Μαρτσέλο Λίπι: «Ο τελικός είναι 50-50»

O Μαρτσέλο Λίπι, ο άνθρωπος που οδήγησε την Ιταλία στην κορυφή του κόσμου τέτοιες ημέρες πριν από 16 χρόνια (09/07/2006), μιλά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για τον τελικό του Μουντιάλ της Ρωσίας.

Καθισμένος σε μία σίγουρα πιο ...άνετη θέση, απολαμβάνοντας τις διακοπές του στην Φορμεντέρα (ισπανικό νησί της Μεσογείου που ανήκει στο συγκρότημα των Βαλεαρίδων), από εκείνη που θα βρίσκονται αύριο ο Ντιντιέ Ντεσάμπ και ο Ζλάτκο Ντάλιτς. Αν όχι πιο ευχάριστη, για έναν άνθρωπο του ποδοσφαίρου, σίγουρα πάντως χωρίς άγχος, αγωνία και ένταση, συναισθήματα που και ο ίδιος βίωσε πριν την λύτρωση στον τελικό του Βερολίνου.

Ο «Πολ Νιούμαν» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, με τα σοφιστικέ στρογγυλά γυαλιά του, τα πάντα καλοχτενισμένα ολόλευκα μαλλιά του και το πούρο να κρέμεται συχνά από τα χείλη του, ο 70χρονος -πλέον- (από τις 12 Απριλίου), γεννημένος στο Βιαρέτζο, κορυφαίος Ιταλός προπονητής, δέχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη την ...πρόσκληση του ΑΠΕ ΜΠΕ, να πει την γνώμη του, για το τελευταίο και μεγαλύτερο ραντεβού του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Χωρίς πολλά λόγια, δίχως την παραμικρή προσπάθεια να κρυφτεί πίσω από τις λέξεις, αποφεύγοντας τις μεγάλες αναλύσεις. Αφού γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι λίγες ώρες πριν το παιχνίδι που ...χαρίζει την κορυφή του κόσμου, η θεωρία, αρχίζει να κάνει χώρο στην πράξη και τους πρωταγωνιστές. Είναι όμως σίγουρα από εκείνους, τους λίγους, που έχουν δικαίωμα και ενίοτε υποχρέωση στην κρίση. Από αυτούς που γνωρίζουν, πότε, πως και γιατί να μιλήσουν. Με το μυαλό αλλά και την καρδιά.

«Η αίσθηση μου είναι ότι πρόκειται για ένα τελικό απόλυτα ισορροπημένο. Ετσι θα πω, χωρίς πολλά λόγια, ότι οι πιθανότητες νίκης για κάθε ομάδα, είναι μοιρασμένες, 50-50. Αυτή είναι η εικόνα που έχω για τον τελικό του Μουντιάλ της Ρωσίας», είπε ο Μαρτσέλο Λίπι μιλώντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ.

Μία διαπίστωση που προκαλεί ίσως έκπληξη σε εκείνους -και είναι πολλοί- που προτάσσουν σαφές προβάδισμα της Γαλλίας, λόγω υπεροχής αλλά και εξαιτίας της ...κουρασμένης από τις τρεις διαδοχικές παρατάσεις στην φάση των νοκ άουτ, Κροατίας.

«Κάθε τελικός, αλλά ιδιαίτερα αυτός, είναι ένα ξεχωριστό παιχνίδι. Ένας ιδιαίτερος αγώνας, όπου η πιο μικρή λεπτομέρεια είναι σημαντική», προσθέτει ο Ιταλός προπονητής, που διαδέχτηκε τον Τζοβάνι Τραπατόνι στην εθνική Ιταλίας στις 24 Ιουνίου 2004, μετά τον πρόωρο αποκλεισμό της «Σκουάντρα Ατζούρα» στο Euro 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας.

