζω και λέω «Σταμάτη, σε θέλει ο κ. Μάρκοβιτς». Και μου λέει ο μικρός «όχι, μπαμπά, δεν θέλω». Δεν τον συγχώρεσα ποτέ. Είχα παίξει όλα τα ματς βασικός, με γυναίκα έγκυο στο τρίτο μου παιδί, και με έδιωξε από τον Πανιώνιο άδικα.


Ολυμπιακός ήσασταν μικρός;


Ναι, ήμουν Ολυμπιακός και είμαι μέχρι τώρα. Από τα τσικό του Ολυμπιακού ξεκινήσαμε και εγώ και ο γιος μου. Τον Σταμάτη ο Πέτροβιτς του Ολυμπιακού τον διάλεξε και τον έβαλε στην πρώτη ομάδα. Τον είχε δει σε κάτι προπονήσεις των μικρών και είπε να τον φέρουν. Και του πήγαν άλλον! Άκου να δεις τι γίνεται στο ποδόσφαιρο... Αλλά το κατάλαβε ο Πέτροβιτς και είπε «τον ξανθό σάς είχα πει να μου φέρετε». Τον έβαλε στην πρώτη ομάδα. Αλλά τον φάγανε μετά τον Πέτροβιτς.


Πείτε μου τώρα για τον Κούδα και το Πασαλιμάνι.


Εγώ έμενα στο Πασαλιμάνι πάνω από το μαγαζί του πατέρα του Κούδα! Όταν ερχόταν ο Γιώργος, σταματούσαν τα τρόλεϊ και τα αμάξια, τον αγαπούσε ο κόσμος του Ολυμπιακού. Χορευτής ο Κούδας, μεγάλος παίκτης.


Ήθελε ο Κούδας να παίξει στον Ολυμπιακό;


Και βέβαια ήθελε. Τι ήταν τότε ο ΠΑΟΚ, μια ομάδα της Θεσσαλονίκης ήταν, ενώ ο Ολυμπιακός ήταν ο γίγαντας της Ελλάδας.


Ούτε πρωτάθλημα ούτε Κύπελλο είχε πάρει τότε ο ΠΑΟΚ.


Παιδί μου, σου μιλάω για χαώδη διαφορά. Τι ήταν τότε ο ΠΑΟΚ μπροστά στον Ολυμπιακό; Έχω ζήσει Ολυμπιακό τότε να πηγαίνουμε στα Τρίκαλα και να είναι εντός και εκτός γηπέδου 15.000 κόσμος!


Με τον Μπούκοβι.


Ναι. Εκεί ήμουν. 0-5. Πήραμε το πρωτάθλημα με 15.000 κόσμο στα Τρίκαλα, στους αγρούς κοιμόταν ο κόσμος.


Δεληκάρης ή Κούδας;


Και οι δύο το ίδιο.


Μου είπαν ότι στις προπονήσεις παίζατε και μέσα, όχι μόνο ως τερματοφύλακας.


Η τρέλα μου αυτή ήταν! Δεν ήθελα να παίζω τέρμα. Είχα πάθος να παίζω μέσα. Λάτρευα να παίζω μεσοεπιθετικός. Ο Πρόκοπ, ο προπονητής, με άφηνε και έπαιζα ένα ημίχρονο τερματοφύλακας στις προπονήσεις και ένα ημίχρονο ως παίκτης μέσα! Και ο Βεσελίνοβιτς. Και στον Θρίαμβο το ίδιο. Εκεί πήρα τα πιο πολλά λεφτά. Μου έφερε ένας παράγοντας τελευταία μέρα των μεταγραφών Δεκέμβρη 150.000 και μου γέμισε το κρεβάτι με λεφτά! Τον είχαν όλοι πεσμένο, αλλά όταν πήγα κάναμε φοβερό σερί και σωθήκαμε. Και με έβαλε ο Θρίαμβος στην Ολυμπιακή Αεροπορία! 25 χρόνια έμεινα στην Ολυμπιακή Αεροπορία και πήρα σύνταξη. Γράψε ότι ευχαριστώ πολύ τον Θόδωρο, έτσι, χωρίς επίθετο. Έγινα διαχειριστής στην αποθήκη ιματισμού, ντύναμε 9.500 άτομα τον χρόνο! Είχα ντύσει και τη Δήμητρα Λιάνη...


Θέλω ιστορίες για τη Δήμητρα Λιάνη.


