Όταν την έχεις πατήσει μία φορά με τον πιο σκληρό τρόπο...

Κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός πάει με «αέρα» στην Τούμπα για να αντιμετωπίσει έναν ΠΑΟΚ σε κρίση, αλλά οφείλει να μην πάει με υπεροψία. Άλλωστε, ο Φλεβάρης του 2019 δεν είναι τόσο μακρινός.

Όταν την έχεις πατήσει μία φορά με τον πιο σκληρό τρόπο...

Θα είναι ψεύτης αν πιστεύει κάποιος, ότι ο Ολυμπιακός δεν βρίσκει σε ένα περίεργο τάιμινγκ τον ΠΑΟΚ. Σε ένα τάιμινγκ, όπου προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του. Όχι βέβαια σε τέτοιο βαθμό για να εφησυχάσει και να πάει χαλαρός. Αν πάει με αυτό το σκεπτικό στην Θεσσαλονίκη, τότε καλύτερα ας μην κατέβει να παίξει.

Για τον ΠΑΟΚ δεν ήταν «πανάκεια» η νίκη με ανατροπή επί του Βόλου. Οι μνήμες από το κακό ξεκίνημά του το 2021 είναι ακόμα νωπές. Ο τρόπος που ισοφάρισε στην Λάρισα ή ο τρόπος που έχασε στο Περιστέρι, είναι δύο αποτελέσματα που τον έστειλαν στο -10 και ουσιαστικά με την πλάτη στον τοίχο ενόψει του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Και το λέμε αυτό, γιατί ακόμα και να κερδίσει το βράδυ της Τετάρτης (13/1, 19.30) τους Πειραιώτες, δεν σημαίνει ότι θα κάνει «restart» με... θέα τη διεκδίκηση του τίτλου.

Κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός είναι εκείνος που ακόμα και σε περίπτωση ήττας του στην Θεσσαλονίκη, είναι ο απόλυτος ρυθμιστής για το ποιος θα κόψει το νήμα του τερματισμού πρώτος. Μόνο αν κάνει εκείνος συνεχόμενες γκέλες και την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ ή η ΑΕΚ παίρνουν συνεχόμενες νίκες (μολονότι δεν έχουν πείσει έως τώρα), θα μπει... φωτιά στο πρωτάθλημα. Πιστεύει κάποιος ότι αυτό το σενάριο είναι και το πιο πιθανό;

Υπάρχουν βεβαίως και τα play offs... Πράγματι, τα play offs θα επιφυλάξει μεγάλα παιχνίδια, αλλά είναι ικανά να επιφυλάξει και ανακατατάξεις στον βαθμολογικό πίνακα με τα όσα έχουμε δει έως τώρα; Θα πρέπει να πέσουν οι διακόπτες, να γίνει ένα μπλακ άουτ στον Ρέντη, ξαφνικά να βγάλουν φτερά τα πόδια των παικτών του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, να εμφανίσουν από το πουθενά ένα ακόμα πιο «βαθύ» ρόστερ στον μαραθώνιο που έρχεται τους επόμενους τέσσερις μήνες για να αντέξουν στα συνεχόμενα παιχνίδια και να φέρουν τούμπα την κατάσταση.

Ναι, στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται, έχουμε δει ανατροπές επί ανατροπών, αλλά στην Ελλάδα πολύ δύσκολα συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Διαβάζοντας κάποιος το κείμενο, θα μπορούσε να πει ότι παρατηρεί μία έπαρση. Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό. Απλώς γίνεται μία καταγραφή της πραγματικότητας και των δεδομένων που έχουμε έως τούτη τη στιγμή.

Αντιθέτως, αν παρουσιάσει έπαρση ο Ολυμπιακός, μόνο τότε μπορεί να βάλει από το πουθενά τον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ στη διεκδίκηση του τίτλου. Μόνο από αυτό κινδυνεύουν οι Πειραιώτες. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς εδώ και δύο χρόνια πάντως, δεν έχει παρουσιάσει τέτοιου είδους συμπτώματα.

Άλλωστε, το μάθημά του το πήρε στις 12 Φεβρουαρίου του 2019, τότε που ανέβηκε στην Τούμπα με φουλ επίθεση, γιατί θεωρούσε ότι ο ΠΑΟΚ θα είχε ως «όπλο» μόνο την καλοστημένη άμυνά του, αλλά τελικά ήταν ο πιο απογοητευτικός Ολυμπιακός που έχουμε δει επί θητείας Μαρτίνς. Το δε τελικό 3-1 υπέρ του ΠΑΟΚ, θα μπορούσε εύκολα να ήταν και 4-1!

Όταν λοιπόν ο Μαρτίνς έχει πάρει ένα τόσο σκληρό μάθημα πριν από δύο χρόνια, πώς είναι δυνατόν να κατεβάσει μία υπεροπτική ομάδα στην Θεσσαλονίκη; Δεν την κατέβασε σε Τρίπολη και Αγρίνιο, εκεί όπου έβλεπες ολόκληρο Βαλμπουενά να κυνηγάει χαμένες μπαλιές ή να κάνει τάκλιν αυτοθυσίας έως το τελευταίο λεπτό της παρουσίας του.

Ο Ολυμπιακός ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη με σκοπό να πάει τη διαφορά στο +13. Και η ισοπαλία βεβαίως τον βολεύει, έχοντας σε δύο εβδομάδες την αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Ο «Δικέφαλος» είναι εκείνος που είναι πλημμυρισμένος από άγχος και φάνηκε κιόλας στο πρώτο του ημίχρονο κόντρα στον Βόλο.

Ακόμα σε περίπτωση νίκης, απλώς θα έχει μειώσει τη διαφορά στους 7 βαθμούς και 15 μέρες μετά θα κληθεί να παίξει στο Φάληρο. Αν πάρει και στο Καραϊσκάκη τρίποντο, τότε πάμε... πάσο. Τότε ναι, μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα.

Με την έως τώρα εικόνα του όμως και κυρίως με την προβληματική του άμυνα, δεν πείθει ούτε τον κόσμο του, ότι είναι ικανός να αντέξει μέχρι το τέλος της διαδρομής, ακόμα κι αν υποχρεώσει τον Ολυμπιακό στην πρώτη του εκτός έδρας νίκη μετά από εκείνη την ήττα του Φεβρουαρίου του 2019.

Ξεκάθαρα ο Ολυμπιακός ορίζει τις τύχες του φετινού πρωταθλητή. Αν καταφέρει να χάσει τον τίτλο, τότε η «αυτοκτονία» θα είναι πολύ «μικρή» λέξη για να περιγράψει τα όσα αδιανόητα θα έχουν συμβεί στο δεύτερο μισό της σεζόν σε μία τέτοια περίπτωση...