Δεν φοβήθηκε να κερδίσει...

Ο φόβος λένε πως είναι το χειρότερο συναίσθημα, διότι παραλύει τον άνθρωπο και τον κάνει ευάλωτο στο μυαλό, ανίκανο να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις που έχει μπροστά του.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν δεν φοβήθηκε να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Ήξερε εξάλλου πως μετά τη νίκη του Άρη επί του ΠΑΟΚ τα περιθώρια είχαν στενέψει επικίνδυνα και έπρεπε να ρισκάρει για να πάρει τους τρεις βαθμούς οπωσδήποτε.

Είχε όμως απέναντί του μια ομάδα με πολλές λύσεις, ποιότητα και εμπειρία, ικανή ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει ζημιά.

Προσπάθησε λοιπόν να «χτυπήσει» τον αντίπαλό του από τα πλάγια, εκεί όπου διαθέτει ποιοτικούς παίκτες, ικανούς να διεμβολίσουν την αντίπαλη άμυνα.

Εκμεταλλεύτηκε την κακή εικόνα των χαφ του Ολυμπιακού, που αδυνατούσαν να πιέσουν, να καλύψουν χώρους και έβγαλε φάσεις, μια από τις οποίες του έδωσε και το γκολ.

Τα… δύσκολα ξεκίνησαν από τότε, καθώς θα έπρεπε να διαχειριστεί το προβάδισμα με συνετό τρόπο και το κατάφερε. Δεν έκανε το λάθος να οπισθοχωρήσει και να αφήσει χώρο στον Ολυμπιακό για να πιέσει και να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

Πίεσε τον αντίπαλό του από ψηλά, «άπλωσε» το παιχνίδι του και ανάγκασε τους αμυντικούς του Ολυμπιακού αντί να κατέβουν έξω από την περιοχή του, να μένουν στα μετόπισθεν κυνηγώντας τον Παλάσιος, τον Καρλίτος και τον Ιωαννίδη.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε, παραμένει στο κόλπο της Ευρώπης, αλλά τα… δύσκολα ξεκινούν τώρα για τον Γιοβάνοβιτς και τους παίκτες του.

Συνήθως οι «πράσινοι» μετά από ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στα οποία παίρνουν αποτέλεσμα χάνουν τον προσανατολισμό τους και για μεγάλο χρονικό διάστημα να μπαίνουν σε καταστάσεις εσωστρέφειας.

Χρειάζεται λοιπόν ο Γιοβάνοβιτς να διαχειριστεί σωστά τα… επινίκια του αποτελέσματος αυτού, διότι ακολουθεί το κρίσιμο ματς με τη Λαμία για το Κύπελλο, αλλά και αυτό με τον Άρη για τα play off.

Οι «πράσινοι» βρίσκονται στου δρόμου τα μισά και επιβάλλεται να μην πάρουν τα μάτια τους από τον στόχο. Μόνο έτσι θα έχουν πολλές πιθανότητες να τον πετύχουν…