Το πάθημα δεν έγινε μάθημα

Δεν έχει κάνει καλό ποδαρικό στο 2022 ο Ολυμπιακός. Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να μη βάλω την προχθεσινή ήττα από τον Παναιτωλικό στο Κύπελλο στην ίδια εξίσωση με τα «κουλουράκια» με Απόλλωνα και Παναθηναϊκό. Θεωρώ πως το 2-1 στο Αγρίνιο δεν προήλθε τόσο από το γενικό «ερυθρόλευκο» ντεφορμάρισμα όσο από το γεγονός πως οι πρωταθλητές παρατάχτηκαν με μια πειραματική σύνθεση, η οποία αποτελείτο από δυο τρεις βασικούς, άλλους τόσους παγκίτες, τον ξεχασμένο Λοβέρα και τέσσερα (Μπαγκαλιάνης, Σουρλής, Ξενιτίδης, Κίτσος) στελέχη του Ολυμπιακού Β'.

Είναι θετικό βέβαια το ότι οι τελευταίοι άφησαν όλοι τους πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν σε κάποιο αδιάφορο ματς πρωταθλήματος. Έτσι, ο Ολυμπιακός καλείται από το πουθενά να ανατρέψει ένα εις βάρος του σκορ και προσθέτει ένα ακόμα ντέρμπι στην ήδη «βαριά» ατζέντα του, λίγες μέρες μάλιστα πριν από το δυσκολότερο ματς της κανονικής περιόδου, με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.

Και να πεις πως δεν την έχει ξαναπατήσει έτσι φέτος; Το ίδιο ακριβώς συνέβη και πριν από κάνα μήνα με τον Λεβαδειακό. Μόνο που τώρα δεν θα έχει απέναντί του τον πρωτοπόρο της Β’ Εθνικής, αλλά μία από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες του πρωταθλήματος, η οποία μέσα σε τέσσερις μέρες κέρδισε με ανατροπή ΑΕΚ και Ολυμπιακό μέσα - έξω.

Την εποχή του κόβιντ και του Κόπα Άφρικα το ροτέισον είναι αναγκαίο για μια ομάδα που διεκδικεί νταμπλ και πορεία στην Ευρώπη. Υπάρχει όμως ένα όριο. Δεν είναι ανάγκη να αλλάζεις όλη την ομάδα κάθε φορά. Επίσης (πρέπει να) υπάρχει και μια ιεράρχηση. Όταν έχεις στη σειρά ένα ζόρικο νοκ άουτ Κυπέλλου και ένα ματς με τα φιλότιμα Γιάννινα στο Καραϊσκάκη για ένα πρωτάθλημα όπου διαθέτεις εννιά πόντους αβάντζο, καλό είναι να πραγματοποιήσεις τις αλλαγούλες σου στο δεύτερο παιχνίδι. Αλλιώς -όπως είδαμε- μπλέκεις.

Μέχρι εκεί όμως. Έχω γράψει και άλλες φορές πως η γκρίνια που ακούγεται για τα -σαφώς υπαρκτά- προβλήματα του φετινού Ολυμπιακού είναι δυσανάλογα μεγάλη. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς είναι σχεδόν σίγουρη πρωταθλήτρια -όχι μόνο λόγω της αχανούς βαθμολογικής διαφοράς αλλά και της διαφοράς δυναμικότητας από τους υπόλοιπους διεκδικητές-, συνεχίζει στο Κύπελλο και στην Ευρώπη. Εποικοδομητική κριτική μεν, ψυχραιμία και υπομονή δε.