Ολυμπιακός: Ευ αγωνίζεσθαι
Ο Ολυμπιακός κατέγραψε ακόμη ένα ιστορικό αποτέλεσμα επί της ΑΕΚ, πήρε μια πρόκριση και απέδειξε ότι κανένα επόμενο παιχνίδι δεν έχει μεγαλύτερη αξία από αυτό που προηγείται. Τι οφείλει στον εαυτό του.

Τώρα μπορεί να το πει κανείς με βεβαιότητα. Όταν θα παίξει ο Ολυμπιακός στην OPAP Arena την Κυριακή (2/3) με την ΑΕΚ, θα έχει μπροστά του πραγματικά ένα πολύ σπουδαίο παιχνίδι για τη μάχη του τίτλου στη Super League. Μέχρι το 6-0 του Φαλήρου, τίποτα δεν ήταν σημαντικότερο από αυτόν τον πρώτο ημιτελικό Κυπέλλου. Γιατί τελικά σε αυτό τον αγώνα οι Πειραιώτες πήραν μία πρόκριση με έναν τρόπο αξέχαστο, με ένα σκορ από αυτά που μένουν για πάντα ξεχωριστά στο χρονολόγιο των αναμετρήσεων μεγάλων ομάδων, με μία εμφάνιση υπενθύμισης για όσα έχει κάνει η συγκεκριμένη ομάδα και υπόσχεσης για όσα μπορεί να κάνει.
Τώρα πράγματι το μεγάλο ματς είναι το επόμενο, αλλά αξίζει στο κάθε μέλος αυτής της ομάδας του Ολυμπιακού και στον κάθε φίλο του να παραμείνει για λίγο στη μέθη του 6-0 επί της ΑΕΚ που θύμισε πολύ στην εξέλιξή του το αμέσως προηγούμενο με το ίδιο σκορ κόντρα στην ίδια ομάδα. Με τον φίλο του Μεντιλίμπαρ, τον Βαλβέρδε, στον πάγκο. Πάλι με τρία γκολ στο πρώτο εικοσάλεπτο. Κι άλλα τρία στο δεύτερο μέρος. Καρμπόν.
Ολυμπιακός: Σε καλό δρόμο με Μιλουτίνοφ
Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ είναι μία ομάδα που μπορεί να διαβαστεί, αλλά δύσκολα αντιμετωπίζεται. Κι όταν επιχειρήσει ο αντίπαλος να βάλει τους δικούς του όρους στο ματς και να βάλει κατά νου ότι μπορεί να κυριαρχήσει, τότε η πτώση μπορεί να είναι απότομη. Με κρότο. Με έξι γκολ στην πλάτη. Η ΑΕΚ ήθελε να το κάνει, δεν πρόλαβε καν και μετά δεν κατάλαβε ούτε τί έπαθε ούτε πώς το έπαθε.
Είχε ανάγκη κι ο ίδιος ο Ολυμπιακός ένα τέτοιο ματς φέτος, με πολλά γκολ και με θέαμα που ξεσηκώνει. Τον μάθαμε τον φετινό Ολυμπιακό να είναι μια ομάδα που ξέρει να κερδίζει, τον είδαμε ότι μπορεί και να συντρίβει. Να βάζει το ένα μετά από το άλλο. Να παίζει τόσο όμορφα που να σε κάνει να εύχεσαι να μην τελειώσει ένα παιχνίδι του. Κι ας είχε ολοκληρωθεί ως αποτέλεσμα από πολύ νωρίς.
Έτσι όπως έπαιξε αυτή η ομάδα απέναντι στην ΑΕΚ το οφείλει πάνω απ' όλα στον ίδιο τον εαυτό της. Να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, να συναρπάζει με τον ίδιο τρόπο. Έξι γκολ κάθε φορά δε θα βάζει, όμως τόσο καλά σε διάρκεια και σε διάθεση μπορεί και πρέπει να παρουσιάζεται μέχρι το τέλος και της φετινής διαδρομής της.
Να δείχνει στους όρους του «ευ αγωνίζεσθαι» ότι είναι η καλύτερη ομάδα, γιατί όποιος σέβεται την αξία του άλλου και των κανόνων του αθλήματος το διαπίστωσε. Ξανά...