Η επιλογή Αλμέιδα είναι «αποδυναμωμένη», πριν ακόμη κάτσει στον πάγκο της ΑΕΚ!

Ο Ματίας Αλμέιδα την περασμένη Κυριακή είδε - (κι) εκ του σύνεγγυς από τα μπουθ του γηπέδου της Τούμπας – την ομάδα που θα καθοδηγήσει, προπονητικά, την επόμενη σεζόν.

Η επιλογή του 48χρονου τεχνικού, για την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ είναι ιστορική, το δίχως άλλο.

Δεν είναι μόνο ο τεχνικός, με τον οποίο η «Ένωση» θα επιστρέψει στη φυσική της έδρα, την επόμενη σεζόν – ορόσημο, αλλά κι ο πρώτος Αργεντινός που θα κάτσει στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο!

Ωστόσο, το ότι οι ιθύνοντες της ΑΕΚ κατέληξαν – εντός του χρονοδιαγράμματος που είχαν θέσει (σ. τέλος Απριλίου) – στον Αλμέιδα δεν προκάλεσε ακριβώς... φρενίτιδα ενθουσιασμού στις τάξεις των οπαδών της ομάδας.

Κι αυτό είναι απόλυτα λογικό.

Το «προφίλ» του δεν συνάδει με εκείνο του «εκλεκτού», που επικοινωνούσαν οι άνθρωποι της, μετά την απομάκρυνση του Αργύρη Γιαννίκη.

Ενός προπονητή καταξιωμένου, που θα είναι υπεράνω κριτικής, ώστε να χτίσει μακροπρόθεσμα και στον οποίο θα δοθούν τα «κλειδιά» της ομάδας.

Κάτι που θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο Φερνάντο Σάντος (λόγω και των ...προϋπηρεσιών του στην ομάδα και το Ελληνικό ποδόσφαιρο), αλλά και το «λούστρο» του βιογραφικού του Ρούντι Γκαρσιά, οι οποίες ήταν οι δύο βασικές (κι άπιαστες, όπως αποδείχθηκε, για διαφορετικούς λόγους...) περιπτώσεις, που έπεσαν στο τραπέζι...

Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει του χρόνου και τι θα καταθέσει η ομάδα στο γήπεδο, αυτήν την στιγμή, ο Αλμέιδα δεν μπορεί να καυχηθεί για κάτι παρόμοιο.

Αποτελεί ένα, ακόμη, «στοίχημα» της διοίκησης (με άδηλο, προφανώς, αποτέλεσμα), αφού αυτή είναι η πρώτη φορά που περνά τον Ατλαντικό και θα δουλέψει στην (τακτικά ευρισκόμενη σε άλλο επίπεδο, από την Αμερικανική ήπειρο...) Ευρώπη.

Έτσι, η κατάκτηση του Champions League της Βορείου και Κεντρικής Αμερικής, με την Τσίβας Γκουανταλαχάρα, καθώς κι οι κούπες στο Μεξικό, ή οι τίτλοι στη... Β’ Αργεντινής (με Ρίβερ και Μπάνφιλντ), μάλλον, δεν θα επαρκούν ως επιχειρήματα για ν’ αποκρουστεί η αμφισβήτηση, για το ορθό της επιλογής του, στην πρώτη ...στραβή που, αναπόφευκτα, θα έρθει.

Πέραν του ότι για μια ακόμη χρονιά η ΑΕΚ δεν πήγε στην πρώτη της επιλογή (ούτε καν στη δεύτερη...) για τον πάγκο, η κίνηση των ιθυνόντων της, να μην τον ανακοινώσουν άμα τη αφίξη του, την πρώτη φορά, αλλά ν’ αποφασίσουν να εξαντλήσουν τα χρονικά τους περιθώρια για να μην υποπέσουν σε, νέο, λάθος αφενός δημιούργησε απορίες για το αν περιμένουν κάτι άλλο, αφετέρου αν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις.

Όλα αυτά, υποσυνείδητα, «αποδυνάμωσαν» την επιλογή του.

Τα ανωτέρω, ασφαλώς και δεν προεξοφλούν αποτυχία του Αλμέιδα, ο οποίος και φιλόδοξος είναι και πολύ προσεχτικός στην προσέγγιση του στην ομάδα, την οποία παρακολουθεί εδώ και καιρό.

Απλά αποτελούν διαπιστώσεις ότι η επιθυμία των διοικούντων για μεγαλύτερο... τράτο, από εκείνο που είχαν οι προκάτοχοι του, δύσκολα θα επιτευχθεί.

Ως προπονητής ο Αλμέιδα διακρινόταν για την ποιότητα και την μαχητικότητα του.

Ο προπονητής Αλμέιδα καλείται να θυμηθεί τον ποδοσφαιριστή για να επιβιώσει στην... ηλεκτρική καρέκλα της άκρης του «ενωσίτικου» πάγκου...