Παίρνοντας από το χέρι ένα ποδόσφαιρο, που κουβαλούσε το σκάνδαλο calciopoli που ξέσπασε στην Ιταλία τη σεζόν 2005-06, κατάφερε να οδηγήσει την εθνική ομάδα στον παγκόσμιο τίτλο νικώντας στο τελικό την Γαλλία του Ντομενέκ και κυρίως του Ζινεντίν Ζιντάν στα πέναλτι (5-3). Στην πιο όμορφη και μεγάλη στιγμή στην καριέρα του. Αλλά σίγουρα όχι τη μοναδική. Ο Μαρτσέλο Λίπι, αποχωρώντας από την ενεργό δράση στα 32 του, δεν έκατσε καθόλου μακριά από τον χώρο του ποδοσφαίρου, ξεκινώντας αμέσως καριέρα προπονητή στα τμήματα υποδομών της Σαμπντόρια, εκεί που άρχισε να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο το 1969.

Αντίθετα με άλλους, ο Μαρτσέλο Λίπι δεν δοκίμασε έκπληξη με τα αποτελέσματα του Μουντιάλ της Ρωσίας. «Είναι ένα τουρνουά, που απεικονίζει το σημερινό ποδόσφαιρο. Δεν ένιωσα έκπληξη από την εξέλιξη του Μουντιάλ. Ομάδες που προχώρησαν και δεν βρίσκονται ανάμεσα στις γνωστές μεγάλες δυνάμεις, έχουν παίκτες, που αγωνίζονται σε κορυφαία πρωταθλήματα. Αυτό τους βοηθάει, είναι σημαντικό», σημειώνει στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο διάσημος Ιταλός, προπονητής της εθνικής ομάδας της Κίνας, που έχει το πιο ακριβό συμβόλαιο στον κόσμο.

Όπως έχουν επιβεβαιώσει οι Κινέζοι, η συμφωνία που υπέγραψε ο Λίπι με την ομοσπονδία της ασιατικής χώρας στις 22 Οκτωβρίου 2016, προβλέπει ετήσιες αποδοχές 19,5 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 15,5 εκατομμύρια δίνει η Γκουαντζού, ομάδα που κάθησε στον πάγκο της από το 2012 έως τον 2015, κατακτώντας μαζί της το ασιατικό Champions League στις 9 Νοεμβρίου 2013. Ένας ακόμα τίτλος, δίπλα στα πέντε πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, ένα Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας,ένα Champions League, ένα διηπειρωτικό, ένα Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης (όλα με την Γιουβέντους), τρία πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Κίνας (όλα με την Γκουαντζού). Ενας πραγματικός συλλέκτης τίτλων, που έχει αφήσει πίσω του, επίσης δύο ακόμα χαμένους τελικούς Champions League.

Αξίζει μάλιστα, να σκεφτεί κάποιος, για σύγκριση, ότι ο Γερμανός ομοσπονδιακός Γιοακίμ Λεβ, παρουσιάστηκε στο Μουντιάλ της Ρωσίας, ως ο υψηλότερα αμειβόμενος προπονητής, με 3,85 εκατομμύρια ευρώ, σχεδόν το ένα έκτο του μισθού του Μαρτσέλο Λίπι.

Θα μπορούσε άραγε να είναι ένας τελικός που θα κριθεί στα πέναλτι, όπως ο... δικός του με την Ιταλία στο Βερολίνο; Ένας προβληματισμός, που ενισχύσει η πορεία της Κροατίας μετά τους ομίλους. Έτσι κι αλλιώς οι κορυφαίες στιγμές της καριέρας του Μαρτσέλο Λίπι, ευχάριστες ή δυσάρεστες, έχουν ταυτιστεί με τη διαδικασία των πέναλτι. Έτσι πήρε το Champions League το 1996, έτσι το έχασε το 2003, με αυτόν τον τρόπο πανηγύρισε το Μουντιάλ το 2006. Κι όμως αξίζει να μάθει κάποιος, ότι ο Μαρτσέλο Λίπι ποτέ δεν έβαζε τους παίκτες του να εκτελέσουν πέναλτι στις προπονήσεις την παραμονή των τελικών. «Αν το έκανα, θα ήταν σαν να έλεγα στους παίκτες μου ότι δεν πιστεύω πως μπορούν να κατακτήσουν το τρόπαιο σε 90 ή 120 λεπτά», είχε πει πριν μερικά χρόνια.

Ο Ιταλός προπονητής είναι μεταξύ αυτών που ελάχιστη έως μηδενική σημασία δίνουν στον «μικρό» τελικό, τον αγώνα της «τρίτης θέσης», τον «τελικό της παρηγοριάς» ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζουν τον σημερινό αγώνα, μεταξύ Βελγίου και Αγγλίας.

«Δεν με ενδιαφέρει, είναι ένας αγώνας που δεν έχει καμία σημασία και δεν έχω να πω τίποτε», λέει κατηγορηματικά στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο 70χρονος «Πολ Νιούμαν» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ίσως να δείχνει άδικο για δύο ομάδες, μετά από μία τέτοια μεγάλη διαδρομή, που διεκδικούν θέση στο παγκόσμιο βάθρο, όμως είναι γνωστό πως -και στο ποδόσφαιρο- «ο νικητής τα παίρνει όλα και ο ηττημένος στέκεται μικρός και με το χρόνο εξαφανίζεται».

Ετσι κι αλλιώς το Μουντιάλ της Ρωσίας, «φρόντισε να απομακρύνει νωρίς» τα...βαριά χαρτιά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου: την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία, την Αργεντινή, την Ισπανία, την Βραζιλία, την Ουρουγουάη και την Αγγλία. Εθνικές ομάδες που έχουν κατακτήσει συνολικά 15 παγκόσμιους τίτλους! Έμειναν εκτός διεκδίκησης του τροπαίου ο Λιονέλ Μέσι, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Νεϊμάρ, αν και πήγαν στην Ρωσία για να κυριαρχήσουν.

«Ένα πράγμα με το οποίο δεν συμφωνώ είναι η πτώση των Θεών. Μέσι και Ρονάλντο θα είναι ακόμα στην κορυφή. Όμως γεννιούνται και νέοι θεοί, όπως ο Μπαπέ, που μοιάζει με τον Ρονάλντο, τον Βραζιλιάνο. Σίγουρα αυτός δεν ήταν Μέσι και η Αργεντινή δεν είναι πλέον μεγάλη ομάδα», είπε πριν λίγες ημέρες σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Gazzetta Dello Sport, ο Λίπι.

Ίσως το Μουντιάλ της Ρωσίας να είναι μία καλή αφορμή για προσαρμογή στη νέα εποχή, την παγκοσμιοποίηση του ποδοσφαίρου. Είχε γράψει άλλωστε σχετικά ο Μαρτσέλο Λίπι πριν μερικά χρόνια: «Στα τελευταία σαράντα χρόνια άλλαξαν όλα: ο τρόπος που βλέπεις κινηματογράφο, ο τρόπος που ντύνεσαι, ο τρόπος των σχέσεων με τους άλλους, ο τρόπος που τρως, ο τρόπος που ταξιδεύεις, ο τρόπος που πληροφορείσαι, ο τρόπος που ζεις. Είναι μόνο λίγες γραμμές που σε βοηθούν να εξηγήσεις πως άλλαξε και το ποδόσφαιρο από τα χρόνια του εξήντα μέχρι σήμερα που είναι μία επιχείρηση. Όμως το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου».

Το Μουντιάλ, με τις ηχηρές απουσίες και τις αισθητές παρουσίες, τους αποκλεισμούς-σοκ και τις απρόβλεπτες προκρίσεις, όποιο και εάν έχει ζευγάρι τελικού κάθε φορά, θα είναι πάντα το Μουντιάλ. Η κορυφαία γιορτή ποδοσφαίρου στον κόσμο. Και πάντα απρόβλεπτο, στην διαδρομή και το τελευταίο του ραντεβού. Όπως ακριβώς επιβεβαίωσε, μιλώντας ο Μαρτσέλο Λίπι στο ΑΠΕ ΜΠΕ για το αυριανό μεγάλο ραντεβού της Μόσχας. Γιατί το ίδιο το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο. Και γι αυτό είναι μοναδικό.