Το ποδοσφαιρικό μέλλον είναι… εδώ!

Tο προηγούμενο κείμενο μου τιτλοφορούνταν «Και τώρα τι κάνουμε χωρίς Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο;». Η ερώτηση ασφαλώς ρητορική, αφού το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ευτυχώς κι ασφαλώς, δεν εξαντλείται στο συγκεκριμένο δίπολο κι όπως ανέφερε κι ο υπότιτλος «Το Μουντιάλ μας δίνει την ευκαιρία να δούμε κάτι από τα ποδοσφαιρικά "προσεχώς" δίχως τους κορυφαίους άσους της τελευταίας 10ετίας»...

Ας ρίξουμε μια ματιά, λοιπόν, στους παίκτες που χρησιμοποίησαν το 21ο Παγκόσμιο Κύπελλο ως εφαλτήριο εκτόξευσης την καριέρα τους.

Και φυσικά δεν αναφερόμαστε σε αστέρες εγνωσμένης αξίας και του διαμετρήματος ενός Νεϊμάρ, ή Κοουτίνιο, στην Βραζιλία.

Ούτε καν στον Εμπαπέ που, κάποιοι (έκαναν πως), έμαθαν, όταν έβαλε δύο γκολ στην Αργεντινή...
Λες κι ήταν... άλλος που ενάμιση χρόνο πριν (στα 18 του) έκανε... στράκες με την Μονακό, οδηγώντας την στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ (μετά από 14 χρόνια) και στο πρωτάθλημα (μετά από 17)...

Εκτός αν θεωρεί κανείς ότι οι Καταριανοί σείχηδες, στους οποίους ανήκει η Παρί, πετάνε τα πετροδολάρια τους από το... παράθυρο και γι αυτό έδωσαν 180 εκ. ευρώ στους Μονεγάσκους, πέρσι το καλοκαίρι, για να πάρουν τον παίκτη που δηλώνει θαυμαστής του «CR7», αλλά τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά παραπέμπουν σε κράμα «Φαινομένου» κι Ανρί! Παρότι στον Μαραντόνα θυμίζει τον... Κανίγκια!

Το πιθανότερο είναι πως, ο δεύτερος έφηβος μετά τον Πελέ του 1958, που έβαλε δύο γκολ σε αγώνα Μουντιάλ, είναι απλά ο... Εμπαπέ!

Γκολόβιν, Λοσάνο, Πιόνε Σίστο και...Mίνα!

Ωστόσο στη Ρωσία έχουν λάμψει ως τώρα κι άλλα αστέρια πλην του Γάλλου. Ο πρώτος, χρονικά, ήταν ο Αλεξάντρ Γκολόβιν, με τις δύο ασίστ και το γκολ του (μ’ εκτέλεση φάουλ), στην πρεμιέρα του Μουντιάλ, κόντρα στην Σ. Αραβία. Έκτοτε, το όνομα του 22χρονου μέσου της ΤΣΣΚΑ Μόσχας βρίσκεται καθημερινά στα ρεπορτάζ των Γιουβέντους και Τσέλσι. Δύο ομάδων που έχουν, παραδοσιακά, «άκρες» στην Ρωσία κι εκτιμούν το «φαρμακερό» αριστερό πόδι του (κι όχι μόνο...).

Κι αν τον Γκολόβιν θα τον ξαναδούμε στα προημιτελικά, κόντρα στους Κροάτες, αποτελώντας την μεγάλη ελπίδα των αμφιτρυόνων για να βρεθούν όπου μόνο ως Σοβιετική Ένωση κατάφεραν (4αδα, το 1966), αποχαιρετίσαμε το Μεξικό του, συνομηλίκου του, Ίρβινγκ Λοσάνο...

Ο εξτρέμ της Αϊντχόφεν, αφού έστεψε την ομάδα του πρωταθλήτρια Ολλανδίας (με 19 γκολ και 11 ασίστ), ήταν η μεγάλη αποκάλυψη των «σομπρέρος» κερδίζοντας πρωταγωνισμό, παρά την παρουσία Βέλα – Τσιτσαρίτο κι αφήνοντας το στίγμα του στη διοργάνωση: Όχι μόνο σκόραρε το μοναδικό γκολ τους στην επική νίκη κατά των κατόχων του τίτλου Γερμανών, που αποτέλεσε την αρχή του τέλους τους, από το τουρνουά, αλλά κόντρα στους Βραζιλιάνους ήταν ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος τους ταλαιπωρώντας τον Φάγκνερ. Λογικό να τον έχουν σταμπάρει όλες οι μεγάλες ομάδες της Ευρώπης...

Εκτός τουρνουά κι ο Πιόνε Σίστο. Ο γεννημένος στην Ουγκάντα 23χρονος εξτρέμ της Δανίας καταριέται, σίγουρα, τα πέναλτι που απέκρουσε ο Σούμπασιτς και δεν επέτρεψε στον ίδιο και τους Σκανδιναβούς να μακροημερεύυσουν στο τουρνουά. Πάντως, όσοι βλέπουν Πριμέρα Ντιβισιόν τον ήξεραν, έτσι κι αλλιώς, αφού με την φανέλα της Θέλτα συνηθίζει να κάνει άνω κάτω τις αντίπαλες άμυνες. Στο τελευταίο πρωτάθλημα άλλωστε είχε 10 ασίστ.

Την μοίρα των δύο προαναφερθέντων είχε κι ο Γέρι Μίνα. Μεγάλος πρωταγωνιστής της Κολομβίας, έκλεψε τα φλας από Φαλκάο, Χάμες Ροντρίνγκες και Κουαδράδο. Λογικό, πρώτος σκόρερ της, ήταν, με 3 γκολ (ισάριθμες κεφαλιές σ’ ισάριθμα ματς) . Μας «συστήθηκε» τον περασμένο Γενάρη που τον πήρε η Μπαρτσελόνα από την Παλμέϊρας για αντι-Μασεράνο. Ο ύψους 195 εκ. 23χρονος στόπερ, με άλμα ως το.. .Θεό -που πήγε ν’ αποκλείσει την Αγγλία, άνοιξε το σκορ με την Πολωνία κι ήταν μοναδικός σκόρερ των «καφετέρος» με την Σενεγάλη- δεν είναι ταχύς και νευρώδης, σαν τον Αργεντινό και στην Βαρκελώνη ήταν μεταξύ πάγκου κι εξέδρας. Πλέον δεν ξέρουν τι να κάνουν: να τον κρατήσουν, παρότι δεν ταιριάζει στο αγωνιστικό τους προφίλ, ή να τον πουλήσουν τώρα που οι μετοχές του εκτοξεύθηκαν στο μεταγραφικό χρηματιστήριο;