Οι «ακροβασίες» στα αποτελέσματα του Ολυμπιακού, η εξήγηση και ο «αποκαλυπτικός» Οκτώβρης

Ο Ολυμπιακός έκανε τη δουλειά του στην Λαμία. Έστω κι αν λίγο έλειψε να βάλει τα χεράκια του και να βγάλει τα ματάκια του. Προφανώς και ο Ολυμπιακός που είδαμε (και) στην Λαμία δεν έχει καμία σχέση με τον κλασικό Ολυμπιακό του Μαρτίνς. Να παίξει δηλαδή το γνωστό κυριαρχικό ποδόσφαιρο, να πιάσει από τον λαιμό τον αντίπαλό του και κυρίως να μην δώσει κανένα δικαίωμα στην Λαμία και στην κάθε Λαμία να πιστέψει ότι μπορεί να πάρει αποτέλεσμα, ακόμα και όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ με 0-2!

Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι στο «περίμενε». Τι εννοούμε; Σαν χθες θυμόμαστε τον Μαρτίνς μετά την απογοητευτική εικόνα για 80 λεπτά στο φιλικό με τον Άρη στο Χαριλάου (είχε βέβαια και καμιά 15αριά απουσίες), να υποστηρίζει ότι η ομάδα του θα είναι πανέτοιμη μετά τη διακοπή του Σεπτεμβρίου, αρχής γενομένης με τον Ατρόμητο.

Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος, αλλά κι αυτό έως έναν βαθμό είναι απολύτως φυσιολογικό. Το έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, ότι γύρω στις αρχές Οκτωβρίου ή λίγο μετά τη διακοπή του Οκτωβρίου αρχίζουμε να έχουμε μία πιο ασφαλή εικόνα για τις ομάδες. Όταν δηλαδή θα έχουν μπει στο κλίμα και τα μεταγραφικά αποκτήματα της 31^ης Αυγούστου ή από την αγορά των ελεύθερων (βλέπε Γκάρι Ροντρίγκες). Όλες οι ομάδες και ειδικά όταν έχει προηγηθεί η πίεση των προκριματικών, θέλουν ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να βγάλουν τον πραγματικό καλό τους εαυτό (ή και κακό…).

Δεν αλλάζουμε λοιπόν άποψη… Επιμένουμε ότι από τον επόμενο μήνα θα έχουμε μία σχετικά ασφαλέστερη άποψη για τον φετινό Ολυμπιακό και προς τα πού θα πάει το «καράβι».

Έως τότε, όμως, θα πρέπει να αρχίσει να δείχνει και κάποια πράγματα. Να βλέπουμε μία τρόπον τινά βελτίωση, έστω και ισχνή, σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Ίσως αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι ακόμα δεν είναι έτοιμα ή δεν έχουν προσαρμοστεί στο 100% τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα (Ονιεκούρου, Ρόνι, Καρμπόβνικ, Κούντε). Ίσως επειδή ταλαιπωρήθηκε το καλοκαίρι με κορονοϊούς, τραυματισμούς και έχουν επηρεάσει έως έναν βαθμό τους ποδοσφαιριστές ακόμα και τώρα που έχουν ξεπεράσει τα όποια προβλήματα είχαν.

Η αλήθεια είναι ότι βλέπουμε έναν Ολυμπιακό που έχει αρκετά καλά διαστήματα στα παιχνίδια, αλλά και μπόλικα άσχημα διαστήματα.

Με τον Ατρόμητο έως το 60’ ήταν απογοητευτικός, αλλά τον πάτησε στο τελευταίο μισάωρο. Η Αντβέρπ κόντεψε στο 86’ να ανατρέψει το εις βάρος της 1-0 και να κερδίσει μέσα στο Φάληρο, ενώ έφτασε στο σημείο να «γράψει» 17 τελικές, όσες είχαν «γράψει» και οι παικταράδες της Μπάγερν πριν από δύο χρόνια στο Καραϊσκάκη! Τέλος καλό βέβαια, όλα καλά με το γκολ του Ρέαμπτσιουκ στο 87’ και αφού η Αντβέρπ έχει χάσει ευκαιρίες για το 1-2.

Στην Λαμία οι Πειραιώτες δεν είχαν ιδέες επιθετικά για ένα ολόκληρο ημίχρονο, μολονότι προηγήθηκαν με 2-0 (όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται). Έπαιξαν σαν Ολυμπιακός από το 46’ έως το 57’ (ελάχιστα δηλαδή) και από το δοκάρι του Καραμάνου στο 58’ και έπειτα, έδωσαν αρκετά δικαιώματα.

Τους παρουσιάστηκε μία ευκαιρία για το 1-3, αλλά θα μπορούσαν πανεύκολα να ισοφαριστούν κιόλας με αποκορύφωμα την τεράστια εξ επαφής ευκαιρία του Βύντρα. Συν τοις άλλοις, αν και οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια, η Λαμία ολοκλήρωσε το ματς με 14 τελικές, εκ των οποίων οι τρεις-τέσσερις ήταν άξιες αναφορές και ο Ολυμπιακός με 8. Δεν το λες και… τιμητικό για τον πρωταθλητή Ελλάδα που είχε απέναντί του μία ομάδα που υποτίθεται φέτος θα παλέψει για την παραμονή της.

Ο Μαρτίνς έχει ξεκάθαρα μπόλικη δουλειά μπροστά του, έτσι ώστε να ξαναγίνουν οι «ερυθρόλευκοι» πιο κυριαρχικοί στο παιχνίδι τους, με περισσότερες εμπνεύσεις επιθετικά και κυρίως να μην είναι τόσο ευάλωτοι αμυντικά.

Μετά το 0-0 με τον Ατρόμητο υπήρχε αρκετός κόσμος που έλεγε ότι αν έμπαινε ένα γκολ από το… τσουβάλι των γκολ που χάθηκε στο τελευταίο μισάωρο, τώρα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Πολύ σωστή προσέγγιση… Μεγάλο ρόλο παίζει το αποτέλεσμα.

Από την άλλη, όμως, το ίδιο θα μπορούσε να πει κάποιος αν σκόραρε ο Μπένσον την περασμένη Πέμπτη (16/9) ένα λεπτό νωρίτερα από το γκολ του Ρέαμπτσιουκ ή ο Βύντρα. Επειδή με τα «αν» δεν χτίζεται η ιστορία, η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός μέσα στον Σεπτέμβριο έχει μία ισοπαλία που θα μπορούσε να είναι νίκη και δύο νίκες που θα μπορούσαν να είναι μία ήττα και μία ισοπαλία ή δύο ισοπαλίες.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο Ολυμπιακός στην προσπάθειά του να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο και στην αναμονή για την ενσωμάτωση των νέων μεταγραφικών αποκτημάτων, ακροβατεί στα αποτελέσματα που φέρνει και μοιάζει λες και περπατάει σε ένα τεντωμένο σχοινί.

Η αλήθεια είναι ότι αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι θα δούμε στη συνέχεια έναν χειρότερο Ολυμπιακό. Οι προσθήκες που έγιναν μάς προδιαθέτουν ότι και φέτος ο Ολυμπιακός θα είναι η ομάδα που θα ορίσει τις τύχες του πρωταθλήματος. Απλώς, πρέπει να μπουν το συντομότερο δυνατόν στο κλίμα τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα. Γιατί αν μπουν και παίξουν βάσει των δυνατοτήτων τους, τότε πράγματι θα δούμε έναν θεαματικά βελτιωμένο Ολυμπιακό. Αν καθυστερήσουν κι άλλο ή δούμε συμπτώματα Βινάγκρε και Μπρούμα, μπορεί αυτή τη φορά ο… επόμενος Βύντρα να μην χάσει το γκολ σε κενή εστία και να κάνουμε άλλου είδους κουβέντα που θα φέρει μπόλικη μουρμούρα. Και ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς του πρωταθλητή Ελλάδας είναι η μουρμούρα.