Το... άλλο Μουντιάλ των «Παιδιών του Δρόμου» που δίνει την ευκαιρία στα προσφυγόπουλα

Η διοργανώτρια χώρα του Μουντιάλ 2022 (20 Νοεμβρίου - 18 Δεκεμβρίου) φιλοξενεί μέχρι το Σάββατο την τέταρτη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου «Παιδιών του Δρόμου», στο οποίο συμμετέχουν για πρώτη φορά Σύροι και Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, ένα τουρνουά που διοργανώνει η βρετανική οργάνωση "Street Child United" με 28 ομάδες από 25 χώρες.
Στόχος είναι να υπάρξει ένας χώρος για τους εφήβους, προκειμένου να εξασκήσουν το πάθος τους και να αναδείξουν τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν, τα οποία στη συνέχεια θα υποβληθούν στις κυβερνήσεις.

«Ήρθαμε να δώσουμε ό,τι έχουμε για να πάρουμε ένα καλό αποτέλεσμα και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Θεού θέλοντος, θα κάνουμε κάτι όμορφο για τη χώρα μας» λέει ενθουσιασμένος ο Χαζέμ Ατάρ που στα 17 του ονειρεύεται να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Ο έφηβος ήταν δέκα ετών, όταν πήγε με βάρκα στην Τουρκία από τις ακτές του Λιβάνου μαζί με έξι μέλη της οικογένειάς του. «Θέλουμε μια ασφαλή χώρα και να επανενώσουμε χωρισμένες συριακές οικογένειες σε πολλές χώρες» συνεχίζει, πριν αντιμετωπίσει την Ουγκάντα σε ένα πάρκο στα περίχωρα της Ντόχα.
«Πρέπει επίσης να δημιουργήσουμε ευκαιρίες εργασίας, να έχουμε καλύτερη ασφάλιση υγείας και να αποκτήσουμε τη δυνατότητα εγκατάστασης σε άλλες χώρες για να λάβουμε εκπαίδευση» επιμένει ο Χαζέμ Ατάρ.

Σε μια άλλη γωνιά του πάρκου, Παλαιστίνιες από το στρατόπεδο Τουλκαρέμ στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη κάνουν μια τελευταία προπόνηση πριν από έναν αγώνα με τις Φιλιππίνες. Είναι η πρώτη φορά που οι περισσότεροι από αυτούς εγκατέλειψαν το σπίτι τους.
Η Μαλάκ Ουφί, 16 ετών, ζει με πέντε μέλη της οικογένειάς της σε καταυλισμό μόλις ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, στον οποίο κατοικούν περίπου 11.000 άνθρωποι, σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία. «Δεν έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε» λέει και προσθέτει: «Σε όλη μας τη ζωή, παίζουμε μόνο σε στενά. Δεν υπάρχει μέρος για προπόνηση».
Η ομάδα απαιτεί «το δικαίωμα στο παιχνίδι, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην έκφραση» δήλωσε η 16χρονη τερματοφύλακας, Χανίν Σάλεχ.
Και η αρχηγός της ομάδας, Μαϊσούν Ναχλά, ζητά «ένα τέλος της ισραηλινής κατοχής, τη δημιουργία ευκαιριών εργασίας, τον τερματισμό της παιδικής εργασίας και εφόδια για την ψυχική υγεία».

Ξαφνικά ξεσπούν κραυγές χαράς σε ένα γήπεδο. Μέλη της ομάδας του Μπαγκλαντές και Μεξικανοί παίκτες αγκαλιάζονται.

«Το ποδόσφαιρο είναι η γλώσσα που μιλάμε όλοι εδώ... και είναι επίσης ένας τρόπος για αυτούς τους νέους να χτίζουν σχέσεις μεταξύ τους» δήλωσε η Τζούλια Πιμέντα, διευθύντρια ομάδων και προγραμμάτων στην "Street Child United".
«Είναι ένα τουρνουά γεμάτο ελπίδα και χαρά. Είναι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο για την ειρήνη» πρόσθεσε ο διευθύνων σύμβουλος του οργανισμού, Τζον Ρόε, ο οποίος χειροκρότησε κάθε γκολ που σημειώθηκε.
Ηττημένοι με 3-0, οι νεαροί Παλαιστίνιοι φεύγουν από τον αγωνιστικό χώρο με δάκρυα στα μάτια, αλλά δεν πτοούνται. Για την Μαλάκ Ουφί, «το να χάνεις δεν σημαίνει ότι είσαι ηττημένος. Είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε. Αυτή η επίμονη βούληση είναι εγγεγραμμένη σε εμάς, ως παλαιστινιακό λαό».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