Οι τρεις στόπερ και ο στόχος του 47ου

Ο στόχος από την αρχή της σεζόν για τον Ολυμπιακό είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος η ομάδα του Πειραιά δεν έχει μπορέσει να πιάσει τα γνωστά της στάνταρ απόδοσης. Δεν έχει παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, δεν έχει αυτοματισμούς, δεν έχει συνδυασμούς.

Παρόλα αυτά λόγω της κλάσης των παικτών και της γνώσης που έχει για την ομάδα ο Πέδρο Μαρτίνς έχτισε μία διαφορά. Ακόμη και τώρα που έχει χάσει βαθμούς έχει μία απόσταση ασφαλείας από τη δεύτερη θέση. Ο Πορτογάλος προπονητής συνεχώς λέει πως ο Ολυμπιακός παίζει για τη νίκη. Στην ουσία, όμως, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να μην χάνει.

Το παραδέχτηκε και μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Όταν δήλωσε πως το σημαντικό ήταν ότι διατήρησε τη διαφορά και ότι δεν του αρέσει να χάνει. Παραδέχτηκε ακόμα πως ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά. Ήταν πιο υποφερτός σε σχέση με τον αγώνα της Λεωφόρου, αλλά δεν ήταν η ομάδα που είχαν συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμα και έτσι ο Ολυμπιακός δεν κινδύνεψε πολύ από τον ΠΑΟΚ, όπως δεν είχε κινδυνέψει και από τον Παναθηναϊκό.

Όχι, δεν αρκεί στον κόσμο του αυτό, αλλά αυτή τη στιγμή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σίγουρα, όμως, γι' ακόμα μία φορά αποδείχτηκε πως ο σχηματισμός με τους τρεις στόπερ δεν λειτουργεί για τον Ολυμπιακό. Οι μπακ του δεν είναι αυτοί που χρειάζεται αυτό το σχήμα για να τον βοηθήσουν στην ανάπτυξη.

Οι χαφ του δεν είναι στην καλύτερη τους κατάσταση για να κρατήσουν το κέντρο. Έτσι το αποτέλεσμα είναι και ανασταλτικά να μην λειτουργεί το σύστημα και ο Ολυμπιακός να θυσιάζει παίκτη από τα χαφ για να έχει τρεις στόπερ, αλλά και πάλι να δέχεται φάσεις. Κρατάει την ισοπαλία και το +9 και ετοιμάζεται για τον μήνα που έχει Ευρώπη και τα ματς με την Αταλάντα.