Ήταν από τα καλύτερα κορίτσια σε πληροφορώ.


Σέξι τότε, ε;


Κορμάρα απίστευτη. Μια μέρα έκλαιγε και της λέω «τι έχεις, Δήμητρα;». Μου λέει «κοίτα το αμάξι έξω». Ήταν ένα υπουργικό αυτοκίνητο και ήταν μέσα ο Ανδρέας Παπανδρέου. Της λέω «πλάκα μου κάνεις;». Είχε τρελαθεί μαζί της. Της είπα «μην το σκέφτεσαι, σώσε την οικογένειά σου. Θα χάσεις την ευκαιρία της ζωής σου αν δεν το κάνεις».


Θέλω να μου πείτε κάτι που έμαθα, σπάσατε το πόδι σας επειδή γουστάρατε να παίζετε ποδόσφαιρο μέσα και όχι τερματοφύλακας. Και τρελάθηκε ο Απόλλων που θα υποβιβαζόταν.


Έπαιζα Κυριακή με τον Απόλλωνα και τη Δευτέρα στο πρωτάθλημα επιχειρήσεων με την ομάδα του Ράδιο Κορασίδη. Κάναμε πρωταθλητισμό, παίρναμε και λεφτά, μας είχε φτιάξει ο κ. Γλύκας. Μέχρι και ο Αναστόπουλος είχε έρθει και είχαμε παίξει μαζί! Και ο Λίμα. Μιλάμε για ομαδάρες, εταιρείες-κολοσσοί, η ΔΕΗ είχε επαγγελματίες παίκτες, ΟΤΕ, Ζίμενς, Βιοχάλκο κ.λπ. Ο Απόλλων έπαιζε ένα κρίσιμο ματς για να σωθεί, νομίζω με τον Πανσερραϊκό. Και εγώ πάω να παίξω επιθετικός στο Ράδιο Κορασίδη με αντίπαλο την ΙΟΝ! Η τρέλα μου ήταν να παίζω μέσα, ενώ στον Απόλλωνα έπαιζα τέρμα. Και σπάω το πόδι μου. Στο τελευταίο λεπτό του ματς μού σπάσανε το πόδι. Στην τηλεόραση είπαν την είδηση, αλλά δεν είπαν πώς το έπαθα, έλεγα ότι έπεσα από μία σκάλα στο σπίτι μου. Όμως το κάρφωσαν στον Απόλλωνα κάποιοι δημοσιογράφοι.


Και τι έγινε;


Με πήρε τηλέφωνο ο Λάκης Πετρόπουλος, τον οποίο είχα πάλι προπονητή στον Απόλλωνα. Και μου λέει «μη μου ξαναμιλήσεις ποτέ»! Μου έκλεισε το τηλέφωνο… Ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου. Είχα και γενέθλια, με περίμεναν συγγενείς στο σπίτι, γύρισα με γύψο, κόντευα να πάθω εγκεφαλικό... Η μεγαλύτερη βλακεία της ζωής μου. Και είχα τρία παιδιά στην πλάτη... Επειδή αγαπούσα να παίζω μεσοεπιθετικός. Ήμουν ανόητος. Δεν με πλήρωνε μετά ο Απόλλων και είχε δίκιο. Ευτυχώς που είχα την Ολυμπιακή Αεροπορία.


Μου αρέσει η αυτοκριτική σας.


Άκου γκολ που έχω βάλει στο πρωτάθλημα επιχειρήσεων απίστευτο… Σουτάρει ο τερματοφύλακας την μπάλα, είμαι στο κέντρο του γηπέδου, έρχεται η μπάλα από ψηλά, ούτε καν έσκασε κάτω, τη σουτάρω στον αέρα και πάει γκολ από το κέντρο του γηπέδου! Πρώτος σκόρερ έβγαινα! Και χωρίς να χτυπάω τα πέναλτι.


Πράγματι, μου είχαν πει ότι ήσασταν παικταράς.


Παιδί μου, δεν έχει ξαναγίνει, Κυριακή έπαιζα τερματοφύλακας στην Α' Εθνική και τη Δευτέρα έπαιζα επιθετικός στο πρωτάθλημα επιχειρήσεων.


Σώθηκε τελικά ο Απόλλων ή του στοίχισε το σπάσιμο του ποδιού σας;


Ευτυχώς σώθηκε. Ο Αλαμάνος έγινε έξαλλος. Είχε δίκιο. Κάθε βράδυ λέω «δόξα τω Θεώ» στο εικονοστάσι που έχω σπίτι μου. Ό,τι ήθελα στη ζωή μου το έκανα. Πέρασα καλά. Πέτυχα αρκετά. Έκανα μια ωραία οικογένεια με τρία παιδιά. Έχω κάνει και αρκετές βλακείες.


Έμαθα ότι είχατε μία από τις ωραιότερες ηθοποιούς της παλιάς εποχής, πασίγνωστη για τα μάτια της...


Μη γράψεις το όνομα.


Την καριέρα σας πόσων χρόνων την κλείσατε;


42 χρόνων σέντερ φορ στον Προφήτη Ηλία!


Δεν μου κάνετε πλάκα.


Καθόλου. Ήμουν προπονητής στον Προφήτη Ηλία και έπαιζα ακόμα μπάλα, αλλά όχι τερματοφύλακας. Επειδή ήμουν προπονητής, έπαιζα σέντερ φορ! Ή και λίμπερο όταν με χρειαζόταν η ομάδα!


Παίκτης που θαυμάζατε;


Ο Κουσουλάκης. Τους κυνήγαγε μέσα στο γήπεδο όλους.


Τερματοφύλακας που σας άρεσε;


Ήμουν προπονητής τερματοφυλάκων στον Ολυμπιακό, στην ΑΕΚ, στον Ιωνικό. Ξέρεις ποιος τερματοφύλακας είχε τεράστιες δυνατότητες, αλλά τις χαράμισε; Ο Μύρτσος. Του έλεγα «εγκληματείς. Τέτοια χέρια, τέτοια πόδια και πας χαμένος με αυτά που κάνεις». Αλλά τι να περιμένεις όταν ξενυχτούσε συνεχώς…


Σας έκαναν ποτέ πρόταση για δωροδοκία;


Ναι. Κυριακή παίζαμε με το Αιγάλεω ματς σωτηρίας, εμείς θέλαμε ισοπαλία, οι άλλοι ήθελαν μόνο νίκη στην έδρα μας. Από την Τετάρτη μού έστειλαν μία ηθοποιό με 1 εκατομμύριο 350 χιλιάδες δραχμές! Και πέντε μπράβους μαζί. Το είπα στο Αιγάλεω και βγαίνει την άλλη μέρα το «ΦΩΣ» με μεγάλα γράμματα «ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ». Αυτοί μου είχαν πει ότι είχαν πιάσει και τον διαιτητή. Πλατόπουλος. Είχαμε κανονίσει με τους παίκτες του Αιγάλεω να τους πλακώσουμε στο ξύλο. Και πέφτει ένα ξύλο στον διάδρομο των αποδυτηρίων άλλο πράγμα. Εγώ δεν έριξα γιατί είχα φίλους αντίπαλους. Χιλιάδες κόσμο το Αιγάλεω, μπαίνουμε στον αγωνιστικό χώρο και μας διαλύουν οι αντίπαλοι. Γίνεται μια αψιμαχία και με απέβαλε ο διαιτητής. Παίζουμε με 10 στο β’ ημίχρονο και δεν αντέχω να το δω, γύριζα όλο το Αιγάλεω με το ραδιοφωνάκι. Θα με έλεγαν «πιασμένο». Δόξα τω Θεώ, νίκησε το Αιγάλεω. Ξέρεις ποιος με αντικατέστησε;


Πείτε μου.


Ο Μυλωνάς που δεν είχε παίξει έως τότε καθόλου και ευτυχώς πήγε καλά ο Μιχάλης. Ο Μυλωνάς του Ολυμπιακού. Τώρα έχει γίνει καλόγερος ο Μιχαλάκης.


Καλόγερος;


Ναι, σε ένα μοναστήρι, και τον εκμεταλλευτήκανε με την περιουσία του. Όταν τον είχε πάρει ο Ολυμπιακός, του έδωσε 200 χιλιάρικα και αγόρασε μεγάλη έκταση στα Σπάτα. Η έκταση αυτή τώρα καταλαβαίνεις τι αξίζει. Τα έχει γράψει όλα στο μοναστήρι...


Μου είπατε ποια ήταν η αντίπαλη ομάδα, δεν ήταν μεγάλη ομάδα, για να μην μπλέξουμε όμως δεν θα τη γράψω.


Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη.



Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ. 232110