Ολυμπιακός: Κάπου να βάλει ένα τέλος...
Ο Ολυμπιακός όπως και με την ΑΕΚ πάλεψε, αλλά τελικά έφυγε από το γήπεδο με άδεια χέρια σε ένα ματς που και πάλι ο πάγκος δεν του πρόσφερε την παραμικρή βοήθεια.
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό έχει την ιδιαιτερότητα της διπλής αναμέτρησης οπότε το 1-1 ως αποτέλεσμα δεν είναι καταστροφικό για τον Ολυμπιακό. Αντίθετα τον κρατάει στο κόλπο της πρόκρισης και έχει το αβαντάζ να παίζει τη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη έστω κι αν θα είναι άδειο.
Από ‘κει και πέρα, όμως, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν γίνεται να μην επισημανθούν. Ο Ολυμπιακός χωρίς αμφιβολία έχει κάνει ένα καλό πρώτο ημίχρονο, αλλά κατά τη διάρκεια του έχει φτιάξει δύο φάσεις σε κανονική ροή αγώνα και έχει σκοράρει από κόρνερ. Τακτικά είναι σωστός με καλά τρεξίματα και υψηλή ένταση. Οι παίκτες είχαν ρόλους και ανταποκρίθηκαν πολύ καλά.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Το πρόβλημα είναι ότι στην επανάληψη όταν υπήρξε κούραση σε κάποιους αυτοί που ήρθαν από τον πάγκο δεν βοήθησαν καθόλου. Ο Ποντένσε πέρασε στο γήπεδο και δεν τον ένιωσε η άμυνα του Παναθηναϊκού.
Ο Καμαρά φυσικά δεν έφτασε τα τρεξίματα του Αλεξανδρόπουλου, αλλά παραλίγο να γίνει και αρνητικός πρωταγωνιστής βγάζοντας τον αντίπαλο σε φάση για γκολ από δικό του λάθος. Ο Μαντί συνεχίσει να παίζει σε χαμηλές στροφές και να μην έχει το μυαλό του στην ομάδα. Και στεκόμαστε σε αυτούς τους δύο, διότι παίρνουν θέσεις κλειδιά και δεν δίνουν τίποτα στην ομάδα.
Ο Ολυμπιακός έκανε προσπάθεια με τον Παναθηναϊκό όπως έκανε και με την ΑΕΚ, αλλά ακόμα κι έτσι δεν μπόρεσε να πάρει τη νίκη, να βάλει τέλος σε αυτό το αρνητικό σερί που τρέχει. Το δεδομένο για τους Πειραιώτες είναι πως με τον τρόπο που εξελίσσεται η σεζόν το κύπελλο το θέλουν και πρέπει να το πάρουν.
Κατά τα άλλα κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει ο Ολυμπιακός να δέχεται γκολ από κόρνερ. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει με την ομάδα του Πειραιά, η οποία για να αλλάξει εικόνα θέλει παίκτες ενδεκαδάτους μεγάλης κλάσης.
