Κέρκυρα: Μωρά στη… φωτιά !

Πριν από δύο χρόνια η Κέρκυρα καμάρωνε στην Σούπερ Λίγκα. Φέτος και αν δεν προέκυπτε η άδοξη διακοπή εξαιτίας του κορονοϊού θα έπεφτε με πάταγο στην τρίτη κατηγορία. Η απόδειξη πως όταν δεν υπάρχει οικονομική ισχύς στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να γλιτώσει μια ομάδα τον κατήφορο, ανεξάρτητα από την ιστορία, το βάρος της φανέλας, τον κόσμο που έχει στο πλευρό της. Στις καλές ημέρες, όλα τα παραπάνω τα αξιοποιούσαν οι Φαίακες άλλα σε μεγαλύτερο, άλλα σε μικρότερο βαθμό. Στην τρέχουσα σεζόν όλα από την αρχή προοιώνιζαν ότι θα εξελίσσονταν καταστροφικά.

Οι κυανέρυθροι με χρέη από την περασμένη σεζόν υποχρεώθηκαν να ξεκινήσουν με μείον τρεις βαθμούς το πρωτάθλημα αλλά αυτό ήταν το λιγότερο. Με περιορισμό στις μεταγραφές, αλλά και δεδομένες οικονομικές αδυναμίες, το πρότζεκτ που στήθηκε δεν θα μπορούσε ποτέ να σταθεί ανταγωνιστικά σε επίπεδο δεύτερης κατηγορίας. Πιτσιρικάδες 17-19 χρόνων χωρίς την εμπειρία της Β’ Εθνικής κλήθηκαν να κολυμπήσουν στα βαθιά και αναπόφευκτα πνίγηκαν. Πέντε προπονητές βρέθηκαν στην πορεία πρόθυμοι να το παλέψουν μήπως βγει κάτι θετικό σε αυτήν την διαδικασία και όλοι απέτυχαν.

Οι 19 ήττες σε 20 παιχνίδια αποτυπώνουν την σκληρή πραγματικότητα για μια ομάδα που σε άλλες σεζόν θα είχε ήδη αποχωρήσει από το πρωτάθλημα. Γιατί δεν το έκαναν τώρα οι Νησιώτες; Απλά και μόνο για να εισπράξουν όλες τρις δόσεις του τηλεοπτικού συμβολαίου από την ΕΡΤ . Έτσι συνεχίστηκε ο αγωνιστικός διασυρμός μέχρι και το ξαφνικό «στσπ» στην αγωνιστική δράση, που τουλάχιστον για την Κέρκυρα μπορεί να αποτελούσε και ανακούφιση, αν δεν ακολουθούσαν όλα τα δραματικά συνακόλουθα της κρίσης του κορονοϊού εντός και εκτός συνόρων.

Η «αποψίλωση» του ρόστερ

Σε σχέση με την περασμένη περίοδο όπου έγινε η προσπάθεια επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια δεν έμεινε τίποτα όρθιο το προηγούμενο καλοκαίρι. Οι διοικούντες ξεκαθάρισαν πως το μπάτζετ θα κινούνταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα και το σύνολο σχεδόν του έμψυχου δυναμικού αποχώρησε αναζητώντας αλλού επαγγελματική στέγη. Από τους παίκτες που θεωρούνταν πρώτης γραμμής έφυγαν μεταξύ άλλων οι:
Κούρος, Σιατραβάνης, Ιωάννου, Πασάς, Κουτζαβασίλης Σανδραβέλης Λινάρδος Κόντος, Αναστασίου, Αποστολίδης, Νίκιτς, Βίλα, Στέλιος Κρητικός, Ζορμπάς. Τον Ιανουάριο ακολούθησαν και ο Νίκος Κρητικός που πήγε στον Ιωνικό και ο Μάριος Παυλής που επέλεξε τον Εθνικό.

Ποιοι έμειναν πίσω ; Παίκτες ηλικίας από 17 μέχρι 21 ετών, οι περισσότεροι κάτω από τα 20. Οι δύο… μαθουσάλες της ομάδες τη στιγμή που διακόπηκε το πρωτάθλημα είναι ο στράικερ Νίκος Λεπενιώτης και ο πλάγιος επιθετικός Μαρκελιάν Μίσκου, αμφότεροι στα 23 τους. Όσο καλή διάθεση και αν υπήρξε από μέρους τους δεν θα μπορούσαν να κοιτάξουν στα ίσια ομάδες με «κανονικά» ρόστερ Β’ Εθνικής, οι μισές εκ των οποίων ακόμα και με παίκτες αξίας πρώτης κατηγορίας. Από όλους έχασαν και η μία και μοναδική νίκη στη σεζόν που τους έφερε στους μηδέν βαθμούς με το πέρας της 20ης αγωνιστικής ήταν ο αναλόγων προβλημάτων Απόλλων Πόντου.

Πέντε προπονητές, μία… νίκη

Όταν στις αρχές Αυγούστου ο Λεωνίδας Βόκολος ανέλαβε τα ηνία της Κέρκυρας είχε κατά νου πως θα χρειαστεί να δουλέψει με έναν νεανικό κορμό, όπως άλλωστε έκανε τα προηγούμενα χρόνια με τις μικρές Εθνικές ομάδες. Προφανώς δεν είχε αντιληφθεί και αυτός πως δεν θα ήταν μόνο ο κορμός νεανικός αλλά το σύνολο του ρόστερ. Υπό αυτές τις συνθήκες άντεξε μόλις έξι αγωνιστικές και έπειτα από την ήττα και στην Καλαμαριά στα μέσα Νοεμβρίου αποχώρησε απογοητευμένος από το νησί. Διάδοχός του ήταν ένας παλιός γνώριμος των Φαιάκων που είχε θητεύσει στο παρελθόν ως παίκτης και είναι ιδιαίτερα αγαπητός.

Ο λόγος για τον Ρομπέρτο Μπολάνο, ωστόσο όπως αποδείχθηκε και στην περίπτωσή του το πρόβλημα δεν ήταν το πρόσωπο στον πάγκο αλλά η αδυναμία της ομάδας να σταθεί ανταγωνιστικά. Ούτε μήνα δεν έκλεισε, ούτε χρόνο δεν άλλαξε στην τεχνική ηγεσία των κυανέρυθρων και έπειτα από τρία ματς έφυγε και αυτός. Ο Χρήστος Βασσάλος λειτούργησε ως υπηρεσιακός για ένα παιχνίδι και στα τέλη Δεκεμβρίου ξεκίνησε η συνεργασία με έναν ακόμα έμπειρο κόουτς, τον Νίκο Θεοδοσιάδη, ο οποίος έμεινε για έξι ματς και κάτι λιγότερο από δύο μήνες στο τιμόνι.

Ο διάδοχός του, ο Κωστας Χριστοφοράκης ήταν αυτός που με το πρώτο του κιόλας ματς κατέγραψε στο ενεργητικό το τη μία και μοναδική νίκη της Κέρκυρας στο πρωτάθλημα, το 1-0 επί του Απόλλωνα Πόντου στις 17 Φεβρουαρίου. Αυτός ήτα και ο λόγος που αν και υπηρεσιακός έμεινε εν τέλει για τέσσερα παιχνίδια και θα συνέχισε και ως το τέλος της κανονικής περιόδου και των πλέι άουτ αν δεν προέκυπτε η λαίλαπα του κορονοϊού.

Ο κόσμος για… καφέ

Εγκαταλειμμένη από όλους πορεύεται εδώ και καιρό η Κέρκυρα. Από διοικητικούς και οικονομικούς παράγοντες. Πρώτα ο επί χρόνια ισχυρός άνδρας Γιώργος Λιμπάντσης εγκατέλειψε το καράβι τον Φεβρουάριο του 2019, εν μέσω της τελευταίας καταστροφικής σεζόν στην Σούπερ Λίγκα. Δέκα μήνες αργότερα, ο διάδοχός του Λάμπρος Γεωργακόπουλος μην μπορώντας να αλλάξει προς το καλύτερο την ζοφερή εικόνα στα οικονομικά της ΠΑΕ, πέταξε λευκή πετσέτα και αποχώρησε με τη σειρά του το τιμόνι.

Ακυβέρνητοι οι Φαίακες εγκαταλείφθηκαν ακόμα και από τον κόσμο τους που δεν μπορούσε να παρακολουθεί πλέον τον αγωνιστικό διασυρμό της αγαπημένης του ομάδας. Μεταξύ συγγενών και φίλων γίνονταν τα περισσότερα εντός έδρας ματς των κυανέρυθρων, αφού ακόμα και παλιοί πιστοί οπαδοί προτιμούσαν να περάσουν το απόγευμα της Κυριακής σε κάποιο από τα καφέ του νησιού παρά να παίρνουν πίκρες για τον απίθανο ξεπεσμό του ιστορικού ΑΟΚ